به گزارش خبرنگار دفتر منطقهای خبرگزاری تسنیم در کابل، پیامبر اسلام حضرت محمد (صلیالله علیه و آله وسلم) خرقهای را به تن میکردند که بعدها به حضرت علی (علیهالسلام) فرمودند که این خرقه را به شخصی که در یمن به دین اسلام مشرف شده و مرا ندیده است، برساند.
خرقه مذکور به یمانی رسانیده میشود و او هم تا زمان حیاتش نگهداری میکند و سپس این خرقه به بغداد مرکز خلافت اسلامی منتقل میشود.
با حمله سلطان یلدرم (باید) به بغداد، این خرقه به سمرقند میرود؛ در آنجا عدهای قصد انتقال خرقه به هند را گرفتند اما توسط والی وقت بلخ از این کار ممانعت بعمل آمد و این خرقه مبارک در شهر «جورگون» ولایت بدخشان نگهداری شد که پس از آن این شهر به «فیض آباد» تغییر نام داد.
با روی کار آمدن «احمد شاه ابدالی»، این خرقه قرار شد به قندهار برده شود اما برخی از افراد حامل این خرقه، آن را در همین محل کنونی توقف دادند تا مورد زیارت اهالی کابل قرار گیرد.
پس از دوشب دو شب صوفیان حامل خرقه خواب دیدند که شخص سبز پوشی که شمشیرش را بر سنگی گذاشته است کنار خرقه نماز میخواند، صوفی از این شخص پرسید که کیست و آن شخص سبز پوش خود را علی (ع) معرفی کرده است. به همین دلیل از آن پس این مکان به قدمگاه حضرت امام علی (ع) معروف شد و این خرقه نیز به مدت 40 روز در همان مکان نگه داشته میشود و سپس به قندهار منتقل میشود که هنوز هم در قندهار است.
این قدمگاه که اکنون به زیارت سخی معروف شده است، محل زیارت اهل سنت و تشیع است.
همه ساله در روز اول نوروز پرچمی را در این مکان به نام حضرت علی، جوانان اهل سنت و شیعه به اهتزاز درمیآورند و در این مراسم یک عالم شیعه و یک عالم سنی به نوبت سخنرانی میکنند.
افراد عالیرتبه دولتی هم در این مراسم شرکت میکنند و گزارشهای معمول دولتی را برای مردم بیان میکنند؛ این مراسم باشکوه خاص برگزار میشود و پرچم مذکور تا 40 روز برافراشته میماند.
این مکان برای تمام مردم افغانستان مقدس است بگونهای که به این حرم قسم خورده میشود و همچنین زوجها پس از عروسی حتما به زیارت سخی برای دعا میروند و این مسئله بین تمام اقوام ومذاهب افغانستان عمومیت دارد.
انتهای پیام/.