به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری تسنیم، روایت محرومیت مناطق دورافتاده ایران، محدود به فقر اقتصادی و مشکلات معیشتی نیست. فقر و محرومیت آموزشی که بیشک زمینهساز محرومیتهای متعدد اجتماعی در آینده است نیز، در مناطقی چون سیستان و بلوچستان بهشدت آزاردهنده است.
کودکانی که میل و عطش یادگیری را میتوان در عمق نگاه و کام تلخشان جُست، یا از داشتن مدرسهای با حداقل امکانات محروم هستند یا برای رسیدن به مدرسه، روزانه باید مسیرهایی بعضاً بیش از 12کیلومتر را در سرما و گرما بدوند.
گذر روستا به روستای دوربین راویان در شهرستان زابل، در کنار ثبت مشکلاتی چون بیکاری، اعتیاد، خشکسالی، مهاجرت روستاییان و تخلیه روستاها با معضلاتی چون فقدان مدرسه در این مناطق مواجه شد.
صفحه راویان را در آپارات و اینستاگرام هم دنبال کنید.
*