به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، مراسم نشست نقد و بررسی کتاب شهیدان همبستگی با حضور سید عباس صالحی معاون فرهنگی وزیر ارشاد, سردار رمضان شریف, حجتالسلام و المسلمین محمدعلی مهدوی راحد, مصطفی محمدی نویسنده کتاب و احزاب رسانه عصر امروز در سرای اهل قلم برگزار شد در این مراسم سید عباس صالحی معاون فرهنگی وزیر ارشاد صحبت کرد او در ابتدای سخنان خود ضمن اشاره به یکی از سخنان مقام معظم رهبری گفت: در یکی از سخنان ایشان خطاب به امام خمینی(ره) میخوانیم که «یکی از نعمتهای الهی این بود که ما شما را دیدیم» در زمان اکنون نیز یکی از نعمتهای ما دیدن همین افراد میباشد, روایتها برای ما رویت شد و چیزهایی که در باب اصحاب پیامبر, ائمه و امام حسین(ع) شنیدیم را دیدیم, خوشحالم که در برههای از زمان به دنیا آمدهایم که این روایتها برای ما به عینالیقین و حقالیقین تبدیل شد. این جلسه حکایت همین دیدههایی است که نسل ما دیده است و میبینم و دیگر حکایت نیست. پس باید قدر این نعمت الهی را بدانیم.
وی ادامه داد: شهید شوشتری سرداری بود که با خصائلی شناخته میشود که در برخی موارد با سرداران دیگر مشترک است, سرداران شهید ما در این دهههای انقلاب هر کدام به گونهای تمایزات و تشابهاتی داشتهاند و این مجموعهها بوستان شهادت را پروردهاست. سردار شوشتری یک ویژگی خاص داشت و آن این بود که ایشان یک شهید خودساخته است یعنی از درون تحصیلات آکادمیک دانشگاهی و نظامی بیرون نیامد و هرآنچه که به دست آورد با مهارتها و تجربه و پیگیری خود او بوده است. باید گفت که ایشان کاملا از دل خاک بیرون آمد و نهایتا به افلاک پر کشید و ایشان مدیون کسی جزء کلاس امام و انقلاب نبود. همین موضوع یکی از ویژگیهای منحصر به فرد و متفاوت شهید شوشتری است. نکته دیگر توان ارتباطی ایشان به لحاظ قدرت بالای روابط عمومی بود. برخی ها هستند که توفیقات اجرایی و مدیریت دارند اما توان ارتباطیشان با همه افراد قوی نیست. سردار شهید شوشتری یکی از کسانی بود که قدرت ارتباطیش کم مانند بود و با همه قومهای مختلف به راحتی میتوانست ارتباط بگیرد و رفیق شود.
معاون فرهنگی وزیر ارشاد اضافه کرد: نکته سوم و مهم درباره شهید شوشتری نظریه تعامل با اقوام بود میبینیم که ایشان از همان ابتدا که به انقلاب اسلامی میپیوندد از کردستان شروع کرده و نهایتا به سیستان و بلوچستان میرسد در حقیقت ایشان با همه اقوام ایران در ارتباط بوده است. از همین جهت میتوان نظریه تعامل با اقوام را در تک تک رفتارها و کارهای ایشان دید. باید گفت که این نظریه, نظریه جمهوری اسلامی است, چرا که مسئله اقوام برای ما در دهه اول مسئله جدی بود و احتمالا در دهه چهارم نیز مسئله اصلی خواهد بود. باید توجه داشت که ما با یک نظریه در تعامل با اقوام باید جلو برویم و ایشان یکی از پایهگذاران این نظریه و امنیت اقوام بود. در این موضوع و نظریه باید چهار اصل را مورد توجه قرار داد. اصل اول حرمت گذاری به اقوام و مقدسات آنها است. هر قوم ایران محترم است و مقدساتشان نیز قابل احترام است. برای مثال در همین کتاب رفتارهایی از این شهید میبینیم که ناظر به همین تفکرات است. در حقیقت ایشان اعتقاد داشت که ایران رنگینکمانی از اقوام است و باید همه را تکریم کرد. اصل دوم مشارکتگرایی مردمی و شکلگیری امنیت قومی توسط خود مردم است, قطعا امنیت قوی را با نیروهای بیرونی نمیتوان پایدار کرد, بلکه باید با نهادهای درونی این موضوع شکلبگیرد. همچنین اصل سوم ارتباطات راحت و مردمی ایشان بود که در همین کتاب نکتههای زیادی از این تعامل و ارتباط ایشان با عامه مردم میبینیم. نهایتا اصل چهار توجه به حل مشکلات معیشتی اقوام در سطح خورد و کلان است. در سطح خورد مراجعه افراد و در یک شکل کلان پروژههای زیر ساختی را میتوان مورد توجه قرار داد. این موضوعات مبنای نظریهی امنیت پایدار شهید شوشتری میباشد. که به نظرم ایشان جان خود را پای این نظریه داد.
سید عباس صالحی به نقش خاص شهید شوشتری در دفاع مقدس اشاره کرد و گفت: در 8 سال دفاع مقدس از غرب تا جنوب ایران تحت پوشش این سردار میباشد, ما در طی 8 سال دفاع مقدس سرداران و فرمانداران مختلفی داشتیم اما شهید شوشتری در کل مناطق عملیات 8 ساله حضور پیوسته داشت. در حقیقت با احتساب حضور اولیه ایشان در کردستان میتوان گفت سردار شوشتری 9 سال پا به رکاب جنگ بود.
او راجب کتاب نیز گفت: خاطرات که در خصوص این شهید در کتاب است چند نوع سبک دارد, برخی از این خاطرات روایط طولی هستند که با توجه به منابع مکتوب از دوران تولد تا شهادت ایشان در کتاب آمده است. سبک دوم سبک مجموعه مقالات و گفتگوها است که به صورت ترکیبی استفاده شده است. همچنین سبک سفرنامه نویسی نیز وجود دارد, این سبک به نویسنده این امکان را داده است که برای فضا سازیها و ورود به مکانها امکان یک عمل تصویری را ایجاد کند. این سبک به نویسنده فرصت میدهد که در ادامه کار راحت بوده و سفرها را به راحتی روایت کند. همچنین تعداد گفتگوها و حجم آنها قابل توجه است که البته تنوع خوبی نیز دارد, برای مثال از گفتگو با سردار محسن رضایی و سردار قاسم سلیمانی گرفته تا مصاحبه با همرزمان و همردیفان ایشان را و زیردستان ایشان را داریم و همچنین یکی از بخش های خوب کتاب بخش گفتگو با بلوچ ها میباشد. باید به این نوع نگاهی که روایت مردم بلوچ درباره این شهید به ما میدهد توجه کنید, ما به یک سردار بیشتر به بخش جنگی و فضای نظامی زندگی او ارتباط برقرار میکنیم و این جریان تعاملی و مردمی او کمتر مورد توجه قرار میگیرد که در این کتاب این موضوع به صورت گسترده نشان داده میشود. میبینیم که همانطور که یک سردار اشداءالکفار است روحماءبینهم نیز در رفتار او متجلی است, چرا که سالهای سال نیز هنوز در افق خاطرهی خوب مردم سیستان و بلوچستان قرار دارد. تنوع روایت ها و گفتگوها در این کتاب جاذبهای را در یک فضای پر کشش ایجاد میکند. وقتی نظرات اشخاص متفاوت را در این کتاب میبینیم تصویری جامع از سردار شوشتری در برابر ما ترسیم میشود که میتوانیم آن را الگویی برای وجهههای مختلف ایجاد کنیم.
انتهای پیام/