به گزارش گروه رسانه های خبرگزاری تسنیم، «بهارانها تعطیل شدند»؛ این خبری بود که شب گذشته، از طرف یکی از فعالان حوزه آسیبهای اجتماعی به دست ما رسید و حکایت از طرح شکستخورده شهرداری تهران داشت. مراکز بهاران همان مراکزی هستند که آبانماه سال گذشته خبر بازگشایی آنها برای سروساماندادن به زنان و مردان معتاد بازپروریشده، در همهجا پخش شد؛ مراکزی که میگفتند بهخاطر آنها کمپ شفق دوباره راه افتاد تا زنان معتاد پس از بازپروری به این مراکز بروند و حرفهآموزی کنند.
فرزاد هوشیار، مدیرعامل سازمان رفاه و خدمات شهرداری تهران، بهاران را اینگونه توصیف کرده بود: «بهاران محل نگهداری معتادان نیست؛ مرکزی برای مهارتآموزی، ایجاد اشتغال و بازآفرینی روحی و جسمی برای معتادان بهبودیافتهای است که در کمپهای ترک اعتیاد حضور داشتهاند و اکنون باید برای حضور در جامعه آماده شوند. معتادان بعد از ترک کامل و بهبودی به این مرکز منتقل خواهند شد و مهارتهای لازم را فراگرفته، با کمک کارآفرینان به اشتغال میرسند و حقوق دریافت میکنند. این افراد بعد از گذراندن دورهای شش تا ٩ماهه به جامعه بازخواهند گشت. اشتغال و مهارت بزرگترین کمکی است که باید به این افراد شود تا دوباره به چرخه اعتیاد بازنگردند».
هوشیار بر این موضوع نیز تأکید کرد که این افراد در مدت حضورشان در بهاران از مرکز خارج نخواهند شد و ترددی در منطقه نخواهند داشت، خانوادههای آنها نیز با برنامهریزی مشخصی به دیدارشان میروند. اما ماجرا به همین خوشی و خرمی تمام نمیشد. معتادانی که به زور ماده ١٦ به کمپهای ترک اعتیاد برده میشدند، حاضر نبودند پس از بازتوانی به مراکز بهاران بروند و همانموقع مسئولان شهرداری فهمیدند با چه مشکل بزرگی روبهرو هستند، چون آنها مطابق قانون نمیتوانستند کسی را به زور به بهارانها ببرند. البته خود مراکز هم شروط عجیبی داشتند، مثلا بهارانها فقط معتادان تهرانی را میپذیرفتند و این در حالی بود که بیشتر معتادان و کارتنخوابهای شهر تهران شهرستانی بودند.
قرار بود تمامی مراکز تا دیماه سال ٩٤ آماده شوند، اما تا لحظه نوشتن این گزارش تنها چهار مرکز بهاران مشغول به کار بود. در همین ماجراها و بازگشت دوباره معتادان به کوچهپسکوچههای دروازهغار و فرحزاد و انبار گندم، خبر تعطیلی بهارانها شوک بزرگی بود. بعد از رفتن حجتالاسلام امرودی از معاونت اجتماعی شهرداری و جایگزینی مجتبی عبدالهی، انگار باید مثل طرحهای پیشین عمل میشد؛ یعنی با عوضشدن مسئول امر، طرح هم به بوتهی فراموشی سپرده میشد. در تماسهای مکرر با معاونت اجتماعی،نتوانستیم پاسخ مناسبی از مسئولان امر دریافت کنیم.
جذابترین پاسخ یکی از دستاندرکاران به سؤال آیا بهاران تعطیل شده، این بود: «از من بگذرید... چه بگویم...». در این ماجرا عده زیادی به ما اطلاعات دادند و نخواستند نامشان فاش شود. یکی از آسیبشناسان حوزه اعتیاد در این رابطه عنوان کرد: «بهارانها تعطیل نشدهاند. حالا خود مسئولان امر هم میدانند بهاران در جذب معتادان بهبودیافته بههیچعنوان نتوانست موفق عمل کند و شاید برای همین آنها تصمیم گرفتهاند مراکز را به بخش خصوصی تحویل دهند. البته از ابتدای امر نیز قرار بود پس از گذشت ششماه از فعالیت بهاران این مراکز به انجیاوها سپرده شوند.
از طرف دیگر هنوز بخشی از ساختمانهای بهاران تکمیل نشدهاند و آنهایی که خالی از بهبودیافتگان هستند، دیگر افراد جدید قبول نمیکنند و آنهایی که مددجو دارند، پس از تحویل آنها تا زمانی که مراکز به بخش خصوصی سپرده نشود، مددجو نخواهند پذیرفت».سردار رجبزاده، مشاور شهردار و رئیس ستاد هماهنگی و نظارت بر توسعه انضباط شهری، با تکذیب تعطیلی بهاران عنوان کرد: «ما بهعنوان ستاد، ششماه بهاران را پایلوت کردیم و بعد از شش ماه این مراکز را به بخش خصوصی تحویل میدهیم. هنوز یکماه از این ششماه باقی مانده و هنوز به جمعبندی نرسیدهایم اما ترجیح میدهیم این مراکز به شیوه جدید اداره شوند. برای همین به خیران بخش خصوصی که توانایی اداره این مراکز را دارند، پیشنهاد همکاری خواهیم داد. وی افزود: «تابهحال هزارو ٦٥ نفر جذب بهاران شده و تعداد زیادی از آنها هم از طرح خارج شدهاند».
هنوز هیچکس این ماجرا را به طور قطعی تأیید یا تکذیب نکرده، اما از اظهارنظرها اینطور برمیآید که به پایان عمر بهاران رسیدهایم.
منبع: شرق
انتهای پیام/