به گزارش خبرگزاری تسنیم از ارومیه، هم اکنون ارومیه علاوه بر آنکه به عنوان یک کلانشهر سزاوار بهترینهاست بلکه موقعیت خاص جغرافیایی و بین المللی این شهر در همجواری آذربایجان غربی که تنها باریکه اتصال ایران به اروپا است با عراق، ترکیه، آذربایجان، ارمنستان و جمهوری نخجوان نیز طلب میکند تا به ارومیه با نگاه بین المللی نگریسته شود.
بنابراین شهر ارومیه باید با یک نگاه مدیریتی بین المللی اداره شود تا بتوان در عرصههای مختلف حداکثر استفاده را از ظرفیتهای این شهر برد تا در نهایت رونق بیشتر فعالیتهای اقتصادی در شمال غرب کشور رقم زده شود.
گرچه پروژههای ثمربخشی پیوسته برای ارتقای سطح رفاه شهروندان ارومیه از سوی شهرداری این شهر در حال اجراست اما در مقابل بی توجهی به برخی نقاط از شهر که به نوعی شاهرگ تردد و مرکز توجه همگان هستند سبب نارضایتی مردم شده و گاهی همین بی توجهیها سبب تهدید جان شهروندان نیز میشود.
میدانی در بافت مرکزی شهر ارومیه به نام امام حسین (ع) یا "گول اوستو" وجود دارد که فقط یک سوی آن پیاده رو دارد و در ضلع شرقی و جنوبی آن اثری از پیاده رو مشاهده نمیشود و این در حالی است که عمده رفت و آمد شهروندان نیز از این محل انجام میگیرد.
در ضلع شرقی یک معبر تردد کاملاً نامناسب که عرض آن کمتر از یک متر است وجود دارد که عملاً رفت و آمد دو نفر در آن غیر ممکن است و ضلع جنوبی ما بین خیابانهای مدنی 3 و سرداران به فضای اصطلاحاً سبزی اختصاص داده شده و این ضلع از میدان فاقد حتی یک متر پیاده روست از این رو مردم مجبور به تردد از خیابانی هستند که خودورها با سرعت از آن میگذرند.
وجود چند مدرسه در اطراف این میدان روزانه جان دانش آموزان زیادی را به خطر میاندازد.
از یک سو پارکینگ یکی از بانکها که عملاً در حریم پیاده رو قرار گرفته، عرصه را برای عبور و مرور تنگ کرده است و در کنار آن یک محوطه کوچک نمایشگاهی به همراه یک مغازه قدیمی دودهنه کوچک قرارد دارد که سالهاست حالت متروکه به خود گرفته و استفادهای از آن نمیشود و جالب آنکه تابلوی تبلیغاتی یک مهد کودک روی آن قرار دارد.
معلوم نیست چرا این میدان که چند سال پیش بخشهایی از اطراف آن آزادسازی شد بدین شکل طراحی شده و کدام مهندس ناظر، طراح و مدیر شهرداری اجازه داد تا میدانی بدون پیاده رو که جان شهروندان هر روز در آن تهدید میشود ساخته شود.
اکنون سالهاست این میدان به حال خود رها شده و بنا به دلایل نا معلومی نه شهرداری ارومیه اقدامی انجام میدهد و نه این اماکنی که مثل زائدهای نافرم از دل میدان بیرون آمدهاند عقب نشینی میکنند.
علی احتشامیان که از ساکنان محلات اطراف میدان گو اوستو است میگوید: این میدان سالهاست از یک حاشیه امن برای رفت و آمد مردم بی بهره است.
وی با اشاره به دیگر سمت میدان میافزاید: من به اقتضای شغلی که دارم ناچارم در طول روز دو بار از این مسیر عبور کنم اما مجبورم برای حفظ جانم میدان را دور بزنم و از سمتی که پیاده رو دارد بگذرم.
احتشامیان از بی توجهی مسئولان گلایه کرده و میگوید: اینجا هیچ ساختمان مسکونی وجود ندارد که تخریب یا خریداری آن برای ایجاد حاشیه امن پیاده رو مشکل باشد، فقط یک پارکینگ است و یک فضای باز بنابراین چرا شهرداری رسیدگی نمیکند؟ آیا حتماً باید حادثهای دلخراش رخ دهد تا چشم و گوش مسئولان باز شده و اقدام کنند.
امین میدانجو دانشجویی 20 ساله است که داخل نشسته و با نگرش متفکرانهای درباره عملکرد شهرداری ارومیه چنین میگوید: خوشبختانه شهرداری پروژههای عمرانی بسیار خوبی را در شهرمان اجرا کرده و حتی به مبلمان شهری نیز رنگ و لعابی متفاوت داده است.
وی با اشاره به پیاده روی خیالی ضلع شرقی و جنوبی میدان گول اوستو ابراز نگرانی کرده و میگوید: چندین بار اتفاق افتاده که عابران پیاده به طور ناگهانی وارد خیابان شده و مسیر وسایل نقلیه را منحرف کرده و خطرساز شدهاند، خودم هم چندین بار با این صحنه روبرو شدهام.
خانم ن.علی نژاد روزانه چندین بار مسیر خانه تا دفتر کارش را از این مسیر میگذرد، وی به خیابان سرداران یک و مدرسه ابتدایی که در اوایل آن وجود دارد اشاره کرده و با نگرانی مادرانهای میگوید: پسرم محصل این مدرسه است و ظهرها پس از تعطیل شدن به دفتر کارم میآید.
وی میافزاید: پسرم که امسال در مقطع دوم دبستان تحصیل میکند به دلیل مشغله من و همسرم مجبور است پس از تعطیلی فاصله مدرسه تا محل کار من را پیاده بیاید، مسیری هرچند کوتاه ولی مخاطره انگیز.
او میگوید: نبود پیاده روی مناسب و بدتر از آن نبود محلی که به عنوان پیاده رو هرچند نا مناسب که مورد استفاده قرار بگیرد آن هم در وسط شهر و حاشیه میدانی تاریخی، معضل بزرگی برای ترافیک شهری و مهمتر از آن نادیده گرفتن حقوق شهروندی است که امیدوارم قبل از تلفات جانی به این موضوع رسیدگی شود.
گزارشگر: امیر خراسانی کیا
انتهای پیام/