به گزارش گروه رسانههای خبرگزاری تسنیم،حجت الاسلام علی محمد باقی کارشناس مباحث مهدوی در گفت گو با شبستان، در رابطه با بهترین راه بهره مندی از بستر ماه مبارک برای ارتباط بیشتر با حضرت حجت عجل الله تعالی فرجه الشریف تصریح کرد: خداوند دو نوع فیض (دو نوع لطف) نسبت به بندگانش دارد؛ «فیض عام» و «فیض خاص». ما نماز و قرآن را با لفظ جلاله «بسم الله الرحمن الرحیم» آغاز می کنیم و بزرگان ما اسم «رحمن» را فیض عام خدا و اسم «رحیم» را فیض خاص خدا دانسته اند.
وی افزود: «فیض عام» خدا شامل همه موجودات می شود و «فیض خاص» مختص به مومنان است. همچنان که قرآن می فرماید: رحمت خاص الهی به محسنین نزدیک است؛ یعنی خداوند برای مومن یک دریچه ویژه باز کرده؛ اما همین فیض خاص الهی برای مومنین نیز چند نوع دارد. یعنی برای هر مومنی به تناسب شخصیت او یک نوع فیض وجود دارد و برای همه یکسان نیست.
این کارشناس مهدوی درباره تفاوت فیض خاص برای مومنین و درجات متفاوت آن تصریح کرد: هرچه فرد به درگاه الهی مقرب تر باشد آن فیض بزرگ تر می شود. انسان کامل و در درجه اول پیامبر اعظم صل الله علیه وآله، با توجه به آن درجه کمالی، مسلما عالی ترین مرتبه فیض الهی را نیز دریافت می کنند و این عالی ترین مرتبه فیض خدا، «کتاب خدا» است.
حجت الاسلام باقی در ادامه بیان کرد: به همین دلیل است که قرآن و اهل بیت (ع) در یک طبقه و جایگاه قرار داده شده اند و در حدیث ثقلین از هر دو با هم و در یک سطح سخن به میان آمده است. بنابراین نزول قرآن باید بر قلب انسان کامل باشد؛ به این جهت که انسان کامل، عالی ترین بنده ی خدا و قرآن نیز عالی ترین فیض خدا است و عالی ترین فیض به عالی ترین بندگان داده می شود.
این کارشناس مرکز نماز در ادامه یادآور شد: نکته قابل توجه در این میان پاسخ به این مسئله است که این نزول عالی ترین فیض بر انسان کامل، چه زمانی اتفاق می افتد؟ قرآن به صراحت در این باره می فرماید: «انا انزلناه فی لیله القدر» یعنی این نزول در ماه مبارک رمضان و در شب قدر است. پس ماه رمضان ماه نزول قرآن بر قلب مطهر انسان کامل است که این انسان کامل در زمان صدر اسلام شخص پیامبر اعظم صل الله علیه و آله و پس از ایشان نیز انسان کامل در هر زمان است.
وی در بخشی از سخنان خود به نوع نزول قرآن به قلب انسان کامل اشاره کرد و گفت: این نزول به طریقی غیراز طریق تشریعی بر انسان کامل نازل می شود یعنی نزولی نیست که همراه با نبوت باشد؛ بنابراین، ماه رمضان از لحاظ شرافت در جایگاهی است که ظرف نزول قرآن است و قرآن در این رابطه می فرماید: «انا انزلناه فی لیله المبارکه».
حجت الاسلام باقی ادامه داد: نکته دیگری که از این آیات به دست می آید آن است که اگر قرآن در شب قدر نازل شده بنابراین نفس شب قدر نیز عظمت دارد. یعنی نمی توان ادعا کرد که عظمت شب قدر صرفا به دلیل نزول قرآن است هرچند که نزول قرآن نیز شرافتی افزون تر به آن بخشیده اما تعبیر «لیله المبارکه» نشان از عظمت نفس شب قدر دارد که شب مبارکی است.
کارشناس مباحث مهدوی در ادامه ابراز کرد: معمولا «امر مبارک»، در «زمان مبارک» نیز انجام می شود. حالا باید دید که چگونه می توان با این زمان مبارک(رمضان) و امر مبارک - که نزول قرآن بر انسان کامل است- ارتباط برقرار کرد؟ مسلما برای این ارتباط باید از دریچه ای وارد شد که آن دریچه نیز مبارک و منحصر به فرد باشد و آن چیزی نیست جز نماز؛
وی در بیان اهمیت و جایگاه ویژه نماز برای برقراری این ارتباط گفت: اگر کسی بخواهد به امامی که عِدل قرآن و هم طراز و هم سنگ آن است، راه پیدا کند چاره ای ندارد مگر کمک گرفتن از نماز؛ به همین جهت در زیارت اهل بیت (ع) خطاب به آنها می گوییم «السلام علیک یا عمود الدین» در حالی که در روایات ما از نماز به عنوان «عمود دین» یاد شده است. این نشان می دهد که میان نماز و امام تشابه و ارتباط بسیار عمیقی وجود دارد و اگر کسی بخواهد به حریم و حوزه امام وارد شود باید از طریق نماز وارد شود. همچنین اگر کسی بخواهد به حریم و حوزه قرآن وارد شود باید از طریق نماز وارد شود و در رابطه با ماه مبارک رمضان نیز که تجلی امام معصوم در زمین است باید از نماز یاری گرفت.
وی ادامه داد: مسئله ی مهمی که در اینجا وجود دارد این است که همگان نماز می خوانند اما قرآن کریم دقیقا در خطاب به نمازگزاران می فرماید: «ویل للمصلین؛ وای بر نمازگزاران» بنابراین مقصود ما در اینجا از نماز که به عنوان یک دریچه منحصر بفرد از آن یاد کردیم، «نماز مقبول» است نه صرفا نماز صحیح.
این کارشناس مرکز نماز تاکید کرد: نماز صحیح یعنی نمازی که از لحاظ فقهی صحیح است و واجبات و ارکان در آن انجام شده و مشکلی ندارد. اما بالاتر از نماز صحیح، «نماز مقبول» است که صرفا نماز صحیح فقهی نیست بلکه با آداب خاص نماز ادا می شود. به عنوان مثال نماز اول وقت، نماز در مسجد و یا نمازهای خاصی که در این ماه مبارک عنوان شده و از شب اول رمضان برای هر شب یک نماز خاص ذکر شده است.
این کارشناس مهدوی با اشاره به خاطره ای از آیت الله بهجت خاطرنشان کرد : ما باید در خیرالزمان (بهترین زمان) خیر الاعمال (بهترین اعمال) را انجام دهیم. شخصی از مرحوم آیت الله بهجت سوال کرد که من قصد زیارت امام رضا (ع) را دارم؛ در زیارت ایشان چه کاری انجام دهم، آیت الله بهجت فرموده بودند: حرم امام «خیرالمکان» است و در خیرالمکان شما «خیرالعمل» را انجام دهید. یعنی در حرم امام که بهترین مکان ها است بهترین اعمال را که نماز است باید به جای آورد.
وی در پایان یادآور شد: ماه مبارک رمضان نیز بهترین زمان است، بنابراین مومنین هرچه می توانند باید به دنبال بهترین اعمال در این ماه باشند تا بتوانند به حقیقت ماه رمضان راه پیدا کنند چرا که نماز باب امام و باب قرآن است. هر چقدر که نماز ما بهتر باشد ورود ما به این ماه و استفاده از آن بسیار قوی تر خواهد بود و در بین همه نمازها، نماز شب از جایگاهی خاص برخوردار است و قرآن آن را بهترین زمان برای بالا بردن مراتب انسانی می داند.
منبع:شبستان
انتهای پیام/