به گزارش خبرگزاری تسنیم از اصفهان، امسال هم دهه فجر با تمام خاطراتش آمد، این روزهای انقلاب و دهه فجر آلبوم خاطرات دهه پنجاه و شصتیها ورق میخورد و با خود روزهایی را برای ما، پدرها و مادرهایمان تداعی میکند که مردم لبیک گویان به کوچهها و خیابانهای شهر میآمدند و با دستانی گره زده شعار میدادند .
مردم اصفهان نیز از این قائده مستثنی نبوده و دوران انقلاب را در کوچه پس کوچههای خود تجربه کردهاند، روزهای حماسهای و مردمی، روزهای خیابانهای پر از غرق خون شهدا و آزادی خواهانی که برای کشورخود به خیابانها می آمدند.
روزهای راهپیمایی، شبهای خاموشی و حکومت نظامی همه و همه فضای وصف نکردنی را در ذهن مردم این دیار به یادگار گذاشته است.
خاطرات زنده انقلاب در اصفهان
آن روزها همه فقط یک هدف داشتند و به یک موضوع فکر میکردند و آن هم حکومت اسلامی بود این را محمد میگوید ،یکی از همان جوانهای دهه پنجایی اصفهانی که در تلاطم انقلاب با دوستان خود به خیابانها ریختند وشعار آزادی سر میدادند.
محمد میگوید: با دوستانم قرار گذاشته و به راهپیمایی میرفتیم ، نمیدانید آن روزها چه شور و شوق عجیبی در سر داشتیم، زمانی که برای کشور و آزادیمان شعار میدادیم ؛ الله اکبر، خمینی رهبر / نه شرقی نه غربی جمهوری اسلامی و... همه فریادهایی بودند که از دل مردم بیرون میآمدند.
مریم پرستار دوران انقلاب است، کسی که خیلی از افراد مجروحی که در راهپیمایی زخمی میشدند را مخفیانه در خانه زخمهای آنها را پانسمان ومداوا میکرد؛ او نیز از همان حال و هوا میگوید، زمستان سال 57 شبهای سردی داشت، تنها صدایی که در آن شبهای تاریک، خلوت و سرد شنیده میشد صدای الله اکبر و رگبار مسلسل بود که گاهی قطع میشد و گاهی با هم آوایی چندین نفر ادامه مییافت. چه شبهایی را گذراندیم.....
حالا هم دهه فجر وقتی میآید با خود قاب عکسی از همان اتفاقات دوران انقلاب را هدیه میآورد، حال و هوای شهر و مدارس نیز نسبت به روزهای دیگر فرق میکند، روزهایی که با این مناسبت برنامههای ویژه و خاص خود را دارند که رنگ و بوی دیگری میگیرد.
شوق کودکانه برای روزهایی پر از خاطره
ترنم آواها و سرودهای انقلابی، دل انگیز ترین آوایی است که با شنیدنش خاطرات در پستوی ذهن بیاراده در ذهن مرور میشوند تا کوچکترین اتفاقات آن دوران باز هم تداعی شود، به خصوص برای ما که نوستالژی خاطرات دل انگیز کودکانهمان را زنده میکند، روزهایی که بچهها برای تزئین کلاسها و راهروهای مدرسه سر از پا نمیشناختند و پرچمهای کوچکی که به سقف ریسه میکردیم انگار که بزرگترین مسئولیت را به ما سپردهاند.
راهروهایی پر از شادی و صندلیهایی که ردیف میشد تا هر روز میزبان شادی کودکانی پاک و بیآلایش باشد، هنوز هم سرودهای انقلابی که برای دهه فجر اماده و تمرین میکردیم در ذهنمان مرور میشود.
کمتر ایرانی پیدا میشود که از سرودهای انقلابی خاطرهای نداشته باشد، «الله الله الله»، «هوا دلپذیر شد، گل از خاک بردمید»، «بوی گل سوسن و یاسمن آید» و ...؛ اگر نسل اولی باشید یا دومی، با دیدن این عبارات که تنها تکهای از سرودههای انقلابی دهه 50 تا 60 است، شور و حس عجیبی در دلتان به جریان میافتد.
سرودهایی که در کمال سادگی، زیباترین موسیقی ماندگار این سرزمین به شمار میآیند، سرودهایی که در دوران هشت سال دفاع مقدس تنها یک سرود نبودند؛ هر کدامشان چندین موشک و صدها آر پی جی بود که بر سر دشمن فرود میآمد.
سرودهای انقلابی مرزها را میشکنند
محسن طاهرزاده آهنگساز اصفهانی معتقد است موسیقی حماسی و سرودهای انقلابی در روحیه مردم تاثیر بسیاری داشته است و به مردم حس غرور و وطن پرستی میدهد.
این آهنگساز به تسنیم گفت: موسیقی نقش مثبت و مهمی در موقعیتهای مختلف (شادی و غم، شب و روز، تنهایی و جمع و ...) ایفا میکند و این نقش در شرایط خاص پررنگتر به نظر میرسد، به طور نمونه استفاده از موسیقی هنگام دفاع از میهن در برابر تجاوز بیگانگان، از گذشته تا کنون میان ملل مختلف رایج بوده در واقع سرودهای انقلابی مرزها را میشکنند.
وی افزود: البته باید اشاره کرد که سرودها نه تنها شامل یک شعر است بلکه نماینده یک فرهنگ و دیدگاه در انقلاب است که حالا بخشی از تاریخ انقلاب محسوب میشود، در واقع این ریتم هویت موسیقایی فرهنگ انقلاب و دفاع مقدس است.
گزارش از نگین فروغی
انتهای پیام/