به گزارش خبرگزاری تسنیم، بالاخره پای تروریستهای تکفیری به فرودگاه استانبول ترکیه نیز باز شد و متأسفانه در جریان حملات مسلحانه و انتحاری که به طور همزمان صورت گرفت 41 نفر کشته و 239 نفر زخمی شدند که در میان آنها اتباع کشورهای مختلف جهان به چشم میخورد. گفته میشود دو نفر از عاملان این حملات از اتباع خارجی و یک نفر دیگر تبعه ترکیه بوده است، البته پیش از این نیز شهرهای مهم ترکیه از جمله استانبول و آنکارا بارها صحنه حملات خونبار بوده است اما آنچه این حملات را از حملات قبلی متمایز میسازد این است که حملات قبلی در فضایی صورت میگرفت که انگشت اتهام را به سمت مخالفان کرد داخلی این کشور سوق میداد و بر همین اساس دولت و ارتش ترکیه نیز بلافاصله دست بهکار میشدند و در هر دو عرصه سیاسی و نظامی فشارهایی را بر کردها وارد میکردند اما حملات اخیر در فرودگاه استانبول چه به لحاظ شکلی و چه به لحاظ مقطع زمانی به گونهای بود که بلافاصله اذهان را به سمت داعش برد و نخست وزیر ترکیه و دیگر مقامات این کشور داعش را مسئول این حملات معرفی کردند.
حال سؤالی که در اینجا پیش میآید این است که آیا ترکیه با داعش نیز همان برخوردی را خواهد کرد که پیش از این با مخالفان کرد انجام میداد و با مشت آهنین با آنها برخورد میکرد؟! اگر پاسخ این سؤال مثبت باشد به این مفهوم خواهد بود که ترکیه واقعاً در تجدیدنظر در سیاست و رویکرد خود در قبال گروههای تکفیری و در رأس آن داعش جدی است و خطر تروریسم تکفیری را درک میکند اما اگر در قبال آن مماشات کند به این مفهوم خواهد بود که یا هنوز این خطر را به طور جدی درک نکرده یا اینکه در قبال تروریسم تکفیری و در رأس آن داعش کوتاه آمده و به نوعی تسلیم شده است. برخورد قاطع ترکیه در قبال داعش از آن جهت حائز اهمیت است که به نظر میرسد داعش این حملات را در واکنش به تغییر رویکرد ترکیه در قبال این گروه انجام داده است.
ترکیه از آغاز جنگ سوریه به این متهم بوده که تکفیریها را از مناطق مختلف به سمت این کشور ترانزیت میکند تا هم از آنها همانند دیگر مخالفان دولت سوریه برای براندازی نظام این کشور استفاده کند و هم اینکه آنها را علیه کردها بهکار بگیرد اما به نظر میرسد چند عامل موجب شده ترکیه در این سیاست بازنگری کند: نخست شکست پروژه براندازی در سوریه است که شرکتکنندگان در این پروژه را یکی پس از دیگری به بازنگری در استفاده از تروریسم تکفیری واداشت و در نهایت به ترکیه رسید. دوم سرریزشدن ناامنیهای جنگ سوریه به ترکیه است که حملات استانبول و تشدید حملات پ. ک. ک میتواند نمودهایی از آن باشد و سوم تقویت نیروهای گریز از مرکز کردی در منطقه در پوشش مبارزه با تروریسم تکفیری و در رأس آن داعش بوده است. لزوم مقابله با خطر داعش این فرصت یا بهانه را بهدست دولتهای غربی و در رأس آن امریکا قرار داد که خط قرمز ترکیه را در منع تجهیز تسلیحاتی کردها زیر پا بگذارند و حتی سلاحهای سنگین در اختیار آنها قرار دهند. از این دید نیز اگر دولت ترکیه در مقابله با داعش و دیگر گروههای تکفیری به طور جدی وارد عمل شود هم میتواند مانع از این شود که دولتهای غربی به تسلیح و تجهیز کردها ادامه دهند و هم اینکه با تطهیر چهره خود میتواند به ترمیم روابط خود با ائتلاف ضدداعش سرعت بخشد و به دوران شکوه سیاست تنش صفر مرزی با همسایگان برگردد.
انتهای پیام/