بحران سیاسی لبنان و غارت منابع گازی آن از سال آینده

به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری تسنیم، روزنامه لبنانی السفیر در مقاله‌ای با اشاره به تلاش‌های رژیم صهیونیستی برای سرقت منابع گاز لبنان نوشت: اگر وجود میادین نفتی مشترک بین لبنان و رژیم اسرائیل، بنا به اعلام نبیه بری رئیس مجلس نمایندگان لبنان در دیدار جمعه گذشته با آرتور  نظریان وزیر انرژی لبنان و برخی اعضای هیئت نفت، موضوعی اثبات شده باشد، با چشم غیرمسلح نیز روشن است که این پرونده حیاتی و استراتژیک که در معرض طمع‌ورزی‌های دشمن اسرائیلی و محاسبات قریب‌الوقوع قبرس قرار گرفته، همچنان در پیچ‌وخم محافل سیاسی لبنان خاک می‌خورد. 

درست است که پرونده‌های اختلافی زیادی توجه مسئولان این کشور را به خود جلب کرده که از خلأ ریاست جمهوری تا سرویس‌های امنیتی دولت و موارد دیگر  متنوع است، اما این نکته نیز مسلم است که ثروت‌های نفتی و گازی در عمق امنیت دولت قرار گرفته و انتظار می‌رود به عنوان کلید باز شدن بسیاری از  قفل های کشور به اولویت اصلی دولت لبنان تبدیل شود.

در همین چارچوب انتظار می‌رود برنامه کاری شورای وزیران که در زمینه تقسیم منابع آبی اقتصادی لبنان به 10 منطقه برگزار می‌شود ، توسعه یافته و پرونده راکد نفتی اندکی در نتیجه دستاوردهای هیئت بخش نفت در زمینه پژوهش انجام شده تحرک داشته باشد. پژوهشی که حدود یک هفته قبل به دست نظریان وزیر انرژی لبنان رسید و وی نیز نسخه‌ای از آن را به نبیه بری و تمام سلام نخست وزیر لبنان و جبران باسیل وزیر خارجه داده است.

طبعاً بر اساس اطلاعات و آمارهای قدیمی و جدید  موجود، دریای جنوب شامل میادین گسترده گاز طبیعی است که امتداد ژئولوژی دریای اشغال شده در بخش فلسطینی است که وجود مقادیر فراوانی از گاز در آن اثبات رسیده است. این موضوعی است که ریسک سرمایه گذاری در این مناطق را کاهش داده و فرصت پیروزی را افزایش می‌دهد و می‌تواند به مشوقی برای شرکت‌های جهانی تبدیل شود تا برای سرمایه گذاری به این منطقه بیایند. در همین چارچوب با وجود مشکلات مرزی که وجود دارد آموس هولشتاین فرستاده آمریکا تأکید کرد که نباید در روند کاوش‌ها و تولید منابع نفتی تأخیر ایجاد کرد. 

مطالعات انجام شده هیئت نفت که براساس نمونه‌گیری‌های ژئوفیزیکی صورت گرفته و کاملاً با نتایج  مطالعات انجام شده آمریکا مطابقت دارد، نشان می‌دهد که منابع مشترک و غیر مشترک گازی در بلوک 9 سواحل لبنان وجود دارد که ممکن است امتداد آن تا میدان گازی کاریش که بالغ بر 4 هزار میلیارد فوت مکعب گاز دارد، ادامه داشته باشد.

در رابطه با بلوک 8 نیز گزارش آمریکایی نشان می‌دهد که منابع گازی مشترک با فلسطین اشغالی و قبرس و برخی منابع گازی غیرمشترک در این بلوک وجود دارد. بخشی از این میادین امتداد دو چاه تانین و لفیتان است که 17 هزار میلیارد فوت مکعب گاز دارند. پیش بینی می‌شود که اشغالگران اسرائیلی استخراج گاز از این میادین را نهایتاً  از اواخر سال 2017 یا اوایل 2018 آغاز کنند که این موضوع نشان دهنده تهدید منابع طبیعی لبنان به ویژه در میادین مشترک است. 

به نظر می‌رسد لبنان در آینده در آستانه جنگ دیپلماتیک قرار دارد که در آن باید برای حمایت از حقوق خود در میادین مشترک گازی با اشغالگران اسرائیلی از تمامی عناصر قدرت خود استفاده کند. پیروزی در  این جبهه نیازمند بیشترین همبستگی ملی است که کمترین مقدار آن باید در تقابل با چالش اسرائیل به وجود بیاید.

در همین راستا نبیه بری به روزنامه السفیر لبنان گفت: من یقین پیدا کردم که اسرائیل به دنبال منابع نفتی لبنان در میادین مجاور فلسطین اشغالی است ، این موضوع توجیه ‌کننده برخی تلاش‌های دشمن برای تحمیل اوضاع کنونی به مرزهای دریایی لبنان است و این رژیم در همین راستا فشارهایی را بر برخی شرکت‌های بین‌المللی وارد می‌کند تا آنها در بلوک‌های جنوب لبنان سرمایه‌گذاری نکنند. بخشی از علت ادامه اشغالگری مزارع شبعا از سوی رژیم اسرائیل نیز به همین طمع ورزی ها باز می گردد، چرا که این منطقه ، مهم ترین منطقه در زمینه منابع آبی و بارش برف و باران است.

وی افزود: براساس نتایج پژوهشی که همراه با نقشه‌های موجود انجام شده، لبنان منابع نفتی مشترکی به طور مشخص در بلوک‌های 8 و 9 دارد که در دریای جنوب واقع شده‌اند. این موضوع می‌طلبد که تحرک فوری صورت گرفته و اقدامات عملیاتی برای حمایت از ثروت‌های نفتی و گازی لبنان انجام شده و ابزارهای استخراج این منابع به سرعت راه‌اندازی شود.

بری خاطر نشان کرد که صدور دستورات نفتی و گنجاندن آن در برنامه کاری شورای وزیران به صورت فوری و بررسی آنها اقدامی ضروری است و زمان آن فرا رسیده که تمامی گروه‌ها مواضع و نیت اصلی خود در این رابطه را عنوان کند. بری بر اهمیت تثبیت حق لبنان در استفاده از منابع زیرزمینی  و حمایت از آن تأکید کرد و گفت که این موضوع را فردا با تمام سلام در حاشیه نشست گفت‌وگوهای ملی بررسی خواهد کرد.

ولید جنبلاط نماینده پارلمان و رئیس فراکسیون سوسیالیست ترقی‌خواه لبنان به روزنامه السفیر گفت که تأخیر ایجاد شده در بهره‌برداری از ثروت‌های نفتی لبنان، یک جنایت است. وی ادامه از دست دادن زمان و فرصت، هم‌زمان با افزایش دامنه دار سطح بدهی عمومی دولت را باعث کاهش فرصت لبنان از استفاده از ثروت‌های نفتی دانست و ابراز نگرانی کرد که تحت فشارهای موجود  سهم لبنان از این منابع بسیار اندک باشد و سهم شرکت‌های بین‌المللی متولی کاوش و استخراج نفت و گاز بسیار بالا باشد.

وی هدف از سهل‌انگاری و امروز و فردا کردن در این پرونده را به ورشکستگی کشاندن لبنان دانست و گفت در شرایطی که وجود منابع نفتی مشترک بین لبنان و اسرائیل ثابت شده است ، چه کسی می‌داند که اسرائیل با چه خطراتی منابع نفتی و گازی ما را تهدید خواهد کرد.

با این وجود محافل نزدیک به نخست وزیر لبنان گزارش می‌دهند که اقدامات فنی در پرونده منابع نفتی ادامه داشته و شکافی در این زمینه وجود ندارد ، البته این موضوع همچنان فاقد پوشش سیاسی ضروری بوده و کشمکش‌های زیادی برخلاف منافع عالی کشور در این زمینه وجود دارد. این محافل تأکید دارند که پرونده‌ای با این مقدار اهمیت و حساسیت باید در بالاترین سطوح بررسی شود، شاید طرح این موضوع در هیئت گفتگوهای ملی جهت مقدمه سازی ورود آن به شورای وزیران مناسب باشد، در غیر این صورت جریان‌های تشکیل‌ دهنده دولت باید مسئولیت‌های خود را پذیرفته و تصمیم درست را اتخاذ کنند.

کشف مقادیر زیادی گاز در سواحل رژیم صهیونیستی و لبنان در سال‌های اخیر مناقشه نفتی عظیمی را بین دو طرف ایجاد کرد. رژیم صهیونیستی سعی دارد با ایجاد بن‌بست سیاسی و امنیتی در لبنان، زمینه سرمایه‌گذاری‌های گسترده شرکت‌های خارجی برای کاوش و استحصال نفت و گاز از این میدان گازی را به تعویق بیندازد. این در حالی است که خود با سرمایه‌گذاری گسترده، بهره‌برداری از این میادین را به زودی آغاز می کند.
شرکت های کاوش نفت اسرائیلی و شرکت "هیوستون تگزاس نوبل" میزان گاز در میدان گازی عظیم مشترک در سواحل دریای مدیترانه را 16 تریلیون فوت مکعب تخمین زده اند که بزرگترین میدان گازی کشف شده در دهه اخیر بوده و به تنهایی برای استفاده یکصد سال رژیم صهیونیستی کافی است. 
همین توجه اسرائیل، مشکل استراتژیک بزرگ و خطرناکی برای منطقه محسوب می شود، چرا که امنیت منطقه بر خلاف اهداف رژیم صهیونیستی برای دست‌اندازی به منابع استراتژیک گاز است. رژیم صهیونیستی نمی‌خواهد در بهره‌برداری از این میادین گسترده گازی و صادرات گاز به بازارهای اتحادیه اروپا به رقابت با کشورهایی نظیر لبنان و سوریه بپردازد. هر چند اسرائیل ادعا می‌کند که سعی در کسب مجوز برداشت گاز و نفت از منطقه‌ دریایی و ساحلی متعلق به خود دارد، اما لبنان با نقشه ادعایی اسرائیل از مرزهای آبی مخالف است و نقشه خود را در سال 2010 به سازمان ملل متحد ارائه داده است.

مقامات لبنانی اعتقاد دارند اعماق آب های جنوب لبنان حاوی 12 تریلیون متر مکعب گاز طبیعی  است و حوزه گازی «کاریش» در 4 کیلومتری آب های منطقه ای لبنان قراردارد و میدان گازی تامار مد نظر اسرائیل فاصله چندانی از مرزهای دریایی لبنان ندارد و این چاه با آب‌ های منطقه‌ ای لبنان تداخل دارد.

رژیم صهیونیستی بر اساس برنامه های بلند مدت خود تلاش دارد بخشی از ظرفیت میدان گازی لویتان را به صادرات اختصاص دهد. این رژیم که در گذشته یکی از وارد کنندگان انرژی بود و از بزرگ ترین مصرف کنندگان گاز طبیعی در حوزه مدیترانه به شمار رفته و تا سال 2013 به واردات گاز از مصر وابسته بود ( 40 درصد از انرژی این رژیم را تامین می‌کرد) سعی دارد با دست اندازی به منابع گازی کشورهای همسایه در سایه مشغول بودن آن ها به بحران های امنیتی ناشی از حضور گروه های تروریستی در منطقه اندک اندک  در سال 2020 به یکی از صادر کنندگان گاز تبدیل شود.

رژیم صهیونیستی به این ترتیب سعی دارد خود را بعد از ایران و روسیه ، سومین قدرت گازی دنیا معرفی کند. نوع تازه اشغالگری صهیونیستی در واقع با تصاحب ثروت های ملل عرب از غزه گرفته تا مصر، لبنان و سوریه با حمایت همه جانبه سیاسی، نظامی و تکنولوژیک آمریکا صورت می گیرد.

انتهای پیام/