به گزارش خبرگزاری تسنیم از مشهدمقدس، دومین روز سیزدهمین جشنواره فیلم فجر مشهد شامگاه چهارشنبه با اکران فیلمهای "کفشهایم کو" ساخته کیومرث پور احمد و "مالاریا" ساخته پرویز شهبازی در دوسینما آفریقا و هویزه مشهد برگزار شد.
کفشهایم کو عنوان فیلمی است که توانست سالن پردیس سینمایی هویزه را در دومین روز از برگزاری جشنواره فیلم فجر را مملو از جمعیت کند، اکران این فیلم در سانس نخست تماشاگران بسیاری را به سالن سینما آورده بود.
موضوع این فیلم به بیماری آلزایمر اشاره دارد که امروزه بسیاری از خانوادههایی که دارای افراد سالمند هستند با این بیماری درگیر دارند.
فضای فیلم در بستر یک خانواده رخ میدهد که حبیب کاوه کارخانه دار قدیمى بر اثر افسردگی شدید پس ازمهاجرت همسر و دخترش دچار بیماری آلزایمر میشود.
در این فیلم رضا کیانیان، مجید مظفری، رویا نونهالی، مینا وحید، بهاره کیانافشار دراین فیلم به ایفا نقش پرداختند.
فاطمه محرابی یکی از تماشاگران فیلم کفشهایم کو اظهار داشت: در سالهای اخیر فیلمهای مختلفی در رابطه با درگیر خانوادهها با بیماران آلزایمری هم در سینما و تلویزیون ساخته شده تنها تفاوت این فیلم با سایر فیلمها این بود که علت دچارشدن حبیب به بیماری آلزایمر در طول داستان مشخص بود.
محرابی با بیان اینکه خواندن ترانههای قدیمی در این فیلم حس خوبی را به تماشاگر القا میکرد، گفت: در مجموع داستان فیلم را دوست داشتم چراکه امروز این بیماری در بین سالمندان در حال افزایش است.
همچنین علیرضا فتحی یکی دیگر از تماشاگران این فیلم با تحسین بازی رضا کیانیان گفت: رضا کیانیان به خوبی از پس هر نقشی برمیآید وافتخار ما مشهدیها است.
فتحی با بیان اینکه بازی روان رضا کیانیان افراد بسیاری را در سالن سینما تحت تاثیر قرار داده بود، گفت: اما بازی رویا نونهالی و مینا وحید خیلی خوب نبود.
وی با بیان اینکه در برخی مواقع بازیگر نقش بیتا لهجه خود را از دست میداد و به راحتی فارسی صحبت میکرد یکی از نقصهای بازی این بازیگر بود، گفت: بنظرم سکانس حضور خدمتکار خانم معتاد در منزل حبیب با موضوع اصلی فیلم وکشمکشهای این خانواده همخوانی نداشت.
همچنین در روز دوم جشنواره فیلم فجر مشهد" مالاریا" ساخته پرویز شهبازی با بازی ساعد سهیلی، ساغر قناعت، آذرخش فراهانی، آزاده نامداری، علی استادی، سیامک ادیب در مشهد اکران شد.
شخصیت اصلی فیلم مالاریا جوانانی ماجراجو و گاهی هم سادهاندیش هستند و بهنوعی شاید بتوان گفت این فیلم تلنگری به خانوادهها برای برقراری ارتباط بیشتر با جوانانشان است.
واکنشها و نظرات مختلفی گاه مثبت و گاه منفی در رابطه با این فیلم بیان شد، برخی این فیلم را هنجارشکنی جوانان برای خارج شدن از بند سنتها دانستند، برخی موضوع فیلم را دوست نداشتند و معتقد بودند فیلم حرف جدیدی برای گفتن به مخاطب نداشت.
انتهای پیام/