به گزارش خبرگزاری تسنیم، مرحوم حضرت آیت الله العظمی بهجت می فرمود: اگر چشم بصیرت داشتیم، سخن خدای متعال را که میفرماید: و لو ان قرءانا سیرت به الجبال او قطعت به الارض او کلم به الموتی؛ (و اگر قرآنی بود که کوهها به واسطه آن به گردش در میآمد، یا زمین بدان پیموده میشد، یا مردگان بدان به سخن در میآمدند، (همین قرآن بود.)؛ قدر میدانستیم؛ ولی ما هم چنان نشستهایم و هوای نفس بر ما غالب گشته که این گونه کرامات و معجزات قرآن را مانند دور و تسلسل محال میدانیم!
آقایی را که بنده دیده بودم ولی نمیدانستم صاحب این کرامت است و بعد از فوتش مطلع شدم - چند آیه را – نمیدانم به او یاد داده بودند یا خودش میدانست - ترتیب می داد و هر میوهای را که میخواست هر چند در غیر فصل آن، حاضر میساخت! حتی شخصی گفت: ایشان یک بار آلو را در غیر فصل آن حاضر ساخت! بالاترین انعام الهی و کتاب آسمانی و غیبی، همین قرآن است، اما ما چگونه باید با آن رفتار کنیم تا بتوانیم از آن بهرهمند شویم؟!
کتاب در محضر حضرت آیت ا.... العظمی بهجت – ص 112
محمد حسین رخشاد
انتهای پیام/