به گزارش خبرنگار سلامت خبرگزاری تسنیم, حسن عبداللهزاده درباره سلامت غذا و نمک در طب نوین و طب ایرانی اظهار داشت: با توجه به شیوع تبلیغ نمک دریا در سالهای اخیر و مشخص نبودن منبع تولید برخی از انواع نمکهای موسوم به نمک دریا در بازار؛ هنوز ترکیب املاح و فلزات سنگین موجود در آنها و همچنین کیفیت و استاندارد بودن این گونه نمکها مشخص نیست.
بهگفته وی در منابع سنتی ایرانی، مِلح یا نمک به اقسام معدنی و غیرمعدنی تقسیم میشود. نوع معدنی نیز به سنگ و غیرسنگ تقسیم میشود. بهترین نوع نمکسنگ، نمک سفید صُلب صاف شفاف است که آن را اَندَرانی مینامند که به فارسی نمکسنگ بلوری نامیده میشود.
عضو گروه طب سنتی ایرانی دانشگاه علوم پزشکی مشهد ادامه داد: استحصال نمک غیرسنگ در این منابع بهصورت تصفیه چندمرحلهای و مکرر و همراه با حرارت صورت میپذیرد تا مانند قند سفید و سفت شود؛ که این بهترین نوع نمک است و بدترین نوع نمک؛ نمکی است که از آب دریا است که اندکی تلخی و تیزی دارد و سرشار از املاح دیگر نیز است.
عبداللهزاده افزود: همچنین در مطالعاتی که برای اندازه گیری فلزات جیوه و سرب، آرسنیک، کادمیوم و کروم در نمک و آب دریاچه مهارلو (استان فارس) در فصول مختلف سال صورت گرفته است و مقایسه نمک این دریاچه با حداکثر مجاز آلایندهها در نمک خوراکی؛ نشان داد که غلظت فلزات جیوه و سرب در نمک دریاچه کمتر از حداکثر غلظت مجاز آنها در نمک خوراکی است؛ اما برای فلزات آرسنیک، کادمیوم و کروم، این مقدار بیشتر از حداکثر مجاز آن در نمک بود.
وی یادآور شد: با توجه به تأکید منابع طب سنتی بر استفاده از نمک تصفیهشده برای خوردن و طبخ غذا و نیز نتایج حاصل از مطالعات آزمایشگاهی در آلایندگی نمک دریا باید تحقیقات بیشتر صورت پذیرد و با جمعآوری اطلاعات کاربردی مناسب برای برنامه ریزی و سیاستگذاری نهادهای نظارتی و نظام سلامت کشور قرار داده شود.
انتهای پیام/*