به گزارش گروه بینالملل خبرگزاری تسنیم، بلومبرگ در مقالهای اوباما را به بی عملی در مقابل برنامههای موشکی و خریدهای تسلیحاتی ایران متهم کرده و سعی در تحریک دولت آمریکا برای اقدام در جهت ممانعت از تکمیل تحویل سامانه اس ٣٠٠ به ایران شده است.
در این مقاله با انتقاد از اوباما که توافق هستهای سال گذشته با ایران را گامی تاریخی به سوی صلح خوانده بود، ادعا کرده است عدم اقدام آمریکا برای متوقف کردن ایران از تکمیل خرید تسلیحاتی پیشرفته سامانه اس ٣٠٠ از روسیه اوضاع منطقه را خطرناک تر خواهد کرد.
بلومبرگ با إذعان به این که خرید این سامانه در سال ٢٠٠٧ و قبل از قطعنامه تحریمی شورای امنیت در سال ٢٠١٠ انجام شده است، از دولت آمریکا می خواهد تا قطعنامه تحریمی جدیدی را برای توقف این خرید به شورای امنیت پیشنهاد دهد و در صورت وتوی آن، بطور یکجانبه تحریمهایی را علیه طرفهای این معامله اعمال نماید.
بلومبرگ ادعا می کند که در صورت عدم اقدام عاجل آمریکا، این خرید تسلیحاتی می تواند به همکاری های گسترده تر ایران و روسیه در زمینه های مهم دیگری از قبیل خرید سامانه نسل پیشرفته اس ٤٠٠، جت های جنگنده و حتی ساخت تاسیسات تولید تانک های پیشرفته تی ٩٠ در ایران منجر شود.
بنا به گزارش بلومبرگ، کنگره آمریکا از دولت این کشور خواسته است تا برنامه های خود را در واکنش خود را به خرید اس ٣٠٠ تشریح نماید، ولی دولت آمریکا در این رابطه آشکارا سکوت اختیار نموده است.
به اعتقاد بلومبرگ دولت اوباما می بایست قبل از این که خود را در مقابل یک عمل انجام شده ببیند، هرچه زودتر می بایست ضمن اعلام برنامه های خود برای توقف این معامله، با تحریم های جدید پیامی قوی به ایران و روسیه بفرستد و در کنار آن به تقویت توان رژیم اسراییل برای نابودی موشک های دوربرد ایران کمک کند.
با وجود همه این توصیه ها، بلومبرگ از هرگونه اقدام مؤثر دولت اوباما در این رابطه إبراز ناامیدی می کند، چرا که این دولت سال گذشته هم در برابر آزمایش های موشکی ایران عقب نشینی کرد و صرفا به اعمال برخی تحریم های نمادین و نمایشی بسنده نمود که این موضوع باعث جسورتر شدن بیش از پیش حکومت ایران شده است.
در پایان نویسنده بلومبرگ ادعا میکند که چون اوباما و جان کری تمام آبرو و اعتبار خود را در گرو معامله هستهای با ایران گذاشتهاند، عزم آنها برای حفظ این توافق به هر قیمتی قابل درک است؛ با این حال اگر این اراده به معنی تجاهل عمدی نسبت به اقدامات بی ثبات ساز ایران در خاورمیانه باشد، آیا واقعا حفظ این توافق ارزشش را دارد؟
انتهای پیام/