چه کسی باید محکوم شود؛ تهران یا تلآویو؟
این حق من به عنوان یک شهروند ایرانی حامی مردم فلسطین است که از تشکیلات خودگردان فلسطین و جنبش «فتح» بپرسم که مداخلات رهبران سابق فلسطینی در لبنان، کویت و اردن در دهههای هشتاد و نود میلادی چه چیزی غیر از رنج و آوارگی را نصیب مردم فلسطین کرد؟!
به گزارش گروه بینالملل خبرگزاری تسنیم، صابر گل عنبری، کارشناس ایرانی در مقالهای با اشاره به نشست اخیر گروهک تروریستی منافقین در پاریس، نوشت: از طریق پیگیری اخبار کنفرانس گروهک تروریستی منافقین، که در پاریس، پایتخت فرانسه برگزار شد شگفتزده شدم، وقتی «محمد اللحام» نماینده تشکیلات خودگردان فلسطین و جنبش فتح را دیدم در حالیکه چفیه فلسطینی پوشیده بود، در ابتدای سخنان خود اظهار کرد که از قدس شریف آمده و از طرف مردم فلسسطین حامل پیام درود و سلام به حاضران در کنفرانس است.
محتوای صحبتهای اللحام خلاف ادعایش را ثابت کرد و روشن شد که وی از تلاویو آمده است و سخنانش حاوی ادبیات و درورد وسلام مردم تلاویو بود. وقتی در سخنان نماینده تشکیلات خودگردان فلسطین دقیق میشویم متوجه خواهیم شد تفاوتی میان سخنان سیاستمداران صهیونیستی و اللحام وجود ندارد.
از آنجاییکه سخنان اللحام از هرگونه اشاره دور و یا نزدیک به جنایات رژیم صهیونیستی در فلسطین به دور بود شایسته بود که وی خود را نماینده رژیم صهیوننیستی معرفی کند که اگر این کار را انجام میداد درک صحیح کنفرانس برای مردمی، که آن را از طریق رسانهها دنبال میکنند، آسان میشد و مردم سخنانش را باور کرده و با جدیت دنبال میکردند، و در نتیجه به دلیل وجود خصومت موجود بین جمهوری اسلامی ایران و رژیم صهیونیستی، سخنان اللحام طبیعی و عادی جلوه داده میشد.
موضوع فاجعهبار این است که قضیه فلسطین تبدیل به کالای تجاری مورد سوء استفاده سودجویان و سوداگران در عرصه منطقهای و بینالمللی تبدیل شود و این قضیه به بدترین شکل بهکار گرفته شود.
پس این حق من به عنوان یک شهروند ایرانی حامی مردم فلسطین است که از آقای اللحام و تشکیلات خود گردان فلسطین و جنبش فتح بپرسم که مداخلات رهبران سابق فلسطینی در لبنان کویت و اردن در دهههای هشتاد و نود میلادی قرن گذشته چه چیزی غیر از رنج و آوارگی را نصیب مردم فلسطین کرد؟!! و همچنین ارتباط قضیه فلسطین به جنگهای داخلی و منطقهای و مطرح شدن این قصیه در کنفرانسهایی که روابط نزدیک سازمان دهندگان آن با رژیم صهیونیستی بر همگان عیان است، چه سودی برای مردم فلسطین داشته است؟!!
ارتباط دادن قضیه فلسطین در درگیریهای مسائل داخلی برخی کشورها بهویژه جمهوری اسلامی ایران چه ثمره ای در برداشته است؟ ولی باید اعتراف کرد جمهوری اسلامی ایران پس از پیروزی انقلاب اسلامی در سال 1357 در تمامی عرصهها کنار مردم فلسطین ایستاد؛ و انواع حمایتهای مالی، سیاسی و نظامی را به مردم فلسطین و مقاومت ارائه داد. همچنین دولت ایران به طور قابل توجهی در تقویت ظرفیتهای مقاومت قهرمانانه مردم فلسطین، مشارکت داشت. لازم به ذکر است حمایتهای جمهوری اسلامی ایران از مردم فلسطین، بالاترین رکورد را در منطقه به خود اختصاص داده است که منجر به مقاومت مردم فلسطین در 3 جنگ اخیر در طی سالهای 2008، 2012 و 2014 شد.
من حق دارم از آقای اللحام و کسانیکه او را به این کنفرانس فرستاده اند بپرسم آیا شما فراموش کرده اید که مردم ایران و به دعوت از سوی رهبران این دولت که «ولایت فقیه» در رأس آن قرار دارد، در تظاهرات میلیونی روز جهانی قدس هفته گذشته مشارکت داشنتد، و شعارهای آزادی فلسطین و قدس شریف را سر دادند و این ملت 37 سال است که علیه رژیم غاصب صهیونیستی شعار سر میدهد. آقای اللحام آیا شایسته نبود برای قدردانی از این مردم به دلیل انجام مقدس ترین وظیفه اسلامی و انسانی به تهران بیایی .
آیا بهتر نبود بجای مشارکت در کنفرانس کشوری که به حمایتهای مکررش از رژیم صهیونیستی معروف است و به جای محکوم کردن کسانیکه شعار آزادی فلسطین را سر دادند به ایران بیایی و برای انجام این واجب دینی از سوی مردم ایران که تو فقط ادعایش راداری از آنها تشکر کنی.
اقای اللحام وقتی ادعا داری از قدس شریف و فلسطین آمده ای بنظرت کدام نهاد و سیستم سزاوار محکومیت، انزجار و محاکمه در عرصههای بینالمللی است؟ رژیمی که مردم فلسطین را به قتل می رساند و به مقدساتشان توهین میکند یا دولتی که مردم فلسطین را یاری میکند و با دشمن این مردم و دشمن تو خصومت میکند.
آقای اللحام انتقاد از سیستم دولت ایران یا هر کشور عربی و اسلامی دیگر چه نفعی برای فلسطین دارد و فلسطین چه ارتباطی با مسائل داخلی و ماهیت حکومت برخی کشورها و جمهور یاسلامی ایران دارد که تو آن را نظامی «دیکتاتور» توصیف کردی. آیا شرکت کننده های کنفرانس، در کشورهایشان از نظامهای دموکراتیک حامی منافع و حقوق مردم بهره مند هستند.
آقای اللحام موضوعیت و مردانگی در سخنانت کاملا نهان بود. آیا وجود اختلافهای منطقه ای با دولت جمهوری اسلامی ایران، - که فلسطین در این درگیریها طرف نمیباشد - مجوز انکار نیکیها و واردساختن اتهامات باطل و بیهوده را میدهد؟
ممکن است من با برخی سیاستهای دولت خود اختلاف نظر داشته باشم و با برخی عملکردها موافق نباشم ولی به خودم اجازه نمیدهم از مسیر صحیح در تجزیه و تحلیل مسائل خارج شوم و از واقعیت فاصله بگیرم تا در نتیجه تهمتهایی آماده و ساختگی را به کار ببرم که خوشایند کسانی ست که زندگی خود را پراکندگی و تکه تکه شدن امت اسلامی و مرگ خود را در اتحاد کشورهای اسلامی و عربی میبینند.
در پایان، باید تأکید کنم که چنین اظهارات بیسابقه زمانی مطرح شد که تشکیلات خودگردان فلسطین و جنبش فتح تصمیم فلسطینیان را با تصمیمهایی که در چارچوب ائتلافهای مشکوک منطقهای و بینالمللی اتخاذ میشود، مرتبط دانستند؛ تصمیمهایی که به در خدمت منافع عالی فلسطینیان و مقاومت مردم فلسطین جهت احیای حقوقشان و آزادی سرزمینشان نیست.
انتهای پیام/