آقای دعایی صبح به خیر!

به گزارش خبرنگار رسانه خبرگزاری تسنیم، در یکی از زیرمجموعه‌های مؤسسه اطلاعات مجله‌ای به صورت هفتگی به نام اطلاعات هفتگی از سال‌ها پیش روی کیوسک روزنامه‌فروشی‌ها به فروش می‌رسد. این مجموعه به صورت معمول در بیش از 60 صفحه در عناوین متنوعی به چاپ می‌رسد. در این مجله می‌توانید به صفحه‌های داستان‌های پلیسی، گزارش خارجی، راز سلامت، مشاور خانواده، ورزشی، خاطره،‌ ناشنیدنی‌ها و ... دسترسی پیدا کنید اما در صفحه‌‌ای ویژه از این مجموعه به تعبیرخواب می‌پردازند به طوری که خوانندگان در تماس با شماره‌ای که به این منظور در نظر گرفته شده، خواب خود را تعریف می‌کنند و معبّر در شماره بعد تعبیر خواب فرد را برای وی می‌نویسد.

این در حالی‌ است که تعبیر خواب قواعد خاص خودش را دارد. آنچه در علم تعبیر خواب مهم است آن است که فرد از احاطه کافی برخوردار باشد و بر اساس قواعد خاص خود خواب‌ها را تعبیر و تفسیر کند که قطعاً در توان هر فردی نیست یا به طور مثال زمان دیدن خواب و شرایط روانی فرد در تعبیر خواب مهم است؛ چگونه یک فرد می‌تواند بدون داشتن اطلاعات لازم یا علم این کار تعبیر خوابی را انجام دهد که اطلاعات درستی از آن ندارد یا اینکه آیا اختصاص یک صفحه از یک مجله به این موضوع با این سطح چه ضرورتی دارد.

روی دیگر ماجرا خواب‌هایی است که در این صفحه برای معبّر تعریف شده که غالباً مربوط به خواب‌هایی است که به نوعی خلاف عرف و هنجار جامعه بوده و اغلب از نوع خاصی است که مطرح شدن آن در یک مجله آن هم در نشریه زیر مجموعه روزنامه اطلاعات صحیح نیست. به طور مثال در یکی از شماره‌های این نشریه در صفحه مذکور خوابی اینچنین تعریف شده است: « از طریق پیامک با آقایی آشنا شدم. شهرهای ما از هم دور است ولی سه بار وقتی همسرش در سفر بود همدیگر را حضوری دیده‌ایم و... او می‌گوید همسرش زنی ناگوار است. من هر شب به اسمس می‌زنم و او را وادار می‌کنم وارد فازهایی بشود ولی خودش علاقه ندارد. چند وقت پیش خواب دیدم آقایی از دور می‌آید که موهایش بلند و جو گندمی است من او را به دوستم نشان دادم و گفتم این آقا دوست پسرِ مامان منه. خودم هم خواب دیدم در جاده‌ای بیابانی هستم که نزدیک شهر اوست. لجنی بود و روی زمین جای لاستیک ماشین بود. من و او روی لجن‌ها دراز کشیده بودیم مادرش هم وسط ما بود. فکر می‌کردم رابطه من و دوستم در حال تمام شدن است زیرا هیچ گرایشی به من نداشت.»

یا در نمونه‌ای دیگر دختری خواب خود را اینطور تعریف می‌کند: «دختری هستم که چند سال بود با یک پسر دوست بودم که به یک‌باره غیبش زد و دوستانش می‌گویند در تهران به دلیل فعالیت‌های سیاسی در زندان است.در خواب می‌بینم که چیزهایی که به صورت رمز در خواب به من می‌گوید.»

 

حال این سوال به ذهن متبادر می‌شود که مسئولان یک نشریه تا چه حد بر اطلاعات منتشره در آن تسلط دارند یا اصلاً قبل از انتشار،‌ بازبینی صورت می‌گیرد؟ البته موضوع جالب دیگر در این نشریه مصاحبه با فرامرز آصف یکی از خوانندگان لس آنجلسی در یکی از شماره‌هاست که در دو صفحه و به تفصیل به بهانه قهرمان ورزشی با مصاحبه شده و این مسئله شک عدم نظارت بر مطالب منتشره را به یقین نزدیک می‌کند.

به راستی آیا آقای دعایی روزنامه اطلاعات و نشریات وابسته به آن را می‌خواند؟ اگر چنین است به این مرد بسیار عاطفی، خسته نباشی و صبح به خیر می‌گوییم.

انتهای پیام/