به گزارش گروه رسانههای خبرگزاری تسنیم، شاید خیلی ها با شنیدن نام "مامورین نامحسوس پلیس" تصویر افرادی با چهره پوشیده و ناشناس در ذهنشان تداعی شود که بیست و چهار ساعته مانند چشم هایی از در و دیوار شهر مردم را زیر نظر دارند و با ذره بین بزرگ کارآگاهی به دنبال یافتن مجرم ها هستند تا آن ها را دستگیر کنند. اما این تنها یک تصویر سینمایی و کارتونی و مضحک از ماجراست. مامور نامحسوس پلیس با آنچه که در فیلم ها و داستان ها میخوانیم تفاوت دارد. مامور نامحسوس همان پلیس مخفی داستان های پلیسی و رمان های جنایی نیست و دیوار های حریم شخصی هیچکس قرار نیست با حضور آن ها مورد تعدی واقع شود.
در پی اعلام فعالیت 7000 مامور نامحسوس پلیس امنیت اخلاقی در پایتخت و صحبت های سردار احمد روزبهانی در خصوص این طرح یک بار دیگر بازار نقد و انتقادات و مخالفت ها در این خصوص قوت گرفته و دنیای مجازی باز هم در گسترده کردن این داستان و جهت بخشی های نادرست وارد معرکه شده است تا جایی که هر روز شاهد حجم زیادی از پیام ها، مطالب و حتی لطیفه ها و جوک هایی هستیم که این اقدام پلیس را مورد نقد قرار داده و حتی آن را به سخره گرفته اند. مطالبی که بیش از اینکه موثق بوده و در پی اطلاع رسانی و آگاهی بخشی باشد آدرس نادرست داده و افکار عمومی را به سمت اشتباه سوق می دهد و همه اقدامات خوب و مفید پلیس را تحت الشعاع موضوع عفاف و حجاب و برخورد سلبی پلیس زیر سوال می برد.
در جریان بسیاری از اتفاقاتی که گاهی موج خبر و عکس و فیلم آن از طریق دنیای مجازی به دست مان می رسد مانند همان اتفاقی که بعد از انتشار فیلم سگ آزاری رخ داد و پلیس وارد معرکه شده و فرد خاطی دستگیر و با او برخورد شد یا دستگیری زورگیران و اراذل و اوباشی که نوامیس مردم را مورد تعدی قرار داده بودند همین ماموران نامحسوس و محسوس پلیس بودند که احقاق مطالبات مردم و برخورد با خاطیان برهم زنند امنیت اجتماعی را رسالت خود دانسته و به انجام رساندند.
شاید بیشتر کسانی که در فضای مجازی یا حتی سایت ها و رسانه های داخلی و خارجی به انتشار مطالبی خلاف واقع درباره طرح جدید پلیس اقدام می کنند نمی دانند که طرح برقراری امنیت اخلاقی و حضور ماموران نامحسوس طرح تازه ای نیست و مدت هاست که در حال اجرا است ولی تا به حال به این صورت رسانه ای نشده بوده و این طرح شامل ورود پلیس در حوزه های مختلفی از جمله برخورد با اراذل و اوباش و مزاحمین نوامیس، فروشندگان مواد مخدر، قاچاقچیان پوشاک، سالم سازی فضاهای تفریحی مانند پلاژهای شنا در سواحل ایران نیز می شود.
این در حالی است که منتقدان دور از انصاف با تمرکز بر موضوع حجاب و نوع برخورد پلیس در این زمینه در میدان انتقاد می تازند. شاید خیلی از مخاطبان ندانند که در موضوع حجاب و پوشش در حال حاضر و بر اساس مصوبه شورای عالی انقلاب فرهنگی 26 دستگاه متولی امر عفاف و حجاب در کشور هستند و 70 درصد از بندها و تبصره های فرهنگی موجود متوجه این نهادهاست می توان گفت که پلیس در این میان به عنوان ضابط قضایی و مجری اجرای این طرح ها می تواند تنها تکمیل کننده روند فعالیت های هماهنگ فرهنگی سایر متولیان باشد و در حوزه اجرایی به عنوان یک پشتوانه و حلقه موثر این زنجیره قرار گیرد. در حالی که وضعیت در شرایط کنونی اینگونه نیست و بیشتر طرح ها و برنامه های فرهنگی اکثر نهادها و متولیان فرهنگی در مراحل قبل از اجرایی شدن و حتی در مراحل اجرا با شکست روبرو شده و بی نتیجه مانده است و با وجود تخصیص بودجه های کلان جهت برنامه ریزی ، طراحی و اجرای برنامه های زیر ساختی فرهنگی همواره شاهد درجا زدن این نهادها بوده ایم و به جای روند رو به جلو در فرهنگ سازی بیشتر مواقع به قهقهرا رفته ایم.به عبارت دیگر اگر امروز ما در پلیس یک طرح نه چندان موثر و روش برخوردی غیر کارشناسانه در موضوع عفاف و حجاب داریم و گشت ارشاد را جزء طرح های بی تاثیر و گاهی شکست خورده می دانیم قطعا نقایص و خلاء های جدید در حوزه فرهنگی سازی از سمت سایر متولیان باعث آن است نه پلیس. بدیهی است که معاونت فرهنگی ناجا در جبران طرح های شکست خورده سایر نهاد های مدعی فرهنگ و طرح هایی که در حد طرح روی کاغذ مانده ناگزیر در حوزه اجرایی به رفتار ها و برخوردهای سلبی روی آورده است و این موضوع از تبعات کم کاری سایر فعالین غیر فعال فرهنگی است که باعث شده نمایی نا مطلوب از پلیس در اذهان مردم شکل بگیرد و همه اقدامات خوب پلیس ضایع شود.
اگرچه حتی در موضوع حجاب هم رئیس پلیس امنیت اخلاقی کشور مدعی است که در کنار برخوردهای سلبی در زمینه فرهنگ سازی و آموزش هنجارها در میان جوانان و نوجوانان با برگزاری هزاران نمایشگاه فرهنگی و آموزشی در مدارس و استفاده از کارشناسان متخصص، آگاهی لازم را درباره مسائل و معضلات اخلاقی و اجتماعی به دانش آموزان داده است اما این تلاش ها به دلیل ضعف های جدی حوزه فرهنگ سازی در نهاد های دیگر فرهنگی هیچ گاه به ثمر ننشسته و کمکی به بهبود وضعیت اجتماعی نکرده است و باعث شده اقدامات موثر و مفید دیگر ناجا نیز زیر سوال برود. به طور مثال در حوزه عفاف و حجاب اهدای چفیه و شال به زنان یا توزیع بروشور و نصب بنر در اماکن عمومی قطعا نمی تواند به تنهایی در حل معضلات حجاب و عفاف راهگشا باشد و بی شک باید حلقه های قبلی دیگری مانند طراحی پوشش اسلامی ایرانی، تولید ارزان و به صرفه پوشاک ملی و تقویت طرح های هنری و تبلیغاتی نامحسوس و غیر مستقیم در زمینه حجاب و عفاف توسط نهاد های مربوطه تقویت شده باشند.
علیرغم آنچه گفته شد باید پذیرفت با تمام کم کاری ها و سهل انگاری های نهاد ها و متولیان فرهنگی و با وجود ضعف های جدی در حوزه فرهنگ سازی در جامعه نمی توان اصل طرح امنیت اخلاقی را زیر سوال برد و تمام وجوه مثبت طرح را نادیده گرفت و به بهانه انتقاد از نوع برخورد پلیس در حوزه حجاب و پوشش اقدامات خوب و موثر ناجا را در برخورد با اراذل اوباش، مزاحمان نوامیس،متخلفان فضای مجازی،... و در یک کلمه برقراری امنیت اخلاق اجتماعی نادیده گرفت و آمارهایی که نشان از کاهش وقوع جرم و جنایت شده است را کتمان کرد.
خوب است تمام کسانی که درباره این طرح و طرح های مشابه پلیس در موضوع امنیت اخلاقی جامعه جزء منتقدین و مخالفان صف اول هستند با بررسی بیش تر وضعیت فرهنگی و روش های موثر فرهنگ سازی جامعه و بازنگری اهدافی که توسط متولیان فرهنگی هیچ گاه به بار ننشسته است به جای آنکه شمشیر های خود را برای قلع و قمع طرح های پلیس از رو ببندند کمی همت خود را در ایجاد و اجرای طرح های کاربردی و موثر فرهنگی برای رفع معضلات اجتماعی به کار برند.
منبع:رویکرد
انتهای پیام/
خبرگزاری تسنیم: انتشار مطالب خبری و تحلیلی رسانههای داخلی و خارجی لزوما به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانهای بازنشر میشود.