به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، براساس آنچه در برنامه دیماه بنیاد رودکی آمده، ارکستر سمفونیک تهران به رهبری مارک استیونسون باید طی دو شب در تاریخهای 29 و 30 دی 1394، ساعت 21:30 در تالار وحدت به اجرای برنامه بپردازد.
در برنامهی مهر تا مهر ارکستر سمفونیک تهران که از سوی علی رهبری مدیر هنری ارکستر سمفونیک تهران منتشر شده، همین تاریخها به عنوان روزهای کنسرت ارکستر به رهبری مارک استیونسون درج شده است.
بلیتهای این کنسرت هم از چندین روز قبل روی سایت ایران کنسرت برای فروش قرار گرفته بود. اما از حدود دو روز قبل سایت ایران کنسرت بلیتهای روز چهارشنبه 30 دی را تمام شده اعلام کرد. این درحالی است که برخی معتقدند از میان بلیتهای روز نخست تعداد اندکی از بلیتها به فروش رفته است. اما ماجرا چیست؟
برخی میگویند ماجرا اینجاست که مسئولان بنیاد رودکی و البته مسئولان دفتر موسیقی از چند روز پیش متوجه میشوند که شبِ 30 دی مصادف است با شبِ وفات حضرت معصومه سلامالله علیها، به همین دلیل مجبور به لغو کنسرت شبِ 30 دی میشوند.
این یعنی در زمان برنامهریزی و تا همین چند روز پیش کسی در بنیاد رودکی و در میان برنامهریزان ارکستر سمفونیک تهران نبوده تا بررسی کند که آیا در شبِ 30 دی مناسبتِ خاصی وجود دارد یا خیر. یعنی کسی حوصلهی بررسی تقویم و دیدن مناسبتهای نزدیک به این روز را نداشته است.
حال باید پرسید؛ برنامهریزان ارکستر سمفونیک تهران، مسئولان بنیاد رودکی و تمام کسانی که با این ارکستر در ارتباط هستند چرا هنگام برنامهریزی برای اجراهای سالیانهی ارکستر، حوصلهی ورق زدن تقویم و بررسی مناسبتهای مختلف را نداشتهاند؟
مارک استیونسون انگلیسی است و از چهرههای بینالمللی موسیقی به شمار میرود. وقتی ارکستری بخواهد رهبری خارجی برای خود دعوت کند، به طور حتم تمام جوانب را در نظر میگیرد تا میزبانیِ آبرومندی از آن رهبر داشته باشد. اما ما باید به مهمان خارجیمان بگوییم که حواسمان به تقویم نبوده و بررسی لازم را انجام ندادهایم و اکنون مجبوریم شبِ دوم اجرای شما را لغو و به همان یک شب بسنده کنیم.
البته به احتمال زیاد بنیاد رودکی مجبور باشد حقالزحمه مارک استیونسون را به طور کامل و برای دو شب اجرا بپردازد تا شاید بعدها این رهبر ارکستر در خارج از ایران به شاهکار بنیاد رودکی نخندد و آن را برای دیگران تعریف نکند.
آمدن هنرمندان خارجی به ایران بیشک هزینههای بسیاری در بر دارد و اگر با برنامهریزی درست انجام شود میتواند در حوزهی دیپلماسی فرهنگی که شعار دولت یازدهم است، بسیار موثر واقع شود. البته عکس این قضیه هم صادق است؛ یعنی اگر برنامهریزی درستی نباشد نه تنها اثر مثبتی ندارد که میتواند نتایج سوءی هم در پی داشته باشد.
شاید بهتر باشد وزارت ارشاد و البته معاونت هنری نظارت بیشتری بر فعالیتهای زیرمجموعهی خود داشته باشند و آنها را به امان خدا رها نکنند.
انتهای پیام/