به گزارش خبرنگار ورزشی خبرگزاری تسنیم، فصل نقلوانتقالات همیشه پر تلاطم است. از تلاطم جذب بازیکنان گرفته تا رد و بدل شدن پولهای هنگفت بین بازیکنان و البته برخی دلالها؛ در این تلاطم اگر مدیران کمی دیر بجنبند و سر کیسه را شُل نکنند، عقب مانده و فصل نقلوانتقالات را میبازند. در این میان برخی از آنها مجبور بودند که با پولهای زیر میزی خارج از قرارداد یا دادن خانه، ویلا، ماشین و حتی آهن در فصلهای گذشته به بازیکنان، آنها را برای حضور در تیمها متبوع خود ترغیب کنند.
پس از اینکه سازمان لیگ مقابل این کار را گرفت، کمی دست مدیران باشگاهها برای پرداخت پولهای خارج از قرارداد که اگر پرداخت نشود برخی بازیکنان قرارداد امضا نمیکنند، بسته شد. بسته شدن دست مدیران، کار آنها را در نقلوانتقالات سخت کرد. سخت شدن کار مدیران باعث شد آنها به دنبال راههای رجوع کنند و در این بین پرداخت پول خارج از قرارداد توسط اسپانسر یکی از راهها بود. به این شکل که اسپانسرها بخشی از مبلغ قراردادشان با باشگاهها را به جای پرداخت یا واریز به حساب باشگاه، به صورت چک یا پرداختیهایی غیر از حساب مستقیم باشگاه به بازیکنان میدهند.
پرداخت پول خارج از قرارداد توسط اسپانسر به بازیکنان تقریباً به یک روال تبدیل شده است. در باشگاههایی مانند استقلال و بعضاً پرسپولیس هستند بازیکنانی که رقم دریافتیشان بالاتر از یک میلیارد است، اما این مبلغ در قراردادشان ذکر نشده و این پول از طریق اسپانسر و به صورت چک یا پرداختیهایی غیر از حساب مستقیم باشگاه داده میشود. حالا در این بین هم مدیران توانستهاند در تلاطم نقلوانتقالات برنده باشند و هم بازیکنان به مبلغی که میخواستند رسیدند. پس منفعت اسپانسر چه میشود؟ این اسپانسر به چه دلیل باید به بازیکن پولی پرداخت کند؟ برای این کار و دیده شدن منفعت اسپانسر هم راههایی ترسیم شده و دیدیم که فصل گذشته برخی بازیکنان با حضور در برنامههای تلویزیونی تبلیغ اسپانسرشان را بین مصاحبه خود میکردند و حتی گاهی با واکنش مجریان مواجه شد که در برنامه زنده تلویزیونی تبلیغات ممنوع است. کاری غیر حرفهای که از سوی بازیکنان سر زد و مطمئناً این فصل هم امکان دارد ادامه داشته باشد.
مسئولان باشگاهها میدانند که اگر اسپانسر این پول را به باشگاه بدهد این موضوع در حسابرسیهای باشگاه قرار میگیرد و مشخص میشود بالاتر از رقم قرارداد توافق شده، پول گرفته و هزینه کردهاند و یک بازیکن بیش از آنچه وزارت ورزش اعلام کرده پول گرفته بنابراین راه راحتتر این است که اسپانسر پول را در قالب چک یا غیر از حساب مستقیم باشگاه به بازیکن بدهد.
حالا که هم مدیران، هم بازیکنان و هم اسپانسر سود کردهاند، آیا نقلوانتقالات و جابهجایی بازیکنان نسبت به گذشته تفاوتی کرده است؟ آیا مقابل پرداخت پول زیر میزی یا خانه و ماشین گرفته شده یا فقط نوع آن تغییر کرده است؟ مدیران همان مدیران هستند و بازیکنان همان بازیکنان که بازهم پولهای خارج از عرف بینشان رد و بدل میشود. در این بین آیا وزارت ورزش و جوانان که در مواجهه با مدیران سرخابیها خواستار جلوگیری از پرداختهای نامتعارف شده بود، از پرداخت این پولها و چکها توسط اسپانسر خبر دارد؟ پولهایی که ممکن است حسابهای مالی یک باشگاه را به هم بریزد، برای آنها بدهی سنگینی به بار بیاورد و شرایط را بدتر کند.
نکته دیگر اینکه وزیر ورزش و جوانان در هفتهای که گذشت در جمع اعضای هیئت مدیره دو باشگاه پرسپولیس و استقلال بر لزوم شفاف سازی و اعلام رقم قراردادها تأکید کرد اما سؤال این است که وزیر ورزش در جریان مورد بالا و مواردی که در زیر به آنها اشاره میشود، قرار دارد یا خیر.
گفته شده در قرارداد چند بازیکن جدید و بعضاً فصل گذشته استقلال «آپشنهایی» وجود دارد که مبلغ را بالاتر از یک میلیارد تومان برده و این در شرایطی است که وظیفه یک بازیکن، گل زدن، پاس گل دادن یا گل نخوردن است. آیا وزارت ورزش از وجود چنین بندهایی در قرارداد بازیکنان خبر دارد؟ آیا میداند که با این «آپشنها» بازیکن به همان مبلغ دلخواه خود میرسد؟
نکته دیگر اینکه وزارت ورزش که در شفافیت را در دستور کار خود قرار داده چگونه با قراردادهایی که بالاتر از مبلغِ توافق شده، به امضا رسیده برخورد نمیکند؟ مگر نه اینکه وزارت ورزش به مسئولان استقلال توصیه کرده بود با برخی بازیکنان و مربیان گذشته این تیم مبلغ خاصی را به عنوان قرارداد امضا کنند و با خود این نفرات هم به توافق رسیده بود، پس چگونه است که پس از این توافق، مبلغ قرارداد این نفرات بیشتر از آن چیزی است که توافق شده بود؟ آیا اصلاً به این موضوع رسیدگی شده است؟ با این شرایط وزارت ورزش باید شفافیت از داخل مجموعه خودش آغاز و با بیقانونی یا دور زدن قانون برخورد کند و پس از آن مدیران زیرمجموعهاش را به شفاف سازی توصیه کند.
انتهای پیام/