به گزارش خبرگزاری تسنیم، چند ماه بعد از حمله به دفتر مجله «شارلی ابدو» توسط داعش و شبکه القاعده که 17 نفر را در پاریس به کام مرگ فرو برد، شهر پاریس مجددا شاهد 7 عملیات همزمان تروریستی بود که طی آن دست کم 153 تن جان باخته و 200 تن مجروح شدند. گزارش شده است که حال 80 تن از زخمی ها وخیم است.
افراد مسلح و بمب گذاران، به رستوران ها، یک سالن کنسرت و یک استادیوم ورزشی در پاریس حمله کردند. اولین اتفاق، هنگامی رخ داد که یک مرد مسلح به کلاشنیکف، چندین نفر را در رستورانی پر ازدحام به قتل رساند و هفت نفر را زخمی کرد.
دست کم 100 نفر از قربانیان در سالن کنسرت باتاکلان، جایی که حمله کنندگان صدها نفر را به گروگان گرفتند، کشته شده اند که گزارش ها حاکی از آن است که 11 افسر پلیس نیز در اثر درگیری کشته شده اند. دیگر افراد جان باخته در انفجارهای انتحاری در نزدیک استادیوم ملی فرانسه و حملات مسلحانه در مرکز شهر پاریس کشته شده اند. هم چنین دفتر دادستانی کل فرانسه اعلام کرد هشت افراط گرا در حملات پاریس کشته شدند که هفت تن از آن ها عاملان انتحاری بودند.
حملات پر تلفات و خشن تروریستی اخیر در پاریس که مسؤولیت آن را گروهک تروریستی داعش بر عهده گرفته و آن را «غزوه مبارک پاریس» نامگذاری کرده، ادامه تراژدی غمباری است که از سال ها قبل به کشتار و آوارگی میلیون ها نفر از مسلمانان بی گناه در کشورهای سوریه، عراق و لبنان در آسیا و لیبی، نیجریه و مصر در آفریقا انجامیده است. اما آنچه به این حادثه بُعد و ارتفاع رسانه ای بیشتر داده، وقوع آن در کشور فرانسه است، کشوری که متأسفانه پیش از این هم در لیبی و هم در عراق به قدرت یابی جریان تکفیری کمک کرده و چشم بر عزیمت شهروندان خود برای جنگ در کنار نیروهای تکفیری و رفت و آمد آنان به میدان جنگ تکفیری ها بسته و حتی چندین بار میزبان گروهک های تروریستی مخالف دولت قانونی بشار اسد نیز بوده است.
پاریس از یک سو مدعی مبارزه با تروریسم است ولی از سوی دیگر میزبان گروهک های تروریستی بدنامی چون منافقین و برخی عناصر تکفیری و حتی حمایت علنی از گروهک هایی چون جبهه النصره به صورت همزمان می باشد. حال آن که امروز بین لایه هایی از این گروهک ها ارتباط ارگانیک وجود دارد و مثلاً منافقین در عراق متحد و حامی داعش بوده و به صورت سنتی از طریق بعثی ها به عنوان بخش مهمی از بدنه داعش، با این گروهک ارتباط تنگاتنگ دارند. یا گروهک دیگری مثل النصره تفاوتش با داعش مثل تفاوت پپسی با کولا است که هر دو از جنس کولا با برند متفاوت اند.
به نظر می رسد چنان چه پاریس قدرت کالبدشکافی فجایع تروریستی اخیر و تحلیل نقش بازیگران پدیدآورنده آن را داشته باشد، باید به اشتباهات راهبردی خویش در حمایت از تروریسم وحشی پی برده و در رفتار خود نسبت به آنان تجدیدنظر کند. پاریس اگر پیش از این به سرنوشت پاکستان به عنوان حامی دیروز جریان تکفیری به چشم عبرت می نگریست، امروز با فجایع تروریستی در داخل خود مواجه نبود. وقتی سرویس های امنیتی و دستگاه های سیاسی فرانسه، به تروریست ها مجال رفت و آمد رسمی و حتی سکونت و استقرار در پاریس را بدهند، چنین فجایعی دور از انتظار نیست، به خصوص این که گروهک هایی چون داعش و منافقین چندلایه بوده و ساختار آنان اجازه کنترل بر همه بخش ها و لایه ها را نمی دهد.
در بخش دوم این نوشتار هم مروری بر اهداف عملیات تروریستی در برج البراجنه بیروت خواهیم داشت. این انفجار تروریستی اهداف و پیام های متعددی در سطوح مختلف داخلی و خارجی برای طرف های ذی ربط خواهد داشت:
الف- باد کاشته و طوفان درو می کنند
جمعه شب گذشته، پاریس با چند انفجار و عملیات تروریستی همزمان روبه رو بود که تاکنون به کشته شدن حداقل 160 شهروند فرانسوی و مجروح شدن بیش از 200 فرانسوی دیگر منجر شده است و اعلام شده که دست کم 80 تن از زخمی ها در شرایط وخیم جسمانی به سر می برند و احتمال افزایش تلفات نیز وجود دارد.
ماجرای این عملیات تروریستی که داعش مسؤولیت آن را پذیرفته است، موج گسترده ای از وحشت را در اروپا و آمریکا به دنبال داشته، در سراسر فرانسه حکومت نظامی اعلام شده، تمامی مرزهای زمینی و آبی و هوایی بسته شده و رادیو و تلویزیون فرانسه، هر از چند ساعت به مردم هشدار می دهند که از خانه های خود خارج نشوند. برخی از شهرهای آمریکا، نظیر نیویورک و بسیاری از شهرها و پایتخت های اروپایی نیز در وحشت از روبه رو شدن با اقدامات تروریستی مشابه به حالت آماده باش درآمده اند.
پیش از این و در پی جنایات وحشیانه داعش، رهبر معظم انقلاب هشدار داده بودند، کشورهای حامی تروریست های تکفیری از «باد»ی که کاشته اند، «طوفان» درو خواهند کرد و امروز آغاز همان دوره ای است که حضرت ایشان پیش بینی کرده بودند؛ «برخی کشورهای منطقه اکنون با کمک به گروه های تکفیری از کشتار و جنایات آن ها در سوریه و برخی کشورهای دیگر حمایت می کنند، اما در آینده نه چندان دور، این گروه ها بلای جان همان کشورهای حامی خواهند شد و در نهایت مجبور خواهند بود که با هزینه زیاد، آن ها را از بین ببرند.» (12 خردادماه 1393)
فرانسه و دولتمردانش هنوز از شوک ناشی از حوادث تروریستی داعش در پاریس خارج نشده اند و دچار سردرگمی هستند. این مطلب را رسانه های فرانسوی و ناظران در صحنه هم عیناً گوشزد می کنند که شوک ناشی از غافلگیری بسیار سنگین بوده است.
شدت و دامنه اعلام محکومیت ها علیه داعش و اعلام همبستگی ها با فرانسه بر اثر این حوادث هم بسیار زیاد و قابل توجه است. تقریباً بدون استثنا تمامی مقامات ارشد کشورها و مجامع بین المللی در یک موضع گیری سریع و صریح، داعش و جنایاتش را محکوم کرده و با فرانسه اعلام همبستگی کرده اند اما چرا همین واکنش ها و موضع گیری ها را درباره حوادث تلخ و تأسف بار ضاحیه جنوبی بیروت شاهد نبوده ایم که طی آن صدها تن شهید و مجروح شدند. در آنجا هم که داعش با جنایات تروریستی، عده ای بی گناه را به خاک و خون کشید. صدها خانواده در سوگ از دست دادن عزیزان خود داغدار شدند و یا از این پس به خاطر معلولیت و جراحات عزیزانشان دچار دردسرهای بی شماری خواهند بود.
در واقع همه چیز به برخورد دوگانه غرب و رسانه های غربی نسبت به تروریسم برمی گردد. اگر تروریست ها به منافع غرب حمله کنند، محکومند و یا علیه آن ها اعلام جنگ نموده و اگر تروریست ها در جهت منافع غرب عمل کنند و یا جاده صاف کن غرب و متحدانش باشند، مبارزین راه آزادی!، نیروهای ارتش آزاد! و در بدترین حالت ها حداقل در مجموعه او «ستیزه جویان» طبقه بندی می شوند و تحت هیچ شرایطی نباید جنایاتشان محکوم شود.
تروریست های خوب همانهائی هستند که اهداف و برنامه های غرب را اجرا می کنند یا راه سلطه جهنمی غرب را همواره می سازند و لاجرم باید مورد حمایت قرار گیرند اما تروریست های بد، نمی دانند بمب ها و جنگ افزارهای خود را بایستی کجا به کار بگیرند و چه کسانی را نابود کنند و به همین دلیل محکومند و بایستی ریشه کن شوند!
تصادفی نیست که شاهد اعلام محکومیت و انزجاری علیه فجایع ضاحیه در جنوب بیروت نیستیم و حتی رسانه های استکباری با لحن جانبدارانه ای از این حوادث یاد می کنند که نطفه جنگ داخلی محسوب می شود و... اما با قربانیان حوادث پاریس اعلام همبستگی و همدردی می شود و التهابات آن طوری بازگو می شود که گویا جامعه جهانی داغدار است و ادامه این وضع، قابل تحمل نیست درحالی که فرانسه، انگلیس و آمریکا و ارتجاع عرب که این روزها جامه می درانند، خود از طراحان بازی و حامیان داعشند و دیروز از تار و مار شدن داعش، قویاً برآشفته شدند که چرا تروریست های خوب و بد، یکسان مورد حمله قرار گرفته اند؟
باید پرسید اگر حملات داعش از این پس نیز همانند سالیان گذشته فقط متوجه سوریه، لیبی، عراق و لبنان باشد، آیا باز هم با محکومیت غرب و سازمان های بین المللی مواجه می شود؟ قطعاً نه و چه بسا که باز هم از حمایت ها و تأییدات و هدایت غرب نیز برخوردار شوند. ناگفته پیداست که داعش، عددی نبوده و نیست و با کمک های غرب و ارتجاع عرب است که عرض اندام کرده و می کند و هنوز هم اگر آن حمایت های بی حد و مرز پایان گیرد، پرونده داعش خود به خود بسته می شود و چه بسا که نیازی به سرکوب و مقابله چندانی هم نباشد ولی این سؤال جدی همچنان بی جواب مانده که داعش با چه محاسبه ای به پاریس حمله کرده و برای تحقق چه هدفی به چنین اقداماتی متوسل گردیده است؟
مبانی محاسبات داعش هرچه باشد، قطعاً از این پس رفتار اتحادیه اروپا در قبال پناهجویان دچار تغییرات جدی خواهد شد و در عین حال باعث تغییراتی در قلمرو مرزها و در چارچوب «پیمان شینگن» خواهد گردید.
با وجود این، کمتر احتمال می رود که غرب از دخالت های سیاسی و مدافعات نظامی در کشورهای عربی و اسلامی منصرف شود یا در عملکرد خود تجدیدنظر جدی و مؤثری بنماید که برای مثال از این پس، « تروریسم» را از فهرست ابزارهای سیاسی خود حذف کند و از حمایت تروریست ها دست بردارد. چه بسا از این به بعد احساس کند فرصت های محدودی در اختیار دارد و انجام برخی توطئه ها و طرحهایش، تسریع به عمل آورد و از این فرصت ها برای بهانه جوئی و تحقق زمینه ها سوءاستفاده کند.
عملکرد غرب در قبال تروریسم، از این به بعد هرچه باشد، در یک نکته تردید نیست و آن این که نقش غرب در ایجاد و سازماندهی و هدایت تروریست ها در طول یک قرن اخیر به وضوح به اثبات رسیده و فاش گردیده و اکنون زمان آن فرا رسیده است که غرب در عملکرد خود تجدیدنظر کند و از سیاست های دوگانه و گزینشی دست بردارد و مطمئن باشد که از سرمایه گذاری در تروریسم و جنایت و کشتار، چه بسا که سهمی بیش از این نصیب غرب شود.
آنچه در فرانسه اتفاق افتاد، همان طور که بشار اسد، رئیس جمهور سوریه در نامه ای به فرانسوا اولاند همتای فرانسوی خود یادآور شد، گوشه و نمونه کوچکی است از آنچه در پنج سال گذشته در کشور سوریه و دیگر کشورهای اسلامی غرب آسیا توسط گروه های تروریستی که مورد حمایت سیاسی و مالی کشورهای اروپایی و عربی قرار دارند، رخ می دهد. اکنون مقام ها و شهروندان اروپایی بهتر می توانند درد و رنج و ترسی را که سال هاست بر ملت های دیگر در سوریه، عراق، لبنان و یمن تحمیل کرده اند، درک کنند و گوشه ای از آن را بچشند.
* نقش غرب در پیدایی گروه های تکفیری- تروریستی
حادثه فرانسه، نتیجه سیاست های دولت این کشور و دیگر دول اروپایی در سال های گذشته در ایجاد، حمایت و گسترش گروه های تروریستی در غرب آسیاست. در این سال ها کشورهایی که رویکردی واقع گرایانه در مورد بحران های غرب آسیا داشتند، ازجمله ایران همواره به اروپا و غرب این هشدار را می داد که ایجاد و تقویت گروه های تروریستی در نهایت تهدیدهای امنیتی جدی را متوجه خود آن ها خواهد کرد. مقام های غربی این هشدار را جدی نمی گرفتند، اما اکنون و پس از دومین عملیات تروریستی داعش در قلب اروپا، درستی این هشدارها به اثبات رسیده است.
این حوادث نشان داد، سیاست های دوگانه درباره تروریست ها و تقسیم بندی گروه های تروریستی به خوب و بد یا معتدل و تندرو یک استراتژی خطرناک و با تبعات سنگین برای غربی ها بوده است. تروریسم، تروریسم است و قابل مهار و مرزبندی و هدایت نیست و نمی توان آن را در چارچوب هایی خاص مهار و از آن استفاده ابزاری کرد. مقابله با پدیده تروریسم و آثار آن نیازمند یک مبارزه غیرگزینشی و با مشارکت فعال همه کشورها در سطح منطقه و فرامنطقه است.
«ادوارد اسنودن» پیمانکار سابق آژانس امنیت ملی آمریکا - CIA که افشای اسناد سری سازمان سیا از جانب وی، آمریکا و اروپا را با چالش شکننده و بی سابقه ای روبه رو کرده است و از آنجا که این اسناد با مشخصات و «کد» رمز سازمان سیا منتشر می شوند، مقامات آمریکایی توان انکار آن را ندارند، در همان چند ماه آغازین عملیات تروریستی داعش، فاش کرد که؛ «سازمان های اطلاعاتی آمریکا (سیا)، انگلیس (اینتلجنت سرویس) و اسرائیل (موساد) در شکل گیری گروه موسوم به دولت اسلامی عراق و شام- ISIS - نقش داشته اند و در پروژه ای با نام لانه زنبور - VESPIARY این گروه را پدید آورده اند.
اسنودن می افزاید؛ «داعش برای حمایت از اسرائیل تشکیل شده است و هدف اصلی عملیات لانه زنبور، تشکیل گروهی با شعارهای اسلامی است که تندروها را از سراسر جهان جذب کند و براساس اندیشه های وهابی، سلاح خود را به سوی کشورهای مخالف موجودیت اسرائیل نشانه بروند.»
ادوارد اسنودن به سند دیگری اشاره کرده و فاش می کند: «سرکرده ISIS (داعش) دوره فشرده ای را به مدت یک سال و زیر نظر موساد پشت سر گذاشته، این دوره شامل آموزش های نظامی و سخنوری بوده است.»
«هیلاری کلینتون» وزیر امور خارجه سابق آمریکا در کتاب خاطرات خود با عنوان انتخاب های سخت -HARD CHOICES - که در تیرماه 1392 (جولای 2014) منتشر شد، به تلاش آمریکا برای تشکیل گروه های تکفیری اشاره کرده و می گوید «قرار بود روز پنجم ژوئیه 2013 در نشستی با حضور دوستان اروپایی خود، دولت اسلامی را به رسمیت بشناسیم و من به 112 کشور سفر کردم تا نقش آمریکا و توافق برخی از دوستان را درباره به رسمیت شناختن دولت اسلامی بلافاصله پس از اعلام موجودیت آن، توضیح بدهم.»
«دیوید میلی بند» وزیرخارجه پیشین انگلیس در مصاحبه با آبزرور - 19 مرداد 94- با تلویحی نزدیک به تصریح، از نقش انگلیس در پیدایش داعش پرده برداشت.
«تونی بلر» نخست وزیر سابق انگلیس نمی تواند نقش کشورش را در شکل گیری داعش انکار کند و ترجیح می دهد که بگوید، پیدایش داعش نتیجه حمله ما به عراق بود!
«مایکل فلین» رئیس سابق آژانس اطلاعات دفاعی آمریکا در گفت وگو با شبکه الجزیره تصریح می کند: آمریکا در پیدایش و حتی سرپرستی گروه های داعش، النصره و القاعده نقش اصلی را داشته است.
گلوبال ریسرچ می نویسد؛ بسیاری از سرکردگان داعش پس از دستگیری اعتراف کرده اند که تحت حمایت نظامی و اطلاعاتی آمریکا هستند و... و ده ها نمونه دیگر از اعتراف صریح مقامات آمریکایی و اروپایی که فهرست آن نیز به درازا می کشد.
گفتنی است، اسناد فراوانی منتشر شده که نشان می دهد هزینه تشکیل و فعالیت گروه های تکفیری را آل سعود، قطر و برخی دیگر از کشورهای عربی منطقه تأمین می کنند و اما بدون استناد به این اعتراف ها و فقط با مراجعه به مواضع و عملکرد داعش نیز به آسانی می توان خاستگاه این تروریست های وحشی را کشف کرد، قتل عام وحشیانه مردم عادی و تهیه و انتشار فیلم و کلیپ از جنایات انجام شده، اعلام صریح این که اسرائیل هدف حملات ما نیست، مداوای مجروحان داعش در بیمارستان های تل آویو و حیفا و تصاویر عیادت نتانیاهو از آنان، اعتراف نتانیاهو که داعش نیروهای مقاومت را از مرزهای اسرائیل دور کرده و درگیری اسرائیل- مسلمانان را به جنگ داخلی مسلمانان با مسلمانان تبدیل کرده است و...
واقعیت این است که کشورهای اروپایی نه تنها با ارایه حمایت های سیاسی و آموزش نیروهای تروریستی در پنج سال گذشته به رشد این گروه ها کمک کرده اند که در بستن راه ها و محدود کردن ابزارهای تبلیغی گروه های رادیکال مذهبی نیز به هر دلیل ناکام بوده اند.
شمار زیادی از نیروهای تروریستی داعش در سال های اخیر اتباع اروپایی بوده اند که از مهد تمدن اروپایی جذب گروه های رادیکال مذهبی در خاورمیانه شده اند. بسیاری از این افراد به دلیل گرایش های مذهبی تند، جذب گروه های تروریستی نشده اند، بلکه در اعتراض به تبعیض موجود در غرب، طغیان کرده اند و فرانسه در این میان بیشترین تروریست های اروپایی را به داعش هدیه داده است و اکنون باید زیر سایه ترس از تروریست های اروپایی و عمده عرب تبار سر کند.
معقول ترین سیاستی که اروپایی ها و غرب باید اکنون در پیش بگیرند، تغییر رویکرد در مورد بحران در سوریه، عراق و یمن علیه داعش و القاعده و دیگر گروه های تروریستی است. ائتلاف ضد داعش که بیش از یک سال از عمر آن می گذرد، در عمل هیچ اقدامی برای مهار و از بین بردن این گروه انجام نداده است و تنها به حفاظت از معارضان مسلح سوری در مقابل نیروهای مردمی و ارتش سوریه پرداخته است.
شاید اکنون غرب باید به این نتیجه برسد که مبارزه ای واقعی را علیه گروه های تروریستی چون داعش و جبهه النصره و دیگر گروهک های تروریستی در سوریه با محوریت سازمان ملل آغاز کند و شروع پروسه سیاسی صلح و تشکیل دولت وحدت ملی در این کشور را بدون هرگونه پیش شرطی به جریان بیندازد. امنیت اروپا اکنون در گرو شکست یا موفقیت پروسه سیاسی حل بحران سوریه و حذف تروریست هاست.
غرب ولو آن که متحدان عرب او خواهان حذف بشار اسد از قدرت باشند به این نتیجه رسیده که با ادامه بحران در سوریه، تروریسمی که اکنون به دروازه های اروپا رسیده به شکلی افسارگسیخته گسترش خواهد یافت و هیچ نقطه ای از تهدید آن در امان نخواهد بود و کلید حل بحران در سوریه، اتخاذ رویکردی معقول و میانه برای تشکیل دولت وحدت ملی و آغاز دوره انتقالی با لحاظ دیدگاه های دولت سوریه و متحدان اوست.
از سوی دیگر، حوادث جمعه گذشته و انجام هفت عملیات تروریستی در پاریس، توان و بنیه نفوذ و حتی تکرار عملیات از سوی این گروه ها و در رأس آن ها داعش را در قلب اروپا به اثبات رساند. این اولین حادثه تروریستی نبوده و آخرین آن هم نخواهد بود و تهدید داعش به گسترش این دست عملیات، به دیگر پایتخت های اروپایی و حتی آمریکا را باید جدی گرفت. با این حال، برخی از تحلیلگران، تئوری توطئه دولت فرانسه را مطرح می کنند و می گویند، دولت فرانسه خود این حوادث را طراحی و اجرا کرده تا پروژه جنگ خارجی علیه سوریه را کلید بزند اما این نظریه معقول و ممکن نیست، زیرا گستردگی و تعدد نقاطی که از سوی داعش مورد هدف قرار گرفت، شالوده نظام امنیتی و دفاعی فرانسه را زیر سؤال برده و دستگاه امنیتی این کشور را بی حیثیت کرده است و دوم این که فرانسه در موقعیت و جایگاهی نیست که توان و بنیه ورود به جنگ مستقیم در سوریه را داشته باشد یا بتواند به این بهانه کشوری چون آمریکا را وادار به جنگ در سوریه و رویارویی مستقیم با روسیه کند.
* سرپیچی بدنه از سران
ساختار گروه های تکفیری و ازجمله داعش شامل دو بخش «سران» و «بدنه» است. فرمان و دستورالعمل ها به سران دیکته می شود و سپس از سوی آنان در بستر بینش وهابیت که آل سعود اصلی ترین نماد و اردوگاه آن است به «اسلام تکفیری» ترجمه شده و به «بدنه» ابلاغ می شود. بدنه را افراد عادی و عموما نادان و فاقد بینش اسلامی تشکیل می دهند که تحت نظر مفتی های وهابی آموزش می بینند و برخی از آن ها به روش های ویژه که شرح آن فرصت دیگری می طلبد، شست وشوی مغزی داده شده و برای عملیات انتحاری آماده می شوند، با این توهم که بلافاصله پس از هلاکت به دیدار رسول خدا(ص) خواهند رفت!
در آموزش این طیف از نظرات و دیدگاه های چند گروه وابسته به سرویس های اطلاعاتی آمریکا و انگلیس و اسرائیل، موسوم به «شیعه انگلیسی» استفاده فراوانی می شود. مأموریت تعریف شده شیعه انگلیسی، اهانت و فحاشی به مقدسات اهل تسنن است که با بهره گیری از شبکه های ماهواره ای صورت می پذیرد. به عنوان مثال شبکه ماهواره ای موسوم به «اهل بیت»! از مرکز سان دیگو در کالیفرنیای آمریکا با اجرای یک طلبه به ظاهر شیعه افغانی روزانه 4 ساعت برنامه پخش می کند که پی درپی تکرار می شود. مأموریت این شبکه که «شائول بخاش» یهودی ایرانی تبار ازجمله گردانندگان پشت صحنه آن است، فحاشی به مقدسات اهل تسنن است. این بخش از برنامه شبکه های مورد اشاره برای تکفیری هایی که تحت آموزش عملیات انتحاری هستند به نمایش گذارده می شود. بدنه داعش از مراجعه به رسانه ها و کتاب هایی که بیرون از دایره وهابیت هستند به شدت نهی می شوند و...
گفتنی است این گونه از آموزش ها در سازمان تروریستی منافقین نیز با مدیریت «کنت تیمرمن» مسؤول میز ایران در «سیا » و سپس «پنتاگون» نیز وجود داشته است.
زد و بندها، دستورالعمل ها و ارتباطات بیرونی تکفیری ها، ازجمله داعش در سطح «سران» است و هرگز به «بدنه» راه پیدا نمی کند. بدنه بر اساس اطلاعات به دست آمده از دستگیرشدگان این گروه تروریستی، فقط دستورالعمل را دریافت می کند و «سران» با بهره گیری از بینش وهابیت، آدرس کسانی را که دشمن تلقی شده اند در اختیار آنان قرار می دهد. همین جا باید اشاره کرد در کنار سران، جمعی از آموزش دیدگان سرویس های اطلاعاتی آمریکا و انگلیس و اسرائیل و نمایندگان اعزامی آل سعود، قطر و ترکیه نیز حضور دارند که به هیچ وجه در عملیات انتحاری شرکت نمی کنند و در جریان درگیری های مسلحانه نیز عمدتا هدایت عملیات را بر عهده دارند که برخی از آن ها در سوریه و عراق اسیر شده و اعترافات روشنگرانه ای از هویت داعش داشته اند.
و اما فاجعه ای که این روزها فرانسه با آن روبه رو شده و متاسفانه جان بسیاری از انسان های بی گناه را گرفته است و آمریکا و برخی از کشورهای اروپایی و عربستان و قطر و ترکیه نیز در نوبت های بعدی قرار دارند، دقیقا از همین گُسل و فاصله ریشه می گیرد که میان دو بخش «سران» و «بدنه» داعش وجود دارد، به وجود آمده است.
پاریس نقطه آغاز است و دولت های آمریکا و اروپا و برخی سران عیاش و مسلمان کش منطقه نظیر آل سعود و قطر و... حق دارند که شرایط اضطراری و حتی حکومت نظامی اعلام کنند. تروریست های داعش مانند رزمندگان نجیب و خداجوی ایران اسلامی، حزب الله لبنان، جان برکفان عراق و سوریه و یمن نیستند که برای دفاع از جان و مال و ناموس مردم عادی، بدن های پاک و مطهر خود را سپر بلا و آماج گلوله ها کنند. داعشی ها مشتی نادان کم شعور و دست پرورده صهیونیست ها و دولتمردان آمریکایی، انگلیسی و فرانسوی جنایتکارند و پرورش یافته آل سعود مهمان کش هستند که هرجا امکان حمله داشته باشند دست به جنایت می زنند و علیه هر کس که فرصت شلیک پیدا کنند، دست به اسلحه می برند. جنایت داعشی ها در پاریس نیز از آنجا که علیه مردم عادی بوده است، شرم آور و پلید است و آنان تاوان جنایات دولتمردان تروریست پرور خود را می دهند.
ب- اهداف و پیام های انفجار تروریستی برج البراجنه
بنا بر تأکید منابع آگاه امنیتی و کارشناسان و صاحب نظران امور منطقه و لبنان، انفجار تروریستی برج البراجنه، اهداف و پیام های متعددی در سطوح مختلف داخلی و خارجی برای طرف های ذی ربط داشت.
یک: انتقام از شکست های سوریه
منابع امنیتی لبنانی بر این باورند، اطلاعات به دست آمده نشان از این دارد که آنچه در برج البراجنه رخ داد، همان گونه که اولین عملیات تروریستی در لبنان نبوده، آخرین آن هم نخواهد بود و گروه های تروریستی تکفیری مانند داعش و جبهه النصره برای گرفتن انتقام شکست های اخیر در عرصه میدانی سوریه، هسته های خفته خود را در اردوگاه های فلسطینی و مناطق شمال لبنان فعال خواهند کرد. با فعال شدن این هسته های خفته، دور از انتظار نیست، شاهد افزایش عملیات های تروریستی در لبنان باشیم.
دو: تحت فشار گذاشتن بیش از پیش حزب الله و ایران
انفجارهای برج البراجنه پیام خون بار جدیدی برای حزب الله داشت که مضمون آن خروج از سوریه و پایان دادن به حمایت هایش از دمشق بود. نکته مهم این است که این پیام را نباید صرفا پیامی از سوی داعش یا دیگر گروه های تروریستی فعال در سوریه دانست، بلکه پیام طرف های منطقه ای و بین المللی تشکیل دهنده محور دشمنان است که تلاش دارند حزب الله را از معادله بحران سوریه خارج کنند.
از نگاه این کشورها، اعمال فشار بر حزب الله به معنای اعمال فشار بر ایران است و واداشتن حزب الله به خروج از عرصه میدانی سوریه، زمینه پایان دادن و یا دست کم محدود کردن نفوذ ایران در سوریه را هموار خواهد کرد.
سه: ممانعت از بازگشت آرامش و ثبات به لبنان
انتقام از توافق به دست آمده در نشست اخیر پارلمان لبنان که با استقبال بسیاری از محافل لبنانی مواجه شد، یکی از اهداف انفجارهای برج البراجنه بود. طرف های داخلی و منطقه ای متضرر از این توافق که نویدبخش بازگشت ثبات و استقرار به لبنان است، نشان دادند، اجازه نمی دهند، مردم لبنان بدون پرداخت خون بها به خواسته های خود برسند و آن ها برای تحقق اهدافشان در این کشور از هیچ جنایتی فروگذاری نمی کنند.
چهار: تروریسم خطری است که سراسر لبنان را تهدید می کند
پیام دیگر انفجار برج البراجنه این بود که نیروهای سیاسی لبنانی از هر طیف و گرایش سیاسی و مذهبی باید بدانند، تروریسم خطر موجودیتی است که همه لبنانی ها از هر قشر و طایفه و طبقه اجتماعی و دیدگاه سیاسی و مشرب فکری را تهدید می کند و هیچ کس از این خطر در امان نیست و تنها راه مقابله با آن، توجه به منافع عالی ملی و حفظ وحدت و یکپارچگی ملی است.
پنج: برافروختن آتش اختلافات داخلی در لبنان
منابع آگاه تأکید می کنند، یکی از اهداف این انفجار تروریستی، فتنه انگیزی بین آوارگان فلسطینی مقیم لبنان و مردم این کشور و ایجاد تقابل بین آن ها به طور عام و رو در رو قرار دادن حزب الله و جنبش امل شیعی مقابل آوارگان فلسطینی اهل سنت به طور خاص بود، توطئه ای که با هوشیاری حزب الله راه را به روی این فتنه بست. این حزب در موضع گیری خود پس از انفجار تأکید کرد که تروریسم خطری است که نه دین می شناسد و نه ملیت و حزب الله منتظر نتایج تحقیقات است و در مقابل منابع بارز و ارشد فلسطینی هم تأکید کردند: تحقیقات صورت گرفته درباره هویت عاملان نشان می دهد که در میان آن ها فلسطینی به چشم نمی خورد.
شش: احتمال تغییر تاکتیک عملیاتی
از آنجا که آمریکا و هم پیمانانش به شدت از شکست گروه های تروریستی در سوریه نگران هستند، ممکن است در صدد تغییر تاکتیک عملیاتی داعش برآمده باشند. با این که نتایج تحقیقات مربوط به چرایی سقوط هواپیمای مسافربری روسیه در صحرای سینای مصر هنوز روشن نشده، اما داعش مسؤولیت انفجار این هواپیما را بر عهده گرفته و این احتمالی غیرممکن نیست، این که داعش با نفوذ در فرودگاه شرم الشیخ بمبی ساعتی در هواپیمای روسی برای انتقام از روسیه تعبیه کرده باشد. بنابراین تغییر تاکتیک عملیاتی از جنگ و گریز فرسایشی در سوریه به سمت انجام عملیات های بزرگ تروریستی در دستور کار بازیگران بحران سوریه به ویژه داعش قرار گرفته باشد.
هفت: لزوم توجه بیش از پیش به تدابیر امنیتی
داعش برای گرفتن انتقام از شکست در سوریه، تاکتیک عملیات تروریستی هدفمند را اتخاذ کرده و ممکن است، عملیات برج البراجنه بیروت، زمینه ساز عملیات دیگری در سایر نقاط شیعه نشین لبنان باشد، در چنین شرایطی محور مقاومت باید توجه بیشتری به امنیت داخلی خود در مناطق مختلف لبنان داشته باشد، به ویژه آن که اختلاف میان دو جریان 8 مارس و 14 مارس، خلاء امنیتی شدیدی در لبنان به وجود آورده و پارلمان این کشور نزدیک به 18 ماه است که به دلیل وجود اختلاف میان جریان ها و فراکسیون های سیاسی نتوانسته به یک جمع بندی مشترک برای انتخاب رئیس جمهور به توافقی دست یابد.
بنابراین دور از انتظار نیست، داعش با حمایت عربستان سعودی و رژیم صهیونیستی، تاکتیک انتقام کورکورانه از حزب الله را در دستور کار قرار دهد، به خصوص آن که هر دو رژیم به دلیل شرایط داخلی در بحران سیاسی به سر می برند. عربستان سعودی شکست سختی در یمن متحمل شده و پس از 8 ماه نه تنها یک دستاورد نظامی قابل قبول نداشته، بلکه در سطح منطقه ای و بین المللی با انزوای سیاسی مواجه شده است. رژیم صهیونیستی نیز در فلسطین اشغالی با انتفاضه جدیدی مواجه شده که قطعا این انتفاضه، طولانی و فرسایشی خواهد بود و پیامدهای امنیتی سنگینی برای رژیم صهیونیستی خواهد داشت.
هشت: انتقام از محور مقاومت
آغاز نشست وین با مشارکت طرف های تأثیرگذار در بحران سوریه در هفته جاری به طور طبیعی تحت تأثیر فضای پیروزی های اخیر ارتش سوریه قرار خواهد گرفت و سقف مطالبات معارضان سوری را کاهش خواهد داد. از این رو تحولات میدانی سوریه و شکست سیاست های آمریکا و هم پیمانان منطقه ای اش می تواند فضای سیاسی و امنیتی منطقه را تغییر دهد و بقای نظام در سوریه موجب تقویت محور مقاومت شود. در این شرایط تنها گزینه پیش روی آمریکا انتقام از محور مقاومت با استفاده از داعش است و بعید نیست اولین گام برداشته شده در این راه، تشویق داعش به عملیات انتحاری در حوزه فعالیت و نفوذ جغرافیایی حزب الله در ضاحیه بیروت با هدف ناامن کردن لبنان و تحمیل رئیس جمهوری وابسته به غرب به آن باشد.
انتهای پیام/