برای آنانی که در حسرت کربلا سر در بهشت گذاشتند:«ما کربلا را به تعداد شهدایمان فتح کردیم»

خبرگزاری تسنیم - محراب محمدزاده:

دلم هوایى مهران شده، اون موقع به بچه‌ها میگفتن نزدیک‌ترین راه به کربلا از مرز مهرانه. یادمه موقع پست شبانه، بچه ها اول تو سنگر رو به حرم امام حسین علیه السلام دست رو سینه میذاشتن و با اشک یه سلام به حضرت میدادن:  السلام علیک یا اباعبدالله، یادتون باشه هر وقت مشرف شدین کربلا به یاد بچه هایى که در حسرت دیدن کربلا بودن و در مسیر حرم اون آقا شهید شدند باشید و جاى اونا زیارت کنین. «محمدرضا طاهری، مداح اهل بیت‌(ع)»

***

امروز اربعین 1437 هجری قمری است. روزی که هزاران دل‌سوخته حضرت اباعبدالله الحسین (ع) بعد از چند روز راهپیمایی خود را با پای پیاده به کربلا رسانده‌اند تا اربعین امامشان را خون گریه کنند. قدم به قدم در فکر حریمی امن و الهی بوده‌اند، از سال‌ها پیش همواره گفته‌اند و شنیده‌اند «هر که دارد هوس کرب و بلا بسم‌الله» و حالا این آروزی سال‌های پیش و شعار ناممکن سال‌های دیکتاتوری صدام و اشغالگری آمریکا، آرام آرام به جایی رسیده است که  رسیدن به کربلا با یک بسم الله به راحتی محقق می‌شود.الحمدلله. این را قدردان آنانی باید بود که برای حفاظت از کیان این سرزمین از جان خود مایه گذاشتند.

دو روز پیش سخنان امام خامنه‌ای در جلسه‌ی درس خارج فقه ایشان با اشاره به راه‌پیمایی اربعین حسینی علیه‌السلام منتشر شد. در این فیلم ایشان گفتند: «ما نیز از دور به حال زائران اربعین غبطه می‌خوریم و آرزو می‌کنیم ای کاش همراه شما بودیم.» این جمله امام خامنه‌ای علاوه بر بازخوردهای مختلف و پویش‌های مردمی که در شبکه اجتماعی با محوریت کمپین «نائب الزیاره رهبرم» ایجاد کرد، یک یادآوری و تلنگر نیز بود. به ویژه تلنگری برای کسانی که به کربلا رفته‌اند تا آن‌ها یاد کنند از شهدایی که در حسرت دیدن کربلا سر در بهشت گذاشتند.

شهید سیدمرتضی آوینی، گرچه خودش دلش سوخته بود و حسرت زیارت کربلا داشت، اما اینگونه تمثیل کرد که: «بعضی‌ها ما را سرزنش می‌کنند که چرا دم از کربلا می‌زنید و از عاشورا ؛ آنها نمی‌دانند که برای ما کربلا بیش از آنکه یک شهر باشد یک افق است که آن را به تعداد شهدایمان فتح کرده‌ایم ، نه یک بار، نه دو بار ... به تعداد شهدایمان.»

امام خامنه‌ای در جلسه درس خارج فقه در بیانی لطیف در باب شوق زیارت خود و درود به روح بلند حضرت امام حسین(ع) قطعه شعری خواندند: «گر چه دوریم به یاد تو سخن می‌گوییم/ بُعد منزل نبود در سفر روحانی». این سخن رهبری یادآور دورانی است که رزمندگان به شکل‌های مختلف عشق خود را به اباعبدالله الحسین(ع) عرضه می‌داشتند. در دوران دفاع مقدس دل رزمندگان با شنیدن یک مصرع معروف از ابوالقاسم حسینجانی بدون شناختن شاعر آن، آشوب می‌شد:«کربلا منتظر ماست بیا تا برویم» امروز واقعا کربلا منتظر است، منتظر آنانی که به شوقش به آسمان رفتند و بی شک امروز در اربعین امام حسین (ع) حاضر و ناظر هستند.

جاده و اسب مهیاست، بیا تا برویم
کربلا منتظر ماست، بیا تا برویم

ایستاده است به تفسیر قیامت زینب
آن سوی واقعه پیداست، بیا تا برویم

خاک در خون خدا می‌شکفد، می‌بالد
آسمان غرق تماشاست، بیا تا برویم

تیغ در معرکه می افتد و برمی‌خیزد
رقص شمشیر چه زیباست، بیا تا برویم

از سراشیبی تردید اگر برگردیم
عرش زیر قدم ماست، بیا تا برویم

دست عباس به خون‌خواهی آب آمده است
آتش معرکه برپاست بیا تا برویم

زره از موج بپوشیم و ردا از طوفان
راه ما از دل دریاست، بیا تا برویم

کاش، ای کاش! که دنیای عطش می‌فهمید:
آب، مهریه‌ی زهراست، بیا تا برویم

چیزی از راه نماندست، چرا برگردیم؟!
آخر راه همین جاست، بیا تا برویم

فرصتی باشد اگر باز در این آمد و رفت
تا همین امشب و فرداست، بیا تا بروی

شعر از: ابوالقاسم حسینجانی

انتهای پیام/