به گزارش گروه رسانه های خبرگزاری تسنیم، لایحه برنامه ششم توسعه چندی پیش از سوی دولت تحویل مجلس شد، اما اقتصاد مقاومتی در آن دیده نشده و بیشتر اموری که در آن ذکر شده سطحی و ساده است. سیاستهای اقتصاد مقاومتی بر اساس این مبنا ابلاغ شده که کشور همیشه در تهدید است و باید از آن محافظت کرد در نتیجه زمانی که کشور مورد تحریمهای ظالمانه قرار میگیرد با اجرای آن بتوانیم تا حد زیادی تهدیدهای خارجی را محدود کنیم.
در تعیین سیاستهای کشور باید نگاه بد بینانه و تهدید محور در نظر بگیریم و آنها را به حداقل برسانیم. توقع همه کارشناسان این بود که برنامه ششم توسعه با یک نگاه آیندهنگارانه تدوین شود. به عنوان مثال در بخش اشتغال که مهمترین و پرچالشترین بخش اقتصاد ایران است تنها به معافیت دو ساله کارفرمایان برای پرداخت بیمه بسنده شده است. در حالی که این مورد به تنهایی کاری از پیش نخواهد برد و قطعا نیاز به محرکهای دیگری است. نبود برنامهریزی برای ایجاد اشتغال قطعا تبعات اقتصادی و اجتماعی به همراه دارد که هزینههای آن به مراتب بیشتر از ایجاد شغل خواهد بود. همچنین در بخش محیط زیست و بحران آب که معضل اصلی این روزهای کشور است تدابیر خاصی اتخاذ نشده و همه نگاهها در این بخش به صورت سطحی است. موضوع دیگر بدهیهای دولت است که در طول برنامه ششم قرار است تسویه شود، اما هیچ برنامهای برای پرداخت بدهیها و همچنین چگونگی بودجهریزی انجام نشده و همچنان شرایط فعلی بر قوت خود باقی است و در سالهای آینده هزینه جاری افزایش خواهد یافت و درآمدهای کشور را میبلعد. زمانی که برنامه توسعهای برای پنج سال کشور در نظر گرفته میشود باید دارای ابعاد گستردهای باشد، اما برنامه ششم توسعه بر اساس شرایط عادی تدوین شده است. اگر میخواهیم برنامه ششم توسعه کارآمد باشد باید اقتصاد مقاومتی را در آن لحاظ کنیم تا آن نگاه آیندهنگرانه و مقاومسازی اقتصاد در شرایط فعلی به اجرا در بیاید نه اینکه اکنون درگیر مسائل حاشیهای شویم. گرچه احکامی در راستای برنامه ششم وجود دارد، اما بسیار جزئی و سطحی بوده و بیشتر شبیه دستور کار است.
اقتصاددان
انتهای پیام/