به گزارش دفتر منطقهای خبرگزاری تسنیم، دفتر حفظ و نشر آثار حضرت آیتالله خامنهای با انتشار مطلبی در هفتهنامه خط حزبالله سخنانی ناب و جمعبندی شده از ایشان پیرامون افغانستان و مردم این کشور منتشر کرده است.
در زیر بخشهایی از این طلب را مطالعه میکنید:
«چون من قبلاً در خراسان بودهام و این استان با افغانستان هممرز است، قبل از انقلاب دایماً رفت و آمد و ارتباط داشتم. به علاوه از طریق طلّاب افغانىِ مقیم مشهد، در جریان مصایب افغانستان بودهام. 68/7/11»
«قبل از پیروزی انقلاب اسلامی، من با آقایانِ افغانیهای مبارز، دوست بودم. وقتی که «تَرَکی» کودتا کرد، من در ایرانشهر تبعید بودم. ماجرا را شنیدیم، ولی نمیدانستیم که چه خبر است؛ چون خبری به ما نرسید. ما فقط فهمیدیم که در افغانستان، حادثهای اتفاق افتاده است. علاقهمند شده بودیم که ببینیم در آنجا چه خبر است. یعنی ارتباطات ما با افغانستان، به این شدت بود. البته بعد فهمیدیم که اینها کمونیستند؛ ولی اول روشن نبود. بنابراین، پیوندهای قلبی و عاطفی من با افغانستان و با برادران افغانی، خیلی زیاد است. از قدیم که در مشهد بودم، این ارتباطات را با برادران داشتم. 69/8/29»
یکی از شاگردان آیتالله خامنهای که بعدها معاون حزب وحدت اسلامی افغانستان شد در این باره میگوید: "ما یک دوستی داشتیم به نام سیدحیدر محمودی. ایشان نویسنده بود، شاعر بود و متفکر بود. ایشان وظیفه گرفت که این سخنرانیها را خلاصه کند. شش سخنرانی پیاده شد و ایشان خلاصه کردند و بردند خدمت آقا، آقا پسندیدند. بعد گفتند کار را به همین ترتیب شما ادامه بدهید. نوارهای سخنرانی را آقا آدرس دادند از یک مغازهای به نام سعید، برو از آنجا بگیر. رفتیم آنجا بسیار با ترس و لرز رفتیم. میترسیدیم از ساواک. نوارها را گرفتیم و بعد آن دوست ما پنج - شش نوار را خلاصه کرد و خدمت آقا برد و آقا هم پسندیدند. بعد از مدتی ساواک به ما حمله کرد. هشت نفر از رفیقان ما را گرفتند و ما فرار کردیم به افغانستان و این کار ناتمام ماند."
حضرت آیتالله خامنهای بارها در تریبونهای رسمی اعلام کردند که «بزرگترین اصلى که ما در حل مسأله افغانستان قائل هستیم، دو چیز است: اول اینکه مردم افغانستان اصلىترین تصمیمگیرنده باشند و دوم اینکه نیروهاى متجاوز روسى بدون قید و شرط سرزمینهاى افغانستان را تخلیه کنند. ما با همه دولتهایى که درباره افغانستان صحبت کردیم، بر این دو اصل تکیه کردیم. 58/11/5»
برادران و خواهران عزیز افغانی و خاوریهای مشهد و خراسان و اینها در همهی مراحل انقلاب اسلامی نقش ایفا کردند؛ هم در خود اصل انقلاب، پیروزی انقلاب، هم در دفاع مقدس و دوران جنگ تحمیلی، هم در همهی حوادث بعدی، حالا هم که در قضیهی دفاع از حرمهای اهل بیت، این جوانهای مثل دستهی گل، پدر مادرها این جوانها را فرستادند برای دفاع از حریم اهل بیت. 95/1/8»
شاید بتوان گفت مهمترین اتفاق پیرامون حضور مهاجرین افغانستانی در ایران نیز دستور دو سال پیش رهبر انقلاب برای تحصیل تمام کودکان مهاجر (چه با مدرک و چه بیمدرک) بود، دستوری که علاوه بر رشد و باروری کودکان مهاجر به صورت غیرمستقیم برای بسیاری از مهاجرینی که به صورت غیرقانونی در ایران حضور داشتند به مثابه مجوزی برای اقامت قانونی در ایران بود.
انتهای پیام/.