به گزارش خبرگزاری تسنیم از اراک٬ باعبور از 37 کیلومتری شرق اراک منطقه ای کوهستانی همراه با غارهای متععدد موجود است که روستای انجدان نام دارد ودارای ارتفاعی معادل 2هزار متر از سطح دریا است و میتوان آن را در لیست روستاهای قدیم مرکز استان و نیز تجدید حیات فرهنگی و تبلیغی دانست.
انجدان را بیشتر با عنوان خطه پرورش علماء و فرهیختگان مختلف می شناسند که وجود آیین ها و آداب و رسوم خاص و ویژه توانسته این روستا در میان کشور معرفی کند.
وجود مساجد و حسینه های متعدد در این روستا همواره بیانگر درجه اهمیت مسایل دینی و اعتقادی در بین مردم است و نشان میدهد که در گذشته ساکنان آن توجه ویژهای به آموزههای دینی و مذهبی داشتهاند که وجود مسجد سرچشمه که مشهور به مسجد شاه خلیلالله بود و مسجد جامع که توسط شاه خلیلالله تعمیر شد و تاریخ بنای آن را به سدههای نخستین اسلام نسبت میدهند میتواند گواهی بر این گفته به شمار آید.
تاریخ این روستا نشان میدهد که در گذشته با حمله مغولها به روستا مردم بهمنظور در امان ماندن از گزند این حملات٬ اقدام به حفر زمین بهمنظور ادامه زندگی شدند که امروزه آثاری از آن حفرهها در این روستا وجود داد.
وجود شواهد گوناگونی نظیر سنگ قبری که مربوط به هزاران سال است بیانگر قدمت و دوران تاریخی این منطقه در استان مرکزی است و میتواند پیشینه آن را به دوران قبل از پیدایش اسلام نیز برساند.
غار گیوهکش یادگار حمله افغانها به انجدان
اهالی روستای انجدان معتقدند که در گذشته های دور با حمله افغانها به این منظقه شخص گیوهدوزی به این غار پناه میبرد و به این سبب این غار با این عنوان نامگذاری شده است.
این غار دارای 9متر طول، 6متر عرض و 1.5 متر ارتفاع است که در حال حاضر به محل زندگی برای حیوانات درنده مبدل شده و در کف آن خون و استخوانهای پرندگان شکار شده توسط این حیوانات به چشم میخورد.
غار آهکی آسیلی جاذبه طبیعی گردشگری انجدان
در فاصله 5کیلومتری از غرب روستای انجدان غار آهکی زیبایی وجود دارد که با عنوان آسیلی نامگذاری شده و سوژه ای مناسب و جذاب برای آن دسته از مسافران علاقهمند به غارنوردی و جاذبههای طبیعی بهشمار میرود.
ورودیِ این غار 2دریچه دایره شکل دارد که ابعاد دریچه سمت راست 80 سانتیمتر عرض و 90 سانتیمتر ارتفاع و ابعاد دریچه سمت چپ 1متر عرض و 90سانتیمتر ارتفاع بوده و میان این دو دریچه ستونی به محیط یک متر قرار گرفته که رابط میان تالار اول غار و محیط خارج غار است.
مسیر غار تا انتها با شیب تندی پایین میرود و برای عبور به قسمت انتهای غار باید به صورت خزیده از میان شکافی که در سمت راست و روی حفره مسدودی قرار دارد، گذشت.
در داخل این غار حوضچههایی قرار دارد که دیواره آنها از مواد آهکی و بلورهای منشوری استالاکتیتی پوشیده شده که البته طول کلی این غار 73.5متر بوده و پیمایش آن نیازی به وسایل فنی ندارد اما هوای داخل غار در فصل بارندگی به علت وجود بخار آب، سنگین و شرجی است.
انجدان در قاب دوربین عکاسان
بسیاری از افراد و بهویژه عکاسانی که به این روستا سفر کردهاند ترکیب و چیدمان خانه ها و فضای داخلی روستا و نیز دوارهای گاهگلی آن را سوژه ای مناسب برای جای دادن در قاب دوربین خود عنوان کرده اند.
پس از وارد شدن به فضای داخلی روستا در قسمت مرکزی روستا و به نوعی میدان اصلی آن دریاچه ای وجود دارد که از کوه های بالایی سرچشمه گرفته و در تمام روستای انجدان جریان دارد که در سالهای اخیر به همت میراث فرهنگی با رسیدگی و احیا و نیز مرمت آن این دریاچه به شیوه نو مرمت و تغییر یافته است.
انجدان شباهت زیادی به ابیانه دارد
فتحی از مسافران نوروزی اهل همدان که چند باری به این انجدان سفر کرده در مورد ساختار روستای انجدان به خبرنگار تسنیم میگوید: بار نخست که به این روستا آمدم معماری و ترکیب و خیابان بندی کوچه های آن برایم لذتبخش بود.
وی میافزاید: من تقریبا بیشتر روستاهای ایران را سفر کرده ام و در باره آن مطالعه و تحقیق کردم٬ خوشبختانه استان مرکزی دارای ظرفیتهای فراوانی در حوزه دارا بودن روستاهای بکر با خاصیبت های متفاوت است که روستای انجدان نیز جزء این گروه بهشمار میرود.
مسافر نوروزی همدانی تصریح میکند: بار نخست که به این روستا آمدم شباهت عجیبی میان آن و روستای ابیانه یافتم که شاید این ویژگی را بتوان نکته ای مثبت برای حضور گردشگران بیشتر عنوان کرد.
وی با اشاره به نگه داری از میراث فرهنگی روستایی گفت: روستاها به نوعی شناسنامه تاریخ هریک از استان های کشور هستند که نیاز است از آنها به عنوان میراث ملی حمایت کنیم و هرچه بیشت آنتها را برای مردم بشناسانیم.
کوچه های طولانی وپرپیچ و خم انجدان می تواند بسترهای حضور برای خیل عظیمی از گردگشران خارجی و داخلی را فراهم کرده و آنان را برای بوییدن عطر بهار بر فراز کوه های سربه فلک کشیده آن فراهم کند.
گزارش از مهری کارخانه
انتهای پیام/