به گزارش خبرگزاری تسنیم، از وقتی که دوران عقد به بیشتر از یک سال رسیده، طعم این دوران هم برگشته است. شیرین نیست که هیچ، حتی گس هم نیست، بلکه تلخ است. گاهی آنقدر تلخ که سقف خانه ای را که زوجین آرزویش را دارند روی سرشان خراب می کند و کارشان را به جدایی می کشاند.
از لحاظ کارشناسی حداکثر زمان برای دوران عقد، یک سال است. وقتی این دوران از این حداکثری تجاوز می کند می گوییم که عقد بیشتر از چیزی که باید طول کشیده است. حالا چرا اصلاً این اتفاق می افتد؟
1. مسائل مالی. یکی از مهمترین مسائلی که باعث طول کشیدن دوران عقد می شود نداشتن کار مناسب و نداشتن توانایی مالی برای تهیه خانه، جهیزیه، برگزاری مراسم عروسی و شروع زندگی مستقل است.
2. یک باور غلط. خیلی ها فکر می کنند که دوران عقد، دوران شناخت است و به همین دلیل اصرار دارند که مدتی طول بکشد. این در حالی است که شناخت مربوط به دوران نامزدی است یعنی قبل از اینکه عقد صورت بگیرد.
3. تحصیلات و سربازی. گاهی اوقات پسر تازه سرباز است و یا دختر به تازگی در یک مقطع تازه ای در یک شهر دیگر شروع به تحصیل کرده است. بنابراین عروسی را تا تمام شدن این دوران عقب می اندازند.
4. چشم و همچشمی. متأسفانه تفکر ما در طی دهه های اخیر به سمت تجمل گرایی حرکت کرده است و این مانعی شده برای سر گرفتن زندگی فرزندانمان.
دردسرهای عقد طولانی
از لحاظ کارشناسی حداکثر زمان برای دوران عقد، یک سال است. وقتی این دوران از این حداکثری تجاوز می کند می گوییم که عقد بیشتر از چیزی که باید طول کشیده است
اغلب عقدکرده هایی که به اختلاف بر می خورند، کسانی هستند که عقدشان طولانی شده است. این به معنای آن است که این افراد اختلاف جدی با هم نداشته اند (چرا که اگر اختلاف جدی باشد معمولاً قبل از یک ساله شدن عقد جدا می شوند) و مشکلاتی هم که به وجود آمده اند، به صورت تدریجی و حاصل طولانی شدن این دوران بوده است. بعضی از این مشکلات شامل موارد زیر هستند:
1. گیر کردن بین توقعات. وقتی دختر و پسری عقد می کنند، توقعات زن و شوهری از یکدیگر دارند. این در حالی است که بر طبق عرف، تا وقتی که زوجین به خصوص دختر در خانه پدر هستند ملزم به رعایت قوانین آن و برآورده کردن توقعات قبلی خانواده هستند. این وضعیت وقتی طولانی بشود، آنها را دچار فرسایش روانی می کند و باعث اختلاف می شود.
2. کنجکاوی اطرافیان. از همان روز عقد، فامیل و آشنا در هر بار دیدار از زوجین و والدین او سوال می کنند که «عروسیتان کی است؟». وقتی هم که عقد طولانی می شود سوالات دیگری اضافه می شوند مانند «رابطه تان خوب است؟»و غیره. این فشارها کم کم زوجین و خانواده ها را خسته می کند و باعث می شود که همدیگر را سرزنش کنند.
3. رفت و آمد. خیلی از خانواده های دختر خانم ها اجازه نمی دهند که دخترعقد کرده شان شب بیرون از خانه پدری بخوابد یا با شوهرش به مسافرت برود. یا وقتی از خانه بیرون می روند برای برگشت او ساعت تعیین می کنند. این مسئله شوهر را ناراحت می کند و روی رابطه آنها اثر می گذارد.
4. «خرج دختر با کیه؟»گاهی اوقات خانواده دختر از همان موقع عقد، مخارج تحصیل و درمان و خرید دخترشان را کاملاً به عهده شوهر او می گذارند این در حالی است که خانواده پسر به این مسئله معترضند و با کنایه و یا مستقیم این نکته را به روی دختر می آورند. در این زمان، زوجین چون نمی دانند به حرف چه کسی گوش کنند به جان هم می افتند.
5. «عروسی کجا باشه؟» اگر خانواده ها از لحاظ فرهنگی با هم خیلی تفاوت داشته باشند، سر مراسم عروسی هم به اختلاف بر خواهند خورد. از آنجا که در این مواقع هر خانواده ای سعی دارد روی دیگری فشار بیاورد، این مسئله روی روابط زوجین تأثیر خواهد گذاشت.
6. دلسردی. با این همه اختلاف و دردسر، طبیعی است که زوجین از هم دلسرد بشوند و حتی عطای زیر یک سقف رفتن را به لقایش ببخشند.
یک راهکار اساسی:
اگر شما هم دوران عقدتان طولانی شده و کم کم دارد سر و کله اختلافات در رابطه تان پیدا می شود، فقط یک راه دارید: «هر چه زودتر بروید سر زندگی خودتان». و اگر فرزند شما با این مشکل مواجه است به او کمک کنید تا هر چه زودتر به خانه خودش برود.
توصیه هایی به زوج های جوان:
اگر شما هم دوران عقدتان طولانی شده و کم کم دارد سر و کله اختلافات در رابطه تان پیدا می شود، فقط یک راه دارید: «هر چه زودتر بروید سر زندگی خودتان». و اگر فرزند شما با این مشکل مواجه است به او کمک کنید تا هر چه زودتر به خانه خودش برود.
برای اینکه بتوانید موانع ازدواجتان را به شیوه ای مسالمت آمیز از میان بردارید به چند نکته توجه کنید:
1. با خانواده هایتان صحبت کنید. به خانواده هایتان بگویید که طولانی تر شدن عقد می تواند برای زندگی شما آسیب زا باشد و از آنها بخواهید تا در صورت امکان، با ساده کردن مقدمات، ازدواج شما را جلو بیندازند.
2. به دنبال تشابهات باشید. به فرهنگ و رسوم خانواده هایتان توجه کنید و تشابهاتی را که بین آنها وجود دارد پیدا کنید. در اختلافاتی که به دلیل تفاوت های فرهنگی بین خانواده ها به وجود می آید، طرف وسط را بگیرید و از منتقل کردن حرف های این خانواده به آن خانواده پرهیز کنید. همینطور ناراحتی تان از این مسائل را سر همسرتان خالی نکنید.
3. مسولیت زندگیتان رابپذیرید. این شماهستیدکه تعیین میکنید دیگران چقدر درزندگیتان نقش داشته باشند. اگر با کم کردن چشم و همچشمی ها می توانید سر زندگی تان بروید، تصمیمتان را بگیرید و هر کدامتان خودتان تصمیمتان را برای خانواده تان مطرح کنید.
توصیه هایی به خانواده ها:
بخش زیادی از مشکل فرزندتان با کمک شما قابل حل است اگر:
1. توقعات منطقی داشته باشید. توقع مراسم مجلل و یا جهیزیه آنچنانی را کنار بگذارید.
2. به جوانان میدان بدهید. وظیفه شما کمک به انتخاب همسر مناسب و پا گرفتن زندگی فرزندانتان است. لطفاً مسائل حاشیه ای مانند کم و کیف مراسم عروسی، خرید یا اجاره خانه، جهیزیه و غیره را به زوجین واگذار کنید.
منبع: تبیان
انتهای پیام/