به گزارش خبرگزاری تسنیم از شیراز، یک تجمع دیگر در شیراز انجام شد اما از نوعی متفاوت، این بار مردانی با دستان پینهبسته و صورتهایی سوخته از هرم آفتاب داغ و پوستی خشک از کشت و کار در زمستان در مقابل استانداری فارس تجمع کردند و دست به دامان بالاترین مقام اجرایی استان شدند تا با تدبیر خود از نابودی هزاران تن خوشه طلایی جلوگیری کند.
این روزها که ایجاد شغل و درآمد به دغدغه اصلی دولتمردان تبدیل شده است در گوشهای از استان فارس ثمره چندین ماه زحمت کشاورزان در معرض نابودی قرار دارد و گندمزارهایی در حوزه رودخانه کُر به مرحله درو نزدیک میشوند اما لبتشنه نوبت آخر آبیاری و چشم به راه باز شدن دریچههای سد درودزن و ملاصدرا ماندهاند.
به همت ستاد پیگیری، مطالبهگری و گفتمانسازی اقتصاد مقاومتی بسیج دانشجویی استان فارس جلسه پیگیری مطالبات گندمکاران در ناحیه دانشجویی استان فارس با حضور جمعی از کشاورزان و دانشجویان بسیجی از دانشگاههای شیراز برگزار شد.
در آغاز این جلسه آقای یزدانپناه، یکی از کشاورزان مزارع طلایی گندم با بیان اینکه، تأمین 90 درصد مواد غذایی مردم بر عهده کشاورزان است، گفت: طبیعی است که کشاورزی نسبت به صنعت و مصرف خانگی و آب شرب سهم بیشتری به خود اختصاص دهد.
وی افزود: مسئولان و مدیران دورههای قبل کارهایی را به صورت سلیقهای و غیرکارشناسی انجام دادهاند که مدیران حال حاضر آن را اشتباه میدانند، بسیاری از مدیران آینده هم کار مدیران فعلی را رد میکنند اما دود این اشتباهات به چشم مردم میرود.
این کشاورز گندمکار با اشاره به اینکه در گذشته تعداد زیادی چشمه پرآب از بالادست سد دروردزن وارد این سد میشد، خاطرنشان کرد: این در حالی است که اجازه حفر غیر قانونی 500 حلقه چاه در کنار این چشمهها توسط سازمان آب منطقهای استان فارس داده شده و بابت ارائه این مجوزها مبالغی نیز دریافت کردهاند که این اقدام سبب کاهش چشمگیر آب ورودی به این سد شده است.
یزدانپناه با اشاره به اینکه سالها پیش پیشبینی شده بود که جنگ آینده، جنگ آب است اما متأسفانه ما 5 سال پیش هم به این قضیه پی نبردهایم، تصریح کرد: خطا از سازمان آب بوده اما تاوان آن را باید کشاورزان پس بدهند.
این کشاورز خسارتدیده با بیان اینکه استان فارس استان خشکی است عنوان کرد: درکجای دنیا دیدهاید که در یک استان خشک اجازه شلتوککاری داده شود.
وی با اشاره به هدف نهایی این اتفاقات اظهار داشت: مگر هدف جز این است که دست ما برای گندم جلوی دشمنان خود دراز نشود، مگر میشود کشاورزی با قدمت 2 هزار و 500 سال را حذف کرد و جایگزینی برای آن تعریف نشود.
این کشاورز بیان کرد: پس از اینکه کشاورزان در مقابل سازمان آب منطقهای استان فارس تجمع کردند جواب مشکلات خود را در سازمان آب با زنگ زدن به پلیس 110 توسط مسئولان این سازمان گرفتند.
یزدانپناه با بیان اینکه سازمان آب یک بام دو هوا کار کرده است، تصریح کرد: تلاش ما بر این است که حق به حقدار برسد و عدالت رعایت شود، چرا آب برای گندم ما که دو بار بیشتر آب لازم دارد نیست اما برای شلتوککاری آب را نگه میدارند که شش ماه در سال آب لازم دارد؟
وی با تأکید بر اینکه اگر تا دو روز آینده به گندمهای این کشاورزان آب برسد امیدی به حفظ محصول گندم کشاورزان هست اما اگرتا یک هفته آینده آب نرسد کشاورزان بیش از 100 میلیارد تومان خسارت میبینند خاطرنشان کرد: کمتر از یک هفته فرصت باقیست تا مزارع طلایی گندم را نجات دهیم.
دیلمی، عضو شورای مرکزی خانه کشاورزی ایران، نیز در این زمینه اظهار داشت: استاندار فارس حل این مشکل را به معاون اقتصادی خود سپرده است.
وی افزود: وضعیت مزارع گندم این کشاورزان همانند وضعیت بیمار بدحالی است که به رسیدگی فوری نیاز دارد اما از تاریخ پنجم اردیبهشت یعنی حداقل 17روز زمان هدر رفته و این عزیزان هنوز بلاتکلیف هستند.
عضو شورای مرکزی خانه کشاورزی ایران با تأکید بر اینکه در این زمینه باید بسیار سریع تصمیمگیری شود گفت: هجدهم اردیبهشت ماه در استانداری فارس در جلسه شورای کشاورزی استان این مشکل را مطرح کردم اما معاون اداره آب گفت آب پشت سد درودزن تنها به مقدار آب آشامیدنی و پایداری سد است.
وی با طرح این پرسش که چرا 80 میلیون مترمکعب آب پشت سد ملاصدرا نگه داشته شده است تصریح کرد: اگر این آب آزاد شود به سد درودزن میرسد و هم مشکل نگهداری سد برطرف میشود هم مازاد آن مشکل کشاورزان و مزارع گندم ها را حل میکند.
دیلمی به پاسخ استاندار فارس مبنی بر اینکه «حتما اگر آب مازادی وجود دارد به کشاورزی اختصاص داده شود» اشاره کرد و افزود: پس از آن جلسه دوباره اعلام کردند 65 میلیون متر مکعب آب برای نگهداری سد ملاصدرا نیاز داریم آیا واقعا نمیشود با مقدار کمتری آب، سد را نگهداری کرد که ضرر کمتری به کشاورزان برسد؟ حتی با این حساب هم 15میلیون متر مکعب آب سد ملاصدرا باید طبق گفته استاندار آزاد شود و به داد کشاورزان برسد اما هنوز این کار هم انجام نشده است.
این کشاورز زحمتکش با هشدار اینکه 10 هزار هکتار گندم در معرض از بین رفتن است تصریح کرد: با توجه به اینکه برای این مزارع تاکنون نزدیک به 30 میلیارد تومان توسط کشاورزان هزینه شده است و میتوانستند نزدیک به 100 میلیارد تومان برداشت کنند اما نرسیدن آب به این مزارع سبب خسارتی بیش از 130 میلیارد تومانی میشود.
وی با بیان اینکه اگر آب نیست مسئولان استان به موقع اعلام کنند کشت ممنوع است تا کشاورزان هم کشت نکنند عنوان کرد: اما این را هم اعلام کنند که چند هزار خانوادهای که تنها راه امرار معاش آنها کشاورزی است باید چکار کنند و چگونه زندگی خود را بگذرانند؟
عضو شورای مرکزی خانه کشاورزی ایران با اشاره به اینکه برخی از مسئولان به این گندمکاران پس از مرحله اول آبیاری اعلام کردند کشت نکنید بیان کرد: آن زمان هزینه بسیاری به کشاورزان تحمیل شده بود زیرا در این مرحله کشاورز زندگی خود را فروخته و خرج بذر، سم و کود کرده است.
دیلمی با بیان اینکه مسأله فقط این نیست که آب هست یا نیست، اینکه چه موقع اعلام شود آب نیست و کشت نکنید هم خیلی مهم است اظهار داشت: از آن مهمتر این است که حالا که آب نیست و برخی تجویز میکنند که نباید کشت کنیم دقیقا اعلام کنند اهالی 75 روستا از بند امیر تا خرامه برای امرار معاش خود باید چه کنند؟
وی با بیان اینکه آسانترین روش در سیستم مدیریت نه گفتن است افزود: ما کشاورزان هم عادت کردهایم که نه بشنویم و سرمان را پایین بیندازیم و برویم.
عضو شورای مرکزی خانه کشاورزی ایران با بیان اینکه آیندهنگری مسئولان را ستایش میکنیم که به فکر آب دو سال آینده مردم شیراز هستند و تصریح کرد: اما چطور مسئولان آیندهنگر استان، سفره بدون نان امروز کشاورزان را نادیده میگیرند؟
محمد اردلان کاظمی، رئیس نظام صنفی کشاورزی شیراز و عضو شورای مرکزی خانه کشاورزی ایران، نیز در این جلسه با بیان اینکه بیش از 100 ملیارد تومان سرمایه کشاورزان در معرض نابودی است اظهار داشت: فوریترین راهکار برای برطرف شدن مشکل گندمکاران رهاسازی آب سد است و باید نعمت خدادادی باران را عادلانه بین مردم تقسیم کنند.
وی با اشاره به اینکه باید بررسی شود آیا رها نکردن آب سد با نظر کارشناسی انجام میشود افزود: مسئولان سازمان آب استان بدون حضور نمایندهای از کشاورزان رضایت استاندار را اخذ کردند تا آب مازاد سد را برای کشاورزان گندمکار رها نکنند.
رئیس نظام صنفی کشاورزی شیراز گفت: اگر میزان آبی که پشت سد است رها شود شاید بتوان بخشی از زمینهای زراعتی شیراز، مرودشت و خرامه را نجات داد.
کاظمی با بیان اینکه کجای دنیا در حریم سد چاه حفر میکنند عنوان کرد: صدها حلقه چاه غیرمجاز در حریم سد است اما کسی پاسخگوی این مشکل نیست.
وی تصریح کرد: زمینی که زادگاه کشاورزان بوده توسط دولت به منظور ساخت سد خریداری شده اما در این زمینها تعداد زیادی چاههای غیرمجاز حفر شده است.
عضو شورای مرکزی خانه کشاورزی ایران بیان کرد: مشورت با مردم سبب برطرف شدن این مشکلات میشود اما چرا از مردم مشورتی در این زمینه گرفته نمیشود؟
یکی دیگر از کشاورزان بخش دوردزن استان فارس با اشاره به اینکه کسی که مسئول میشود مسئول همه مردم است نه فقط عدهای خاص که قرابتی با او دارند، گفت: عدم مدیریت سبب نابودی مزارع ما شده است اما باید یک دریچه نجاتی برای این مشکلات پیدا کرد.
درد دلهای کشاورزان متاثر کننده و طولانی بود و فرصت نجات دسترنج آنها و سرمایهای که به طور حتم تمام مردم کشور به آن نیاز دارند اندک، بسیار اندک و تنها در حد یک هفته...
اراضی این کشاورزان یک نوبت مورد آبیاری با آب سد درودزن و ملاصدرا قرار گرفته و نزولات جوی نیز به رشد گندم در گندمزارهای آنها کمک کرده است و اگر تنها یک نوبت آب در رودخانه کُـر رها شود میتوان از این اراضی بیش از یکصد هزار تن گندم برداشت کرد و با احتساب حداقل هر کیلو یک هزار و 500 تومان، از هدر رفتن 150 میلیارد تومان هزینه در کشور جلوگیری کرد.
این در حالی است که اگر طی یکی دو روز آینده آب در این اراضی رها نشود این میزان محصول و سرمایه نابود میشود، اقدامی که نه با اهداف نامگذاری امسال به نام «اقتصاد مقاومتی، اقدام و عمل» سازگار است و نه با تدابیر دولت یازدهم که سه سال است نور امیدی در دل کشاورزان روشن کرده است.
امیدواریم پاسخ مسئولان مربوطه و راهکار عملی آنان برای برطرف شدن این مشکل هرچه سریعتر ارائه شود تا هم افکار عمومی قانع شوند و هم پاسخ سریع و به موقع مسئولان التیامی بر زخم این کشاورزان زحمتکش باشد.
انتهای پیام/