به گزارش گروه رسانههای خبرگزاری تسنیم، هنوز خاطره مهمانی ها و رفت و آمد های ساده و بی تکلف از اذهان بسیاری از ما فراموش نشده است و روزگاری بود که هر هفته اعضای خانواده ها و یا دوستان و آشنایان در کنار هم جمع می شدند و اوقات خود را به گرمی و شادی می گذرانند.
معمولا هر پنج شنبه و جمعه و در تعطیلات، یا مهمان بودیم یا مهمان داشتیم و با حداقل امکانات لحضات شاد و لذت بخشی را کنار هم می گذرانیدیم اما انگار یا فراگیر شدن تکنولوژی همه چیز از جمله رفت و آمد ها هم رنگ مجازی به خود گرفته است.
هر چند که کاهش رفت و آمد ها بین خویشاوندان و جمع دوستان دلایل متعددی دارد اما انگار صلحه رحم هم نیز قربانی فضای مجازی شده است.
شبکه های اجتماعی نه تنها باعث شده تا ارتباطات در یک خانواده کاهش پیدا کند بلکه در کاهش رفت و آمد ها بین خانواده ها و قوم و خویشان نیز موثر بوده است و دید و بازدید های حضوری جای خود را به دید و بازدید های مجازی بدهد.
البته برخی معتقدند که فضای مجازی تنها نوع دید و بازدید ها را تغییر داده و حتی باعث افزایش ارتباطات شده و فقط نوع روابط تغییر یافته است.
اما سوال اینجاست که آیا فضای مجازی می تواند جای دنیای واقعی را بگیرد و آیا ارتباطات مجازی نیاز های انسانی ما را برآورده می کند؟
در زمانی نه چندان دور رفت و آمد ها باعث می شد تا اعضای خانواده ها از نزدیک با هم به گفتگو بپردازند و با هم در ارتباط باشند اما امروز بسیاری از این رفت و آمد ها از درون خانه ها به صفحه رایانه یا تلفن همراه منتقل شده است.
صله رحم ویژگی هایی دارد که قطعا از راه دور امکان پذیر نیست و تفاوت بسیاری بین ارتباط از راه دور و مجازی با دید و بازدید و صله رحم وجود دارد.
اگر چه شبکه های اجتماعی باعث شده تا خویشاوندان و گروه دوستان بیش از گذشته از حال و روز هم خبر داشته باشند و با یکدیگر در ارتباط باشند اما از منظر روانشناسی این نوع ارتباط نمی تواند نیاز ها انسانی ما را برآورده کند.
اصولا فضای مجازی ابزاری است برای آنکه نیاز های ضروری و آنی افراد را برآورده کند اما افراط در استفاده از فضای مجازی به تغییر کارکرد این ابزار منجر شده است.
به طور مثال اینترنت و فضای مجازی تاثیر بسزایی در تسهیل امور اقتصادی، اداری، آموزشی، اطلاع رسانی و ... دارد اما بدون شک نمی توان ارتباط خویشاندی و جمع دوستانه را صرفا در فضای مجازی و کسب اطلاع از حال و روز هم خلاصه کرد.
با افزایش ارتباطات از طریق فضای مجازی، رفت و آمد ها نیز کاهش پیدا کرده و برخی از افراد گمان می کنند همین که با هم از طریق شبکه های اجتماعی در ارتباط باشند، کفایت می کند در حالی که در گذشته به دلیل عدم وجود ابزاری مثل اینترنت، رفت و آمد ها بسیار بیشتر بود.
آنچه که در این خصوص باید مد نظر داشت این است که ارتباطات مجازی هرگز نمی تواند جای صله رحم را بگیرد چرا که ما انسان هستیم و باید نیاز های اجتماعی خود را از طریق روابط اجتماعی تامین نماییم.
تفاوت بسیاری بین دیدار، گفتگو و شنیدن صدای یکدیگر با چت کردن های اینترنتی وجود دارد و تقویت ارتباطات انسانی و عاطفی تنها با روابط دیداری و لمس کردن یکدیگر از نزدیک امکان پذیر است نه از پیش صفحه رایانه یا تلفن همراه.
انسان به عنوان موجودی اجتماعی نیاز دارد تا با خویشان و کسانی که به آنها تعلق خاطر دارد از نزدیک در ارتباط باشد و قطعا این مهم از طریق فضای مجازی محقق نخواهد شد.
دنیای مجازی و شبکه های اجتماعی کارکردهای خاص خود را دارند و نباید این کار کرد را بیش از آنچه که هست بسط داد چرا که پاسخگوی نیاز ها نخواهند بود و هرگز نمی توانند جای روابط انسانی را بگیرند.
منبع:نکته آنلاین
انتهای پیام/