به گزارش خبرگزاری تسنیم از اصفهان، محمدعلی مجیری 69 ساله بازنشسته کارخانه قدس است و از اهالی خمینیشهر است. میگوید 253 بار خون خود را اهدا کرده و سال گذشته به دلیل بالا رفتن سن از اهدای خون بازنشسته شده است. براساس گفتههایش، او بیش از 200 بار مورد تقدیر اداره کل انتقال خون استان اصفهان قرار گرفته است.
به همین مناسبت با وی که بهعنوان رکورددار اهدای خون امیدوار است روزی نامش در کتاب گینس نیز ثبت شود، به گفتوگو پرداختیم که در ادامه میخوانید:
تسنیم: نخستینبار چه زمانی خون خود را اهدا کردید؟
مجیری: سال 1342 در سن 18سالگی نخستینبار خون خود را در بانک خون اصفهان اهدا کردم و تا سال 1392 به صورت مرتب اهدای خون داشتم.
تسنیم: حالا شما در اهدای خون بازنشسته شدید، ماجرای این بازنشستگی چیست؟
مجیری: بنده تا سال 1392 به صورت مرتب خون خود را اهدا میکردم که از آن زمان یعنی 66 سالگی، دیگر اجازه ندادند اهدای خون داشته باشم، به دلیل کهولت سن و خطراتی که در این سن اهدا کننده را تهدید میکند دیگر نمیتوانستم خون خود را اهدا کنم.
تسنیم: در این 50 سال چند بار اهدای خون داشتید؟
مجیری: گروه خونی من "او-منفی" است و در این بازه زمانی حدود 253 بار اهدای خون و 56 ماه اهدا پلاسما داشتم.
تسنیم: بهصورت سالانه چند مرتبه خون اهدا میکردید؟
مجیری: از سال 1342 که اهدای خون را آغاز کردم و در آن زمان 18 ساله بودم، تا 50 سالگی سالانه 6 مرتبه خون اهدا میکردم، سپس از 50 سالگی تا 60 سالگی سالانه 4 مرتبه و درنهایت به من گفتند که مراتب اهدای خون را باید به حداقل برسانم تا خطرات احتمالی مرا تهدید نکند ازاینرو به ناچار از 60 تا 65 سالگی سالانه سه مرتبه خون اهدا میکردم.
همچنین در ماه مبارک رمضان به دلیلی که روزها اهداکنندگان روزه بودند و اهدای خون صورت نمیگرفت، بعد از افطار با دوچرخه از خمینیشهر به اصفهان و نیز به بانک خون میرفتم تا خون خود را اهدا کنم ازاینرو میتوان گفت اهدای خون جزئی از وظایف من بهحساب میآمد و در زمان مقررشده به بانک خون مراجعه میکردم.
تسنیم: بعد از نخستین باری که خون خود را اهدا کردید چه چیزی سبب ترغیب شما به ادامه این اقدام شد؟
مجیری: همیشه در زمان اهدای خون احساس راحتی و بشاشی داشتم و بعد از اینکه اهدای خون انجام میدادم به این اقدام بیشتر ترغیب میشدم.
تسنیم: این پشتکار شما را به رکورددار اهدای خون تبدیل کرده، توصیه شما برای ترغیب مردم به این اقدام چیست؟
مجیری: من با این رویکرد که خداوند متعال خون سالمی در بدنم قرار داده و باید از این نعمت الهی استفاده کرده و به نیازمندان خون اهدا کنم، این کار را انجام دادم. بنابراین به تمامی افراد توصیه میکنم هرکس توانایی اهدای خون دارد به نیازمندان کمک کند.
تسنیم: تأثیر این عمل خیرخواهانه را در زندگی خود چگونه مشاهده کردید؟
مجیری: در مدتی که اهدای خون انجام میدادم نتایج خوب و لطف و رحمت بسیاری از خداوند متعال مشاهده کردم، همچنین در مدتزمانی که به بیماری قلبی دچار شدم به این دلیل که اهدای خون انجام میدادم مشکل حادی پیدا نکردم، بنابراین از همه مردم ایران میخواهم قسمتی از خون خود را اهدا کنند به این دلیل که بیماران نخست به خدا و سپس به کمک هم نوعان خود نیاز دارند.
تسنیم: تأثیر اهدای خون در سلامتی شما چگونه بود، آیا در بازه زمانی که خون اهدا میکردید، احساس ضعف و یا ناراحتی داشتید؟
مجیری: نه هرگز، من هنگام اهدای خون بسیار خشنود بودم و با رضایت کامل و بدون کوچکترین ضعفی خون خود را به نیازمندان اهدا میکردم، علاوه بر این همانطور که گفتم به دلیل اینکه به صورت مرتب اهدای خون داشتم مشکل قلبی من چندان حاد نشد و این نشاندهنده تأثیر مثبت اهدای خون است.
تسنیم: در اهدای خون به نیازمندان مشوقی هم داشتید؟
مجیری: باید آمار اهدای خون من را با موارد مشابه در کشورهای دیگر مقایسه کرد تا ببینیم تاکنون فردی به این اندازه خون خود را اهدا کرده است یا خیر، در این صورت حداقل اسم من را در کتاب گینس ثبت کنند. چند روز پیش شنیدم فردی در شیراز 150 بار خون اهدا کرده و نام او در کتاب گینس ثبت شده است، ولی من خون بیشتری اهدا کردم و نامم ثبت نشده است.
تسنیم: اکنونکه دیگر نمیتوانید خون خود اهدا کنید چه احساسی دارید؟
مجیری: در آن زمان "دکتر حریری" مدیرکل سابق انتقال خون اصفهان به من گفت "اگر از اینکه دیگر نمیتوانی خون خود را اهدا کنی ناراحتی، ما عملیات خونگیری را انجام میدهیم اما به دلیل کهولت سن اهدای خون ممکن است مشکلاتی برای فرد اهدا کننده به وجود آورد". بنابراین از زمانی که بیماری قلبی پیدا کردم و 5 رگ قلب من گرفت دیگر نتوانستم خون خود را اهدا کنم.
اما از این موضوع بسیار ناراحت هستم، با تماشای فردی که میتواند خون خود را اهدا کند در دل میگویم ایکاش من هم میتوانستم همچنان به اهدای خون ادامه دهم و تا جایی که امکان دارد و سنم تقاضا میکند خون خود را به نیازمندان اهدا کنم.
گفتوگو از فائزه صفری
انتهای پیام/