به گزارش خبرگزاری تسنیم از بروجرد، 17 مردادماه در تقویم رسمی جمهوری اسلامی ایران، پس از شهادت مظلومانه خبرنگار شهید بروجردی شهید محمود صارمی در کابل در حین انجام مأموریت خطیر اطلاعرسانی، به نام روز خبرنگار نامگذاری شد تا نماد پاسداشت همه تلاشهای صادقانهای باشد که پاسداران حریم قلم و اندیشه برای آشکار ساختن واقعیتهای جامعه دارند.
چشمهای همیشه بیدار و مراقب
تلاش بیشائبه همه خبرنگاران که گاه از آنها بهعنوان چشم همیشه مراقب جامعه و یا طلایهداران جبهه آگاهی و اطلاعرسانی یاد میشود، این حرفه مقدس را از صورت یک شغل به یک هنر عاشقانه بدل کرده است که عشق و ایثار در آن اگر نباشد کلمات، روح تأثیر خود را از دست میدهند و غالباً سیاهمشقی میشوند بر دفتر سپید زمان که پس از زمانی کوتاه از یادها خواهند رفت.
اما تنها یک خبرنگار میتواند با نگاهی عمیق از موضوعی که شاید برای بسیاری بیاهمیت جلوه دهد با پیگیری، مراقبت و جسارت و حقطلبی فضایی برای اعاده حقوق مردم درست کرده و با قلم فصیح خود عرصه را برای بازتاب مشکلات جامعه هموار کند خبرنگاران حقطلب و حق نگاری که در این راه پرفرازونشیب شاید مباحث خود را آمیخته به چاشنی اغراق کنند امّا هرگز دروغ نمیگویند.
ارتقاء آگاهیهای عمومی از رسالتهایی است که بر عهده خبرنگاران است و در این راه ممارست و عشق به دستیابی به حقیقت آنها را وادار به شکافتن امواج پرتلاطم و حادثهخیز در جامعه کرده تا از این رهگذر علاوه بر اجرای رسالت خطیر خود دردی از جامعه را با انعکاس صحیح آن همچون طبیبی دلسوز مداوا کنند.
خبرنگار طبیب جامعه
خبرنگار طبیب جامعه است و همچون آسیبشناسی قهار میکوشد دردها را با تیزبینی خود نگریسته و آنها را در جای خود برای مداوا بازگو کند بنابراین نامگذاری روزی به نام خبرنگار تنها برای تکریم خبرنگار نیست بلکه برای تعظیم به ساحت والا مرتبه حقیقتطلبی است و دغدغهای که خبرنگار برای این مهم دارد.
شاید در روز خبرنگار نیز که مختص این قشر است هیچ اتفاق خاصی برای خبرنگار رخ ندهد و یا در این روز بهحسب نامش مورداحترام مسئولان تنها برای ساعاتی اندک قرار گیرد و یا بتواند بهدوراز مسائل و مشکلات نداشتن بیمه و کمبود درآمد لحظاتی کوتاه به شغل خود افتخار کند و در این ساعات قدری استراحت کند و شاید تنها در این روز است که صدای اعتراض و بیاحترامی مسئولان را نمیشنود و پشت دربهای بسته جلسات به انتظار دعوتش نمیماند و در حسرت یک چای گرم و یا لیوانی آبخنک در جلسات از خستگی حواسش پرت نشود.
البته در این روز همه به خبرنگار تبریک میگویند و شاید همان شماره تلفنهایی که تا دیروز باید برای بار هزارم در نوبت پاسخگویی آنها به انتظار مینشست امروز باروی بازتر جواب او را بدهند اما تراژدی حرفه خبرنگاری که البته همچون دیگر مشاغل سختیهای خاص خود را دارد گاه فراتر از حد توصیف و تعریف است و تا جایی یک خبرنگار میتواند عملکرد حرفهای خود را بهدرستی انجام دهد که قلم صادقش سمتوسوی انتقادی به خود نگیرد و اگر اینچنین شود با او قهر میکنند و از اخبار مربوطه محروم میشود تازه بماند شکایتهایی که از این قشر در راستای اطلاعرسانی شفاف و گاه صریح صورت میپذیرد که همه و همه از حساسیت و این بار سنگینی حکایت دارد که بر دوش خبرنگاران نهاد شده است.
کاش در عادت مرور روزمرگیها آنها که باید میفهمیدند خبرنگار واسطه مردم و مسئولان است و ابزار تهدید میز آنها و یا پل صعود و ترقیشان به مناصب بالاتر نیست. کاش دست از زیر چانه خستگیهایش بردارد آن خبرنگاری که قلم در دستش تیری است سرکش به قلب دروغها و دوروییها و دشنهای است که پردههای ناراستی را میدرد و فروغ حقیقت را هویدا میسازد.
محمدرضا شماعی خبرنگار آزاد وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و روزنامهنگار انقلاب و هشت سال دفاع مقدس در گفتوگو با خبرنگار تسنیم در بروجرد با اشاره به شأن و منزلت خبرنگاران میگوید: شأن و رسالت خبرنگار حفظ ارزشهای اجتماعی، سیاسی، عبادی و هنری افراد است.
وی میافزاید: خبرنگار باید همواره حس خوب شنیدن و خوب دیدن را در خود تقویت کند و با شجاعت و هوشیاری و ذوق و شوق فراوان سوژهها را دریابد و انتقادات را بیان و پیشنهادها را با تحلیل و در راستای زندگی و توانمندی اجتماع بیان کند.
این خبرنگار و عکاس انقلاب بابیان اینکه خبرنگار باید رسالت و شأن خود را در جامعه حفظ کند، عنوان میکند: و حالت یک خبرنگار باید بتواند اعتماد مردم و مسئولان را به خود جلب کند یعنی همان چشم و گوش مردم برای مسئولان و چشم و گوش مسئولان برای مردم باشد.
وی بیان میکند: شأن و رسالت خبرنگار در بینش درست، مطالعه کافی، دقت، اعتماد و اعتبار در جامعه است درواقع حفظ ارزشهای ماندگار خبرنگاران رسالتی است که باید توسط مسئولان دیده و توجه شود.
لزوم حمایت معنوی و مادی از خبرنگاران
شماعی با اشاره به لزوم حمایت معنوی و مادی از خبرنگاران تصریح میکند: اگر خبرنگاری موردحمایت معنوی و مادی قرار گرفت و حقوحقوقش در نظر گرفته شود جامعه با هیچ مشکلی روبرو نخواهد شد زیرا قلمبهدستان باذوق و هوشیاری و با چشمان تیزبین و گوشهای شنوا زبان مردم برای آبادی جامعه در زمینههای مختلف میشوند و برای مسئولان راهنمای خوبی خواهند شد.
وی خاطرنشان میکند: خبرنگاران پویندگان علم و معرفت و اخلاق برای زندگی بهتر هستند و باید به قشر باذوق خبرنگاران پروبال پرواز داد.
پیگیری قضایی به جرم انتشار حقایق
دیگر فعال رسانهای استان لرستان که تمایلی به بیان نام خود نداشت در رابطه با سختیهای کار خود اینچنین میگوید: مدیران استان لرستان تاب شنیدن انتقادات در حوزه کاری خود از سوی خبرنگاران را ندارند و بهمحض مواجهه با هرگونه انتقادی بدون درنگ خبرنگاران را متهم کرده و در بسیاری از مواقع آنها را به دادگاه میکشانند.
وی میافزاید: بهتر است مسئولان بهجای پیگیری قضایی خبرنگارانی که تنها حقیقتی را در حوزهای شرح داده و بیان کردهاند به رفع نواقص مطرحشده بپردازند چراکه برچسب اتهام زدن به خبرنگاران نمیتواند آن مشکل در حوزه مدیریت آنها را رفع کند.
این فعال رسانهای با انتقاد از برخی مسئولان استانی در نادیده گرفتن شأن و جایگاه این حرفه مقدس بیان میکند: متأسفانه هنوز هم مسئولان استان لرستان به نبوغ و رشد فکری نرسیدهاند که بدانند خبرنگار تأثیرگذارترین فرد در حوزههای مختلف است و میتواند با انتشار اخبار دقیق به آگاهی جامعه کمک کند و ابزاری برای تهدید میز آنها نیست.
وی درآمد کم و سختیهای این شغل در کنار نبود بیمه را از دیگر مشکلات این حرفه برشمرده و عنوان میکند: ساعتها انتظار برای رسیدن یک مسئول کشوری، بیرون رانده شدن از یک جلسه به دلیل انتقاد، تفکیک جنسیتی، گزینشی انتخاب کردن خبرنگاران و اطلاق خبرنگار خوب و خبرنگار بد به آنها ازجمله مشکلاتی است که خبرنگاران استان لرستان در حیطه کاری خود بهوفور با آن برخورد میکنند.
اما آنجا که سلاح در دست کسی قلمی میشود که باریتعالی در کلام ارجمند خود به آن قسم یاد میکند آیا میتوان خبرنگاری را تنها یک حرفه برای کسب درآمدی ناچیز دانست؟!
خبرنگاری، حرفهای برای تمامی اوقات سال
و مگر میتوان از یاد برد ساعتهای پر از استرس و خطر را در مخابره بهموقع اخبار و اطلاعات از راهی دور، در خیابان و بیابان، در برف و باران، در زل آفتاب تابستان، طوفان و رگبار، شبهنگام و صبح خیلی زود، انتخابات و مشارکتهای اجتماعی و سیاسی، تعطیل و غیره.
دستی که برای ضبط مشتی حقیقت دراز میشود
وقتی مسئولی در جمع خبرنگاران موضوعی را میگوید شاید تنها واژههایی که هیچکس روی آن فکر نمیکند در این خبر همین در جمع خبرنگاران باشد، جمعی که برای اتفاق افتادنش خبرنگار باید یکی از لحظههای حساس کاری خود را سپری کند و سختی کار درست از آنجایی شروع میشود که میان هیبت دوربینهای عکاسی و فیلمبرداری متعدد و پایههایشان باید دست خود را دراز کند تا موبایل یا رکوردری را برای ضبط سخنرانی یک مسئول در میان آن جمع مجهز نگه دارد و در آن میان اینهمه فشار جمعیت را تحمل کند تا خبری را مخابره نماید.
این بار اگر خواستید خبری را بخوانید به واژهها و چینش آن کمی بیشتر دقت کنید تا بدانید برای تهیه این خبر خبرنگاری چه مسیر طولانی را به دنبال یک مسئول دویده و نفسزنان آن را نوشته و تنظیم کرده است. پس میایستیم تمامقد به احترام تلاش تو خبرنگار مجاهد و پرتلاش. خدا قوت...
گزارش از الهام شاهدپور
انتهای پیام/