به گزارش گروه رسانه های خبرگزاری تسنیم،حجت الاسلام و المسلمین ابراهیم بهاری، کارشناس مسائل مذهبی ،در خصوص دوران خلافت امام صادق(ع) گفت: تاریخ امامت امام باقر و امام صادق(ع) دوران طلایی شیعه است، به این دلیل که فعالیتهای علمی و فرهنگی گستردهای توسط شیعیان در این زمان انجام شد.
وی افزود: دوران امامت امام صادق(ع) با سقوط بنی امیه و آمدن بنی عباس همزمان بود، به همین دلیل آزادی مناسبی برای انجام فعالیتهای علمی، مذهبی و فرهنگی در اختیار شیعیان قرار گرفته بود.
بهاری خاطرنشان کرد: امام باقر(ع) در دوران امامتشان زمینه را برای برپایی فعالیت های بزرگ علمی فراهم کردند و امام صادق(ع) هم راه پدر را به خوبی ادامه داده و دانشمندان بسیاری را پرورش دادند که هشام بن محمد، علی بن یقتین، فیض بن مختار و مفضل بن عمر از آن جمله اند.
این کارشناس مسائل مذهبی با اشاره به شاگردان امام صادق(ع) که شیعه نبودند، اظهار کرد: در مکتب امام صادق(ع) شاگردانی چون عنوان بصری که مالکی مذهب بود، نیز پرورش یافتند، بنابراین جنبش علمی امام صادق(ع) یک جنبش فراگیر و گسترده بود.
وی در خصوص جامعیت علمی امام صادق(ع) گفت: بسیاری بر این باور هستند که فعالیتهای علمی امام صادق(ع) در زمینههای فقهی و دینی بوده است، در حالی که امام صادق(ع) در زمینه طب، نجوم، زیست، شیمی و غیره فعالیتهای علمی فراوانی کردند.
این کارشناس مذهبی ادامه داد: ماهها پیش قرار بود احادیثی از امام صادق(ع) را جمع آوری کرده و آنها را دسته بندی کنم، در پایان پژوهشم به نکات جالبی رسیدم که شاید باورش برای ما کمی دشوار باشد. برای نمونه به این نکته دست یافتم که امام صادق(ع) هفت هزار و 200 حدیث در خصوص گل و گیاه دارند.
بهاری درادامه با اشاره به جهانی بودن شهرت علمی امام صادق(ع) گفت: سالها پیش پروفسور حسابی برای رفع شبهات علمی نزد انیشتین دانشمند بزرگ میرود، انیشتین از او میپرسد که چرا این همه راه را از وطنت تا اینجا پیمودی؟ حسابی میگوید: سوالاتی داشتم که میخواستم از شما بپرسم. انیشتین در جواب حسابی میگوید: شما کسی را در دینتان دارید که در پنج سالگی شبهات بطلمیوس دانشمند بزرگ غربی را حل کرده است، بعد برای جواب سوالات نزد من آمدی؟ پروفسور حسابی میپرسد که این شخص کیست که انیشتین جواب میدهد، امام صادق(ع)، بنابراین شهرت علمی این حضرت جهانی است.
وی در خصوص جایگاه علمی اسلام در جهان تصریح کرد: بدون شک اسلام و شیعه در زمان امام صادق(ع) در جایگاه نخست علمی در جهان قرار داشت. زمانی که اروپا غرق در شهوت و دنیا پرستی بود، شیعه به برکت و تلاش های امام ششم(ع) به فعالیت های علمی می پرداخت.
این کارشناس مذهبی اظهار داشت: بعد هم که غرب جایگاه علمی خوبی پیدا کرد، به دلیل استفاده و سوء استفاده هایی بود که آنان از کتاب های اسلامی کردند. پیش از ظهور دکارت و نیچه و غیره، شیعه دانشمندانی چون جابر بن حیان و خواجه نصیر طوسی را داشت.
بهاری با اشاره به مکان تدریس امام صادق(ع) اظهار کرد: امام صادق(ع) جایگاه خاصی را برای مناظره و تدریس نداشتند. گاهی در مسجد، گاهی در خانه، گاهی در مسیر منزل تا مسجد، گاهی به صورت مکتوب و دیگر راههای ارتباطی به تدریس و گفتگوی علمی میپرداختند.
منبع:باشگاه خبرنگاران جوان
انتهای پیام/