به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری تسنیم، موسسه بین المللی «القدس» تحلیلی را در مورد فضای حاکم بر انتفاضه فلسطین منتشر کرده و در آن چهار سناریوی احتمالی برای آینده آن در نظر گرفته و تاکید کرده است که نباید این انتفاضه از بین برود زیرا در این صورت هیچ بهای سیاسی نصیب آن نخواهد شد.
بر اساس تحلیل این موسسه از انتفاضه کنونی مردم فلسطین و نتیجه گیری حاصل از آن، جامعه فلسطین با تکیه بر عزم آزادیخواهی و مخالفت با اشغالگران وارد این انتفاضه شده است.
هجدهمین انتفاضه تاریخ فلسطین
بر اساس ارزیابی انتفاضه مردم فلسطین، این انتفاضه هجدهمین انتفاضه از سلسله انتفاضه ها و انقلاب ها و خیزش های مردمی فلسطین در طول یکصد سال پس از اشغالگری انگلیس در سال 1917 به شمار می آید.
در این گزارش در ارزیابی و تمجید از این انتفاضه آمده است که انتفاضه فلسطینی در محیط جغرافیایی حاصل از پیمان اوسلو رقم خورد تا جایی که تراکم جمعیتی فلسطین در داخل شهرها محاصره شده اند.
به عبارت دیگر بیشتر روستاهای فلسطین تحت تسلط نظامی و اداری مستقیم اسرائیل قرار دارد و بیش از 522 ایست بازرسی اسرائیلی رفت و آمد فلسطینی ها را در هر نقطه ای را زیر نظر گرفته است.
بر اساس این گزارش کرانه باختری به استثنای جنبش فتح بدون اینکه زیرساختهای سازمانی تاثیرگذاری داشته باشد، وارد این انتفاضه شد که در این شرایط با انتفاضه های سال 1987 و 2000 متفاوت است.
خیزش مردمی در مسیری طولانی
این خیزش مردمی پس از سال ها پیمودن مسیر سیاسی در جهتی مخالف و پس از بهره کشی بین المللی طولانی مدت از فلسطین رخ داده است به گونه ای که بر این اساس سیاست های وام های بانکی و مشاغل دولتی گسترده شده و همین امر به نوبه خود موجب شد توده جمعیتی فلسطین از تولیدات کشاورزی و فنی که ضامن بخشی از استقلال داخلی و نیز موضع گیری سیاسی آن بود، فاصله بگیرد.
چرایی انتفاضه در الخلیل و قدس
اما در سطح سیاسی نیز دسته بندی هنوز چه در کرانه باختری و چه در غزه حرف اول را می زند به این معنی که انتفاضه کنونی در شرایط اجتماعی، سیاسی، اقتصادی و امنیتی معکوس رخ داده است و این وضعیت تا حدودی بیانگر دلیل متمرکز شدن انتفاضه در شهرها به ویژه قدس و الخلیل است.
در بخشی دیگری از گزارش مزبور آمده است، انتفاضه در آستانه سال 2016 و در شرایطی رقم خورد که تعداد یهودیان و فلسطینی ها در سرزمین تاریخی و کهن فلسطین برابر خواهد شد و این وضعیت برای نخستین بار برتری جمعیتی یهودیان را که پس از جنگ 1948 به وجود آمده بود، از بین خواهد برد و طرح صهیونیستی را از نظر موجودیت با مشکل روبه رو خواهد کرد.
بنابر این در این شرایط شاهدیم که یهودیان در تلاش برای تسلط بر ملتی هستند که از نظر جمعیتی در یک سرزمین با آنان برابری می کنند.
بسترهای منطقه ای و بین المللی و داخلی برای کاهش نقش آمریکا
در این گزارش پس از اشاره به بسترهای منطقه ای، بین المللی و داخلی انتفاضه اینگونه نتیجه گیری شده است که نقش آمریکا رفته رفته در جهان کاهش خواهد یافت آن هم در زمانی که هیچ قدرت جهانی قادر به پرکردن خلأ حاصل از آن نخواهد بود.
گزارش مزبور با این مقدمات و با استناد به دیدگاهی که در بالا به آن اشاره شد، چهار سناریوی احتمالی برای آینده انتفاضه در سال 2016 را خلاصه می کند که به شرح زیر است:
اول: توسعه دایره جغرافیایی انتفاضه و افزایش جمعیت آن.
این احتمال در گروی تغییر موضع تشیکلات خودگردان فلسطین و حمایت از این گزینه است.
دوم: ممکن است روند انتفاضه به همین شکل کنونی و به عبارت بهتر با عملیات فردی ادامه یابد، بدون اینکه هیچ طرفی بتواند حل و فصل سیاسی را که ضامن توقف این عملیات باشد، بر طرف دیگر تحمیل کند.
سوم: احتمال دستیابی به حل و فصل و توقف انتفاضه وجود دارد اما ضعیف است.
چهارم: از بین رفتن خودکار و تدریجی عملیات حمله با چاقو و زیر گرفتن با خودرو از طریق سرکوب و فرسایش توانایی های مردم.
این بدترین احتمال است زیرا انتفاضه بدون هیچ بهای سیاسی پایان داده می شود.
بر اساس این ارزیابی، احتمال دوم (ادامه انتفاضه در میان مدت) و احتمال چهارم ( از بین رفتن خودکار انتفاضه) از احتمالات دیگر قوی تر بوده اما این دو نیز آینده نامشخصی دارند.
لزوم توسعه انتفاضه و خروج آن از دایره فردی
بر این اساس در این گزارش توصیه شده است روند امور به سمت ادامه رویارویی ها پیش رفته و به دنبال راهکارهای تاثیرگذار برای حمایت از انتفاضه بود، به گونه ای که انتفاضه در چارچوب رویکرد فردی باقی نماند بلکه کارآیی آن در زمینه مقابله و رویارویی در قدس و الخلیل افزایش یابد.
لزوم برملا کردن جنایت های اسرائیل
توصیه دیگر اینکه باید مشوق هایی برای سوق یافتن مردم به سمت انتفاضه پیدا کرده و جنایت های رژیم اشغالگر را به طور مداوم برای جهانیان برملا ساخت.
نکته قابل ملاحظه در این توصیه ها این است که تحریم آکادمیک و اقتصادی اسرائیل به یکی از موارد اصلی مبارزه ملی و بین المللی علیه اسرائیل تبدیل شده است.
در این گزارش هیچ نشانی از ارتباط عرب های 1948 در حمایت از انتفاضه و فشار بر اسرائیل دیده نمی شود.
علاوه بر این با وجود توصیه های مزبور به لزوم حفظ ارتباط همیشگی با اردن به منظور تضمین توازن در هرگونه راهکار سیاسی حل و فصل کشمکش موجود، به گشودن درها به روی مصر و سوریه اشاره ای نشده است.
منبع السفیر لبنان
انتهای پیام/ر