محمد نهاوندیان رئیس دفتر رئیس جمهور در جمع خبرنگاران درباره ی اهمیت فیلم مستند گفت: اگر فیلم مستند جذاب تولید شود این قابلیت را دارد که به عنوان پیام رسان و بالابرنده سطح فرهنگ عمومی و آگاهی دهنده نسبت به مسایل بین نسلی و آسیب های اجتماعی محیط زیستی، عمل کند. ما مسال بسیار جدی در حیات جمعی خود داریم و حضور مستند در این عرصه ها موثر است.
او در پاسخ به سوال تسنیم مبنی بر بحثهای اخیر سینما درباره سیاهنمایی گفت: اگر شما سیاه را سیاه نشان بدهید واقع نمایی کرده اید. سیاه نمایی زمانی بد است که یک چیز سپید را سیاه نشان دهید. اما اگر بیننده احساس کند که مستندساز دنبال تحمیل یک داوری بر او نیست و از سوی او نمایندگی کرده است و به اقصی نقاط کشور سفر کرده و مسایل را دیده است و دوربین صادقی برای دستیابی به واقعیت است، با او همزاد پنداری می کند. این موضوع این امکان را به بیننده می دهد که پوشش مثبتی از وقایع را به او نشان دهد. به نظرم ما نباید با کلمه سیاه نمایی در خود ترسی از واقعیت ها ایجاد کنیم. البته این سخن را می توان گفت که علاج ابتلای به سیاه نمایی راه حل گرایی است یعنی در کنار گفتن دغدغه ها و دیدن آسیب ها و بحران ها به دنبال راه حل رفت. آن جایی که سخن از راه حل به میان می آید باید کارشناسان ورود کنند و حرف ها و راه های مختلف را بیان کنند. لازم نیست که در یک مستند راه حلی معینی مشخص شود اما باید نشان بدهد که راه حل وجود دارد و کارشناسان بصیری هستند که برای آن راه حل دارند. بهتر است مستند سازی ما علاوه بر نشان دادن مشکلات و آسیب ها، توان حل مسایل با علم و بصیرت و پشت کار را نشان بدهد. لازم نیست نسخه نهایی را ارائه کند اما اگر این توان را نشان بدهد، دیگر سیاه نمایی نیست
وی هم چنین درباره ی این که به نظر می رسد فیلم سازان ما به عنوان یک رسانه مشکلات محیط زیستی را گوشزد می کنند و آیا اکنون زمان آن نیست که دولت برای حل این مشکلات آستین بالا بزند گفت: این پدیده که اشاره شد پدیده مبارکی است اما یک مقداری از همین پدیده حاصل این است که بعضی از سیاست گذاران توجه بیش تری به محیط زیست کرده اند. یعنی بعضی از مسئولین خودشان زمینه ساز پرداختن صریح و صادقانه به این مشکلات بوده اند و تابو شکنی کرده و نخواستند پرداختن به این مسائل سیاه نمایی تلقی شود و تابوی سیاسی اجتماعی دیده شود. در حقیقت آن ها راه را باز کردند که به این مسائل نگاه شود. این رابطه دو سویه بین سیاست گذاران و کار اهل فرهنگ و اصحاب هنر باید ادامه پیدا کند تا ما به راه حلی برای حل مشکلات اجتماعی مان برسیم.
انتهای پیام/