آنکارا سود سهامداران بانک مرکزی ترکیه را نمیدهد
سهامداران خرد در سودده ترین موسسه اقتصادی ترکیه یعنی بانک مرکزی ترکیه به تصاحب همه سود این موسسه توسط دولت این کشور اعتراض کردند.
به گزارش خبرگزاری تسنیم به نقل از بلومبرگ، بعد از جنگ جهانی اول، مصطفی کمال آتاتورک تصمیم گرفت یک بانک مرکزی برای کشورش ایجاد کند تا بتواند جمهوری جدید ترکیه را از میان ویرانه های امپراطوری عثمانی بنا کند و به وابستگی کشورش به لندن و پاریس خاتمه دهد. وی از مردم کشورش خواست تا بدین منظور سرمایه گذاری کنند و هزاران نفر در پاسخ به درخواست وی، سرمایه زندگی شان را به خاطر کشورشان در طبق اخلاص گذاشتند.
این حدقل روی کاغذ، قماری بزرگ بود. این بانک اکنون سودده ترین موسسه دارای سهام مشترک در ترکیه است که تنها سال گذشته 5.6 میلیارد دلار سوددهی داشت. اما خزانه داری ترکیه بخش عمده ای از سود این بانک را تصاحب کرده و تنها 140 دلار سود به 6 هزار سهامدار خردی که مجموعا 14 درصد سهام بانک را در اختیار داشتند اختصاص داده که باید بین همه آنها تقسیم شود.
اکنون نوادگان آن سرمایه گذاران، پرداخت این سود ناچیز را توهین به خانواده هایی می دانند که در دوران رکود بزرگ به درخواست آتاتورک پاسخ مثبت داده اند. آنها از دولت خواسته اند تا هم به دلایل اخلاقی و هم دلایل اقتصادی، سود بیشتری بهشان پرداخت کند.
آلپای بایدار نواده یکی از سهامداران در نشست سالانه بانک در آنکارا در حالی که اشک های خود را پاک می کرد گفت: «اینجا مسئله شرافت در میان است... خزانه داری ترکیه حق ندارد آنچه را که متعلق به ماست تصاحب کند.»
بر خلاف سوئیس و چند کشور معدود دیگر که سهام بانک های مرکزی آنها به صورت عمومی در بورس داد و ستد می شود، ترکیه چنین بازاری برای خرید و فروش سهام بانک مرکزی اش ندارد و این بدان معناست که این سهام عملا ارزش مالی ندارد. یک پیرزن که خود را ژاله یازیچی اوغلو معرفی می کند، از اینکه چگونه ممکن است پولش را در موسسه ای که کارش چاپ پول است از دست بدهد، حیرت زده شده است.
او می گوید: «پدر من در سال 1931، 42 سهم از بانک شما را خرید و 4 هزار و 200 لیره سپرده گذاری کرد... من از شما می خواهم که ارزش کنونی سهام مرا محاسبه کنید.»
وی افزود، صد لیره در آن زمان برای یک سهم پول زیادی بود و برابر با 100 رساد (سکه طلا) می شود. اگر پدر من 4 هزار و 200 رساد خود را به جای خرید 42 سهم از این بانک نگه می داشت، اکنون بیش از یک میلیون دلار ارزش داشت. در عوض من اکنون باید ساعت ها در صف بایستم تا چند پنی از سهم خودم از 140 دلار سود اختصاص داده شده را دریافت نمایم.
انتهای پیام/100