به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، در افغانستان، تاجیکستان، ایران و در مناطقی از شبهقاره هند از جشن نوروز مانند اعیاد دوران کهن این مناطق تجلیل میشود. آنگونه که در لغتنامه «دهخدا» ذکر شده در دوره ساسانیان این جشن با گردش سال تغییر میکرد و زمان برگزاری جشن نوروز در آغاز بهار هر سال نبود بلکه با شرایط ویژهای برگزار میشد به طوری که مانند عید ماه رمضان و عید قربان در فصلهای مختلف سال برگزار میشد.
در حدود سال 392 قمری بود که جشن نوروز به اول فروردین منتقل شد و به فرمان «سلطانملک شاه سلجوقی» ترتیب تقویم «جلالی» اجرایی شد و بر اساس آن، جشن نوروز در آغاز بهار هر سال مقارن با تحویل آفتاب به برج «حمل» فروردین تثبیت و به همین مناسبت جشن باشکوهی برگزار میشد. این سنت تاکنون نیز ادامه دارد و هر ساله همزمان با تولد دوباره طبیعت بسیاری از مردم کشورهای همسایه به با جشن نوروز به استقبال از آن میروند.
نوروز خود یکی از عوامل مهم در پیوند کشورهای فارسیزبان منطقه است. برخی از کشورها مانند افغانستان و ایران جشن نوروز را آغاز سال میدانند و برخی دیگر از کشورها مانند قزاقستان با برگزاری جشنهای مفصل در اقصی نقاط این کشور به استقبال از این ایام میروند؛ از این رو برپایی این جشن خود عامل مشترکی در پیوند میان کشورهای فارسیزبان به شمار میآید.
محمدکاظم کاظمی، از شاعران افغانستانی، در جدیدترین بهاریهای که سروده به این موضوع اشاره کرده است:
نوروز پارسی
به مناسبت نوروز مشترک در تاجیکستان
اینک بهار از پل پیوند بگذرد
سالی دگر به لطف خداوند بگذرد
اینبار در طلیعة نوروز فارسی
بر شرق یک بهار خوشایند بگذرد
یعنی که در جوار خراسانیان پاک
این آخرین دقایق اسفند بگذرد
شاعر شکار لعبت شعر دری شود
یک چند از غم زن و فرزند بگذرد
با کاروان حله بیاید ز سیستان
با کاروانی از گل و لبخند بگذرد
امسال در سواحل آمویه سر کند
امسال از سواحل هلمند بگذرد
منزل کند مقابل تندیس رودکی
تا از خیال کوه دماوند بگذرد
آری، در این زمانه که قند است هر طرف
آدم چگونه میشود از قند بگذرد؟
آن هم دمی که حنظله هم قند میشود
یک بار اگر به شهر سمرقند بگذرد
اینک رسیده موسم پیوند پارسی
اینک بهار از پل پیوند بگذرد
انتهای پیام/