به گزارش خبرنگار علمی باشگاه خبرنگاران تسنیم «پویا»؛ در سال 1385 با مصوبه شورای عالی اداری، صندوق اشتغال، ازدواج و مسکن با نام «صندوق مهر امام رضا(ع)» تشکیل شد و نام این صندوق در سال 1393 در دولت تدبیر و امید، به «صندوق کارآفرینی امید» تغییر کرد.
این صندوق با رویکرد حمایت از کسب و کارهای خرد بازارمحور و کارآفرینی در جامعه به وجود آمده است. حمایت از کسب و کارهایی که موجب کاهش فقر، کمک به افزایش تولید کالا، خدمات منطقهای و مقابله با بیکاری میشوند و همچنین تجهیز سپردههای خرد مردم و تلفیق آن با اعتبارات دولت، شناسایی جوانان واجد شرایط، توانمندسازی آنان و کمک در ایجاد کسب و کارهای خرد، کمسرمایه و کاربر با محوریت فعالیتهای کارآفرینانه و توسعه کسب و کارهای IT از جمله محورها و اهداف اصلی به وجود آمدن این صندوق اعلام شده است.
بر این اساس مسئولان ناظر این صندوق به افراد، نخبگان یا سازمانهایی که طرحهای مناسب و در راستای ایجاد کسب و کار در کشور ارائه کنند، وامهایی با سود چهار درصد میدهند؛ در واقع پس از اینکه یک طرح توسط متقاضی وام ارائه میشود، در یک مرحله کارشناسان آن را تأیید و ثبت میکنند و در مرحله بعد برای ارائه وام به هیئت داوران این صندوق فرستاده میشود که پس از انجام این مراحل و اعمال نظرات کارشناسانه روی این پروژهها، وامهای نسبتاً کلان با سود 4 درصد به آنها تعلق میگیرد.
تا به اینجا به معرفی این صندوق و هدف اصلی آن که توسط مسئولان آن و سایت مربوطه اعلام شده، پرداختیم اما بررسی میدانی نوع پرداختهای «صندوق کارآفرینی امید» بسیار جالب و البته قابل تأمل است.
در توضیح این مسئله باید دقت داشت که «صندوق کارآفرینی امید» چند نوع وام دارد که یکی از آنها توسعه برند داخلی است، مثلاً برند برخی از شرکتهای دانشبنیان بهعنوان مثال برند X، طرحی را ارائه میکند و آن طرح نیز مورد تأیید کارشناسان این صندوق قرار میگیرد لذا مبلغ مشخصی بنابر نظر کارشناسان این صندوق به این برند داده میشود؛ پس از دریافت این وام، برند مربوطه میتواند شعبههای دیگری را نیز با استفاده از اعتبار خود به صندوق معرفی کند و آنها نیز از این وام 4 درصد بهرهمند شوند و برند مربوطه میتواند این روش را ادامه دهد و مثلاً در 10 استان برای هر کدام جداگانه وام بگیرد و به این ترتیب برند را توسعه دهد.
با این تفاسیر انتظار میرود، پروژههایی که توسط کارشناسان این صندوق بررسی میشود و به آنها مبالغ نسبتاً کلانی هم تعلق میگیرد، پروژههایی عظیم، کمککننده به توسعه تولیدات داخلی و در راستای مبارزه با بیکاری و اشتغالزایی باشد.
در ادامه این گزارش، نیمنگاهی خواهیم داشت به پروژههایی که موفق به دریافت وامهای این صندوق با سود چهار درصد شدهاند:
در سایت صندوق کارآفرینی امید، قسمتی به اسم «طرحهای برتر» وجود دارد که با انتخاب این گزینه میتوانیم پس از انتخاب شهر، سال و ماه، طرحهای برتر این صندوق را مشاهده کنیم؛ همانطور که در تصاویر زیر مشاهده میشود، برخی از طرحهای برتر این صندوق که موفق به اخذ تأیید کارشناسان «صندوق کارآفرینی امید» و دریافت وام شدهاند شامل مواردی نظیر فستفود با وام 75 میلیون تومان، درودگری با وام 50 میلیون تومان، فروش پوشاک زنانه با وام 30 میلیون تومان، باشگاه بدنسازی با وام 50 میلیون تومان، آموزشگاه زبانهای خارجی با وام 50 میلیون تومان، تعمیر و فروش موبایل با وام 30 میلیون تومان (طرح برتر فروردین ماه خراسان رضوی!)، کارگاه تولید صنایع چرمی، فروش کیف و کفش با برند پاندورا، چاپ و تبلیغات در شهرستان پاکدشت، کلینیک تخصصی برق خودروی شهر تهران، فروش پوشاک بچهگانه شهر تهران، عکاسی و خدمات فیلمبرداری و هایپرمارکت و ... میشود.
حال با این اوصاف باید از مدیران محترم این صندوق با مدیریت دولتی که با هدفی درست و بهجا برای حمایت از تولیدکنندگان داخلی و برای توسعه کارآفرینی، توسعه برند داخلی و... ایجاد شده، پرسید که دقیقاً شاخصههای ارزیابی طرحهای ارائه شده به این صندوق چیست و بر چه اساسی وامهایی تا 75 میلیون تومان برای راهاندازهای یک «فستفود فروشی» تعلق گرفته است و اما با درخواست فرد متقاضی دیگری برای راهاندازی طرحی معقولانهتر و با توجیه اقتصادی بسیار بالاتر موافقت نشده است.
آیا وامهای 75، 50، 30 و 20 میلیون تومانی «صندوق کارآفرینی امید» که مثلاً به یک فرد خاص متقاضی راهاندازی فستفود فروشی تعلق گرفته به تمام افراد واجد شرایط با طرحهای بسیار خلاقانهتر که واقعاً در راستای کارآفرینی باشد نیز تعلق خواهد گرفت؟! یا اینکه در ارزیابی طرحهای برای برخورداری از وامهای این صندوق شاخصههای خاص دیگری ... .
مسئولان محترم «صندوق کارآفرینی امید» حتماً باید پاسخگوی این سؤال بهحق افکار عمومی باشند که وامهایی در حد 75 میلیون تومان آن هم به نام «حمایت از کارآفرینی» با چه توجیه عقلی و اقتصادی به ایجاد کسب و کارهایی مانند فستفود فروشی، هایپرمارکت، تعمیر و فروش موبایل، بدنسازی و ... تعلق گرفته است.
آیا از نظر کارشناسان خبره این صندوق، در حال حاضر و با این وضعیت اسفبار تولید داخلی و مشکلات عدیده واحدهای تولیدی کشور که با کمبود نقدینگی و سرمایه برای تولید مواجه هستند، وامهای قابل توجه این صندوق باید به طرحهایی برای تأسیس بدنسازی، فستفود، تعمیر و فروش موبایل، هایپر مارکت، عکاسی و خدمات فیلمبرداری، چاپ و تبلیغات، فروش کیف و کفش و ... تعلق گیرد؟!
از سوی دیگر در بررسی دقیقتر برخی از مواردی که وام این صندوق به آنها تعلق گرفته مشخص شده که مثلاً واحد فستفود فروشی که وام 50 میلیون تومانی به آن تعلق گرفته در منطقه شمالی تهران قرار دارد که پیش از دریافت این وام نیز دارای شعبات مختلفی در سطح شهر تهران بوده است!
با این اوصاف آیا مسئولان «صندوق کارآفرینی امید» نباید درباره طرحهای ارائه شده توسط برخی از کارآفرینان و پژوهشگران برتر کشور که به این صندوق ارائه شده، پاسخگو باشند که درخواست آنها با چه پاسخی مواجه شده است و چهتعداد از کارآفرینان واقعی و مستحق تا به امروز موفق به دریافت وام این صندوق شدهاند.
انتهای پیام/*