به گزارش خبرگزاری تسنیم، مرحوم میرزا اسماعیل دولابی می فرمود: برای تعلیم کودک ابتدا مادر به او میگوید؛ بگو مامان جون، بابا جون و همینطور با او کار میکند. بعد از گذشت یک سال، دیگر نمیگذارد به کارت برسی، مرتب میگوید؛ مامان جون، بابا جون. در حقیقت آنچه را تعلیم گرفته است پس میدهد.
روح انسانی هم مثل کودک است. چند کلمه از کلمات پیامبر(ص) و ائمه(ع) را به او یاد بده، تا نطق او باز شود. نطقش که باز شد با شما حرف می زند و شما را رها نمیکند. در حین کار میگوید: علی جان، علی جان... وقتی گرسنه شد، میگوید: بگو؛ یا رازق! از درون به شما یاد میدهد. شما ابتدا نطق او را باز کردید. حالا او ول کن نیست. در قبر و قیامت هم این چنین است.
روح انسان حکم بچه را دارد. خیلی زود یاد میگیرد. در نماز و جای خلوت با توجه به او بده تا قشنگ تحویل بگیرد. وقتی تحویل گرفت، اگر مشغول دنیا هم باشی نمیگذارد غافل بمانی؛ به کلی انسان را از افکار و خیالات دیگر، به طرف خود میکشاند. در عین حال که مشغول کار دنیا هستی، تو را در یاد خدا و ائمه(ع) نگاه میدارد. در قبر هم چنین است، آن جا که خلوت هم هست.
کتاب طوبی محبت – ص 118
مجالس حاج محمد اسماعیل دولابی
انتهای پیام/