محمد حامی دکترای مدیریت ورزشی در خصوص شرایط ورزشی همگانی کشور و آمار منتشر شده 21 درصدی مشارکت مردم در ورزش همگانی، به خبرنگار ورزشی خبرگزاری تسنیم گفت: سوال من در خصوص اعلام این عدد است. 21 درصد از کجا استخراج شده و معیار اندازهگیری آن چیست؟ تعریف ورزش همگانی در کشورهای پیشرفته دنیا هفتهای 3 روز ورزش یک ساعت به بالاتر است. یعنی اگر هر فردی در طول هفته 3 جلسه یک ساعته ورزش کند، در آمار ورزش همگانی آن کشور قرار میگیرد.
وی ادامه داد: 21 درصد اعلام شده از سوی فدراسیون ورزشهای همگانی، یعنی از هر 5 نفر، یک فرد هفتهای 3 جلسه به صورت مداوم تمرین میکند. آیا در محل کار و زندگی شما، از هر 5 نفر، یک فرد هفتهای سه جلسه ورزش میکند؟ به نظر میرسد این آمار دقیق نیست و مسئولان فدراسیون همگانی برای این آمار افرادی که در هفته یک جلسه ورزش میکنند را هم مد نظر گرفتهاند.
مدیر گروه مدیریت ورزشی دانشگاه آزاد اسلامی واحد ساری با اشاره به آمار منتشر شده فدراسیون همگانی در خصوص دورههای آموزشی سال 94 مبنی بر برگزاری 814 دوره آموزشی، یادآور شد: بر اساس آن چیزی که اعلام شده؛ 618 دوره برای انجمن آمادگی جسمانی و 196 دوره برای انجمنهای دیگر بوده است. یعنی 26 انجمن فدراسیون همگانی 196 دوره برگزار کردهاند و یک انجمن آمادگی جسمانی به تنهایی 3 برابر سایر رشتههای این فدراسیون دوره برگزار کرده است.
حامی با بیان اینکه تعداد 814 دوره آموزشی رقم بسیار زیادی است، تاکید کرد: معمولا مقابل کمیت، کیفیت قرار دارد. غالبا به این صورت است که هرچقدر کمیت با افزایش روبهرو شود، کیفیت به شدت افت میکند. بعضا مشاهده میشود به افرادی کارت مربیگری یک رشته داده میشود که آن فرد با آن رشته غریب است. دیده شده است که میگویند، چون پول دوره را داده است به او مدرک را بدهید!
این دکترای مدیریت ورزشی گفت: مشکل فدراسیون همگانی به عنوان نوک پیکان ورزش همگانی کشور، چارت عریض و طویل این فدراسیون است. به نظر میرسد باید تغییر اساسی در ساختار این فدراسیون ایجاد شود. تعدادی از رشتههای این فدراسیون مانند پرواز کایت، ماهیگیری ورزشی، پینتبال، چوگو و فریزبی باید از این فدراسیون جدا شوند. این انجمنها عملا جایی در فدراسیون همگانی ندارد و شواهد هم گواه از آن دارد که فعالیتی در دلشان دیده نمیشود. ضمن اینکه مگر فدراسیون همگانی چقدر نیرو انسانی و بودجه دارد که بخواهد این تعداد انجمن داشته باشد؟ رشتههایی مانند پیادهروی، کوهروی و آمادگی جسمانی و ایروبیک در این فدراسیون وجود داشته باشند و سایر رشتهها از آن جدا شوند.
وی با اشاره به درآمدزایی فدراسیون ورزشهای همگانی، خاطرنشان کرد: این فدراسیون راه درآمدزایی را اشتباه گرفته است و مشکلات مالی خود را با برگزاری کلاسهای آموزشی درمان میکند. به جای اینکه به سمت بازاریابی بروند، کمیت کلاسها را افزایش میدهند تا بودجه خود را از این راه تامین کنند.
حامی عنوان کرد: وقتی به ورزش و خصوصا جامعه اطراف خود نگاه میکنیم، میبینیم که ورزش همگانی کشور فلج است. میزان چاقی در کشور را نگاه کنید. کسی در پارکها ورزش نمیکند. فدراسیون ورزشهای همگانی باید ایجاد انگیزه کند نه اینکه فقط کلاسهای مربیگری بیکیفیت برگزار کند. در دانشگاه، درسی با عنوان بهرهوری در سازمانهای ورزشی داریم. فدراسیون همگانی برای بهرهوری چه کرده است؟ بهتر است نام این فدراسیون به فدراسیون صدور مدرک همگانی تغییر کند. ضمن اینکه فراموش نشود افرادی که به عنوان مربی معرفی میشوند، به باشگاههای ورزشی میروند و بالای سر بچههای مردم قرار میگیرند که همین امر منجر به ایجاد آسیبهایی شدید میشود.
این استاد دانشگاه عنوان کرد: یکی از دانشجویانم در مشهد تحقیقی در خصوص رشته دوچرخه سالنی، یکی از رشتههای زیر مجموعه فدراسیون همگانی داشت. به سختی و پس از چند ماه موفق شد 30 ورزشکار این رشته را با 10 دوچرخه پیدا کند. مشهد یکی از کلانشهرهای کشور است و این تعداد محدود ورزشکار را در رشته یاد شده دارد. حالا بررسی کنید سالی چند دوره مربیگری برای این رشته برگزار میشود و چند مربی مدرک رشتهای که ورزشکار ندارد، را اخذ میکنند.
مدیر گروه مدیریت ورزشی دانشگاه آزاد اسلامی واحد ساری گفت: تدوین قوانین یک بحث است و اجرایی کردن آن بحث دیگر. قوانین درست نوشته شدهاند اما متاسفانه درست اجرا نمیشوند و فدراسیون فقط به دنبال درآمدزایی است. بعضا دیده شده است در برخی رشتهها یک دوره 120 ساعته را به 40 ساعت کاهش دادهاند که از آن 40 ساعت هم فقط 10 ساعتش برگزار شده است. کارهایی هم که در هر استانی انجام میشود، فقط برای یک بار است. مثلا یک همایش پیادهروی در طول سال در یک استان به مناسبی خاص برپا میشوند و پس از آن همه چیز فراموش میشود.
حامی در پایان گفت: معضل ورزش همگانی در کشور جدی است و به نظر میرسد باید بازنگری اساسی در این باره صورت بگیرد.
انتهای پیام/