به گزارش خبرگزاری تسنیم، مرحوم میرزا اسماعیل دولابی می فرمود: خداوند ستار است. عیوب را پوشانده است. الان هم به من و شما نمیگوید فلانی چه کاره است. ما سر اشخاص را نمیتوانیم بفمیم. خداوند اذن نداده است. اگر هم علم داشته باشیم باید چشم را برگردانیم. این چه کاری است که چیزهای خوبش را نادیده بگیرد و بدیهایش را ببیند. اگر هم خدا چشم کسی را باز کرد چیزهای خوبش را میبیند؛ میبیند که طالب ذکر خداست و مایل به بهرهبرداری برای مقصدشان هستند، نه این که دنبال عیبش بگردیم.
بنده از بچگی هم دوست نداشتم دنبال عیب دیگران باشم. خداوند اذن نداده است عیب افراد را ببینیم؛ «غضوا ابصار هم عما حرم الله علیهم»*. غض بصر کن! چرا نگاه میکنی؟! اگر خدا هم نشان داده است سرت را برگردان. اگر دو نفر غیبت میکنند گوش نده. شما اهل آن نیستی. همه افعال خوب را باید دید، ولی افعال بد را نه. اگر چشم کسی نور دارد و یک وقت بخواهد ببیند فلانی در عمرش چه کرده است میبیند، اما این را هم میبیند که خدا به خاطر استغفار، او را پاک کرده است. بلکه شما را شسته رفته آوردهاند این جا نشاندهاند.
*«]متقین[ چشمان خویش را از آنچه خداوند بر آنها تحریم نموده است پوشیدهاند. » نهج البلاغه، خطبه همام (193).
کتاب طوبی محبت – ص 51
مجالس حاج محمد اسماعیل دولابی
انتهای پیام/