به گزارش خبرگزاری تسنیم از مشهد مقدس، آرامگاه عطار نیشابوری در میان باغی بزرگ و زیبا در جنوب شرقی نیشابور و در محوطهای خارج از شهر قرار گرفته است. در بلوار خیام و درست روبروی باغ و آرامگاه خیام نیشابوری، خیابانی به نام خیابان عرفان واقع شده است که انتهای آن به آرامگاه عطار کمال الملک میرسد.
مردی که بیشتر از طلا و کمتر از کاه میارزید
عطار نیشابوری در تاریخ ادبیات و عرفان ایران مقام بالایی دارد. نام اصلی وی فرید الدین محمد ابن ابوبکر ابراهیم است و احتمالاً در حدود 540 ه.ق در نیشابور و یا یکی از روستاهای اطراف آن به دنیا آمده است.
او در اشعارش خود را عطار میخواند که هم به معنای دوافروش است و هم به معنای طبیب. عطار در داروخانه خود در نیشابور که از پدرش به ارث برده بود روزانه نبض 500 بیمار را میگرفت و به مداوایشان میپرداخت.
سرنوشت عطار بسیار غم انگیز بود و احتمالاً در سال 618 ه.ق به دست یکی از سربازان مغول که نیشابور را تصرف کرده بودند به قتل رسید.
درباره قتل وی روایتی افسانهای وجود دارد و میگویند: مغول ابتدا عطار را به اسارت گرفت و در کوچهها به حرکت درآمد. فردی عطار را شناخت و خواست وی را به قیمت هزار سکه زر بخرد اما عطار به فرد مغول گفت نفروش که من بیشتر از این میارزم و مغول به این توصیه عمل کرد و سپس به مردی رسیدند که تمام دارایی اش بک بار کاه بود و عطار گفت بفروش که بیشتر از این نمیارزم و مغول به خشم آمد و عطار را کشت.
آرامگاه عطار
نخستین آرامگاه عطار توسط شخصی به نام قاضی القضات یحیی بن صاعد ساخته شد. این بنا پس از 200 سال رو به ویرانی گذاشت و سپس توسط امیر علیشیر نوایی بنای دیگری برای وی ساخته شد و در سال 1341 شمسی انجمن آثار ملی بنای دیگری را جایگزین بنای دوم کرد. بنای کنونی هشت ضلعی و دارای چهار غرفه کوچک در خارج و چهار شاه نشین در داخل است.
بازسازی آرامگاه عطار همانند آرامگاه خیام و نادرشاه به هوشنگ سیحون سپرده شد و ساختمان آن در سال 42 افتتاح شد. از جمله نقایش موجود در آرامگاه عطار، فرش هشت ضلعی آن است که درست قواره ساختمان آن بافته شده است.
آثار عطار نیشابوری
الهی نامه، مصیبت نامه تذکره الاولیا و اسرارنامه از جمله آثار شاخص و بارز عطار نیشابوری است.
انتهای پیام/