نانوذرات کلسیم هیدروکسید به کمک آثار تاریخی می‌آیند
پژوهشگران دانشگاه علوم پزشکی مشهد با ساخت آزمایشگاهی نانوذرات کلسیم هیدروکسید، به بررسی عملکرد آن‌ها در عملیات استحکام بخشی به آثار هنری- تاریخی پرداختند. این نانوذرات به روشی سبز و کم‌هزینه، باعث افزایش سرعت فرایند ترمیم آثار تاریخی می‌شوند.
به گزارش گروه رسانه‌های خبرگزاری تسنیم،برخی از آثار هنری – تاریخی در طول زمان با قرارگیری در معرض آلودگی هوا و شرایط مختلف آب و هوایی به شدت آسیب دیده اند. شکنندگی این آثار به‌گونه‌ای است که مرمت کار را در عملیات اسیدزدایی و استحکام بخشی دچار مشکل می‌کند بنابراین طراحی روش‌ها و ترکیباتی که بتواند ضمن سرعت بخشی به عملیات مرمت، اثرات سویی در درازمدت بر آثار تاریخی نداشته باشد، از اهمیت بالایی برخوردار است.دکتر مجید درودی، مجری طرح، هدف از این پژوهش را تلاش برای معرفی روشی سبز جهت استفاده در فرآیند اسیدزدایی و عملیات استحکام بخشی آثار تاریخی و هنری کاغذی عنوان کرد. وی در خصوص اهمیت اجرای این طرح گفت: « آثار تاریخی – هنری در برابر هیدرولیز اسیدی و فرآیندهای اکسیداسیون ناشی از شرایط آب و هوایی، کاملاً شکننده می‌شوند. در این طرح سعی شده است تا با استفاده از نانوذرات کلسیم هیدروکسید، بتوان سه عملیات مرمتی شامل اسیدزدایی، آنتی‌اکسیدان و استحکام بخشی را در طی یک مرحله اجرا کرد، به گونه‌ای که ضمن کاهش زمان مرمت سازی، تأثیر سوئی روی اثر تاریخی در درازمدت نداشته باشد.»
درودی درباره پیرامون مزایای استفاده از نانوذرات مذکور در مرمت سازی افزود:« استفاده از نانوذرات کلسیم هیدروکسید، امکان اسپری کردن مواد را در عملیات مرمت سازی میسر می‌سازد. اسپری کردن نانوذرات منجر به عدم ایجاد لکه و چروک در کاغذ مرمت به دلیل اندازه ریز نانوذرات و عدم تراکم املاح در کاغذ می‌شود. بالارفتن عمق نفوذ ناشی از قابلیت جذب نانوذرات توسط الیاف کاغذ، باعث کارایی بالای نانوذرات در مقایسه با ذرات درشت می‌شود.»
محقق این طرح، با اشاره به مراحل مختلف ساخت نانوذرات و بررسی عملکرد آن‌ها گفت: « پس از سنتز نانوذرات کلسیم هیدروکسید به روش سل-ژل، مشخصه یابی نانوذرات سنتزی با روش‌های مختلف نظیر آنالیز اشعه ایکس (XRD)و میکروسکوپ الکترونی روبشی (FESEM) صورت گرفت.
همچنین از آنجایی که این نانوذرات دارای کاربردهای پزشکی نیز هستند، سمیت سلولی نانوذرات کلسیم هیدروکسید نیز جهت کاربردهای مختلف مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که این نانوذرات تا غلظت‌های کمتر از 30 میکروگرم در میلی‌لیتر، غیر سمی هستند. در ادامه، بررسی میزان اثرگذاری این نانوذرات در عملیات مختلف مرمت آثار هنری- تاریخی انجام گرفت. »
در اجرای این طرح، دکتر مجید درودی - عضو هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی مشهد- دکتر محمود ابراهیمی -عضو هیأت علمی دانشگاه آزاد اسلامی مشهد- و خانم مریم باقرپور -کارشناس ارشد کتابخانه و موزه‌های آستان قدس رضوی- همکاری داشته‌اند. نتایج این کار در مجله Ceramics International (جلد 42، شماره 3، سال 2016، صفحات 3816 تا 3819) به چاپ رسیده است.
منبع:ایسنا
انتهای پیام/
خبرگزاری تسنیم: انتشار مطالب خبری و تحلیلی رسانه‌های داخلی و خارجی لزوما به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه‌ای بازنشر می‌شود.
