به گزارش خبرگزاری تسنیم از کرمانشاه، حجتالاسلام حسین طائب امروز در مجمع عالی بسیج استان کرمانشاه با بیان اینکه قانون جدید امنیت ملی آمریکا در سه فصل وضعیت جهان، تهدیدات آمریکا و راهکارها توسط تیمی 60 نفره نگارش شده است، بیان کرد: برآینده این قانون شعارهای "تغییر" و "ما میتوانیم" است تا براساس آن تا سال 2025 آمریکا به قطب اصلی جهان تبدیل شود.
طائب با بیان اینکه براساس این قانون اگر آمریکا تا سال 2025 به دهدار دهکده جهانی مدنظر این کشور تبدیل نشود سرنوشتی همچون شوروی سابق و تجزیه در انتظار آن خواهد بود، خاطرنشان کرد: پرداخت بدهی 2 تریلیون دلاری آمریکا و پیوند زدن اقتصاد اروپا و جهان به این کشور از اهداف این قانون است.
وی یکی دیگر از راهکارهای قانون جدید امنیت ملی آمریکا را تصرف قلب جهان یعنی خاورمیانه دانست و بیان کرد: آمریکا که خود را مغز جهان میداند به این باور و یقین رسیده است که تصرف منطقه خاورمیانه بدون تصرف ایران امکان ندارد و برای این نفوذ و تصرف برنامهریزی کرده است.
طائب افزود: در ابتدای تشکیل این قانون جمهوری خواهان آمریکا "عملیات پیش دستانه" را برای کنترل کشورهای اطراف ایران با بهانههای مختلف و بدون اجماعی جهانی در پیش گرفتند تا دولتی دست نشانده در این کشورها بر سرکار آورند و به ملت سازی با اهداف خود بپردازند.
کارشناس مسائل سیاسی با بیان اینکه تهاجم نظامی به افغانستان و عراق براساس این راهبرد توسط آمریکا انجام شد، خاطرنشان کرد: آمریکا بهدنبال ملت سازی در این کشورها و بر سر کار آوردن دولتی براساس این ملت و سپس مهیا کردن فضا برای خروج نیروهای نظامی خود در این کشورهای همسو بود.
طائب از شکست سیاستهای عملیات پیش دستانه در کشورهای افغانستان و عراق خبرداد و عنوان کرد: آمریکا در افغانستان مجبور به قبول دولتی متشکل از مقاومت و غیر مقاومت شد و از سوی دیگر حمله به این کشور با بهانه مواد مخدر انجام شده بود که پس از تهاجم آمریکا تجارت مواد مخدر از دومیلیارد به 12میلیارد دلار رسیده است.
وی با بیان اینکه اطلاعات میدانی ضعیف سبب شکست آمریکا در عراق شد، تصریح کرد: آمریکا و برخی از دولتهای منطقه بسیار تلاش کردند تا دولتی واگرا از ایران در کشور عراق تشکیل شود که در این اقدامات با وجود هزینه کرد 7 میلیارد دلاری شکست خوردند.
کارشناس مسائل سیاسی کسری بودجه آمریکا را عاملی برای عملی نشدن سومین تهاجم نظامی این کشور دانست و بیان کرد: در این دوران با روی کار آمدن دمکراتها راهبرد قدرت هوشمند جایگزین سیاست عملیات پیش دستانه جمهوری خواهان شد که 9 برنامه برای تصرف و نفوذ در جمهوری اسلامی طراحی شد.
وی این برنامهها را شامل سه راهکار نظامی، سه راهکار داخلی، یک راهکار مهار و دو راهکار تعامل بیان کرد و افزود: در راهکار نظامی بهواسطه عدم توان نظامی کافی در آمریکا امکان حمله دور از ذهن بود و وجود نیروهای مسلح بیدار داخلی نیز کودتا را غیرممکن کرده بود ولی ایجاد جنگهای منطقهای توسط آمریکا با ورود سازمان ملل بهعنوان پایان دهنده مدنظر آنها قرار دارد.
طائب با بیان اینکه آمریکا در راهکار داخلی دنبال آدمهای کاریزما برای کودتای مخملی و پیوند زدن جنبشهای کارگری و دانشجویی بود، خاطرنشان کرد: در این راهکار ایجاد ناامنیهای فرقهای و مذهبی در کشورهای همسایه ایران مدنظر بود تا این گروههای فرقهای سبب درگیریهای فرقهای و مذهبی شوند.
کارشناس مسائل سیاسی راهکار مهار را شامل منزوی کردن بینالمللی، محدود ساختن منطقهای و ناامن کردن داخلی بیان کرد و افزود: در راهکار تعامل و اغنا با توجه به اینکه برای تغییر اجتماعی به تغییر سیاسی بیش از 25 سال زمان نیاز بود تعامل و مذاکره در نظر گرفته شد.
وی با بیان اینکه این راهکارها گزینههای روی میز آمریکا بودند، بیان کرد: در این بین آمریکا با توجه به اینکه به توافق نیاز داشت با تغییر زمین بازی به مذاکره روی آورد که در این رابطه مجبور به امتیاز دادن شد ولی عرصه را با تصویب موردی همچون قطعنامه در کنار برجام مینگذاری کرد.
طائب خنثی شدن مینگذاری آمریکا را با اقدامات و استقامت داخلی دانست و گفت: آمریکا به دنبال کاهش قدرت دفاعی ایران و محدود ساختن خرید و فروش سلاح ایران بود که سپاه و ارتش با برگزاری رزمایش و رونمایی از یکی از پایگاههای موشکی سری برنامه آمریکا در زمینه محدودساختن و کاهش قدرت دفاعی به شکست منجر شد.
وی با یادآوری ورود بدون اطلاع زیردریایی آمریکا به خلیج فارس و لو رفتن آن، افزود: در آزمون دیگری در این اواخر با وجود اینکه شواهد امر نشان میداد که سیستم ناوبری شناور آمریکا خراب شده وارد آبهای جمهوری اسلامی شدند که در یک عزت یکپارچه و با همدلی و همزبانی میان مسئولان به موقع دستگیر شدند.
کارشناس مسائل سیاسی با اشاره به شکست سیاستهای آمریکا در منطقه، بیان کرد: آمریکا نفوذ را در دوران پسابرجام به اولویت نخست خود تبدیل کرده و محاصره و جنگ نرم را پس از پروژه نفوذ قرار داده است و بهعنوان مثال نفوذ در عرصه اقتصاد در پروژههایی که میتوانیم به خودکفایی برسیم با ادراک سازی ضرورت خرید به جای تحقیقات و تولید داخلی اجرا میشود.
انتهای پیام /