به گزارش خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران تسنیم «پویا» امروز 23 شهریور مصادف با سالروز فوت «هانیبال الخاص» نقاش کرمانشاهی است که در سال 1309 چشم به جهان گشود.
الخاص از نقاشان نوگرای معاصر ایران بود که بیش از سی و پنج سال از زندگیش را در آموزش سپری کرد. وی آغازگر طراحی فیگوراتیو در نقاشی نوگراست و یکی از تاثیرگذارترین نقاشان و مدرسان هنری برجریان هنر معاصر نقاشی ایران بود.
آثار هانیبال که همواره رگههایی از هنر معاصر را در خود دارد، بر فرهنگ اصیل ایرانی و شرقی نیز تاکید میکند و خود را جدای از این فرهنگ نمیداند. هانیبال از روایتهای قومهای ایران دست مایه خوبی برای آثارش تدارک میدید و میتوان کودکانههای روحش را در نقاشیها حس کرد.حالا نزدیک به 6 سال از خاموشی الخاص سپری شده و هنر نقاشی ایران از آنه همه شور و اشتیاق بیبهره مانده است.اما گویی هانیبال هنوز هم در میان ماست و با نقاشیهایش مخاطبش را به سوی درک اندیشههای والا و شیوه متفاوتش در بیان هنری دعوت میکند.
این هنرمند فقید با آنکه در آثارش به دنبال بیانی بیپرده بود، اما هیچگاه به سمت و سوی هنر بی محتوا نرفت.
آثار
الخاص به جز هزاران تابلوی کوچک و بزرگ، 300 متر مربع نقاشی دیواری و نیز 3 پردهٔ 15 قطعهای و 4 پردهٔ 8 قطعهای آفریدهاست. یکی از مهمترین آثار هانیبال تابلوی 15 قطعهای آفرینش میباشد. وی در سال 1381 در موزهٔ آزادی 50 سال نقاشی خود را (3 سال دیرتر) جشن گرفت.
وی که تا کنون برای دهها کتاب روی جلد کشیده و شعر مصور کرده، خود نیز 4 کتاب در آموزش هنری تألیف کردهاست.
الخاص علاوه بر نقاشی به ادبیات نیز توجه داشته، چون پدر و عمویش هم هر دو از شعرای بنام زبان آشوریاند. به همین علت، پس از مراجعت به ایران و از اوایل دهه چهل شمسی از طریق جلال آل احمد به جامعه ادبی کشور معرفی شد و به جمع روشنفکران فعال کشور پیوست و این روابط را تا پایان عمر نیز حفظ کرد. او هزاران بیت، دوبیتی، هایکو، قصیده، منظومه و غزل سروده و 150 غزل حافظ را به زبان آشوری، (همراه با بیش از 50 تصویر از آثار خودش) با حفظ وزن و قافیه و معنا و طنز، ترجمه کردهاست که حاصل سی سال تلاش پیگیر اوست. از نیما یوشیج، ایرج میرزا، میرزاده عشقی و پروین اعتصامی نیز آثاری را به آشوری برگرداندهاست.
چند جمله از هانیبال الخاص
غرب را بی فرهنگانه تقلید نکنید، آخرین ایسم مهمترین یا بادوامترین شیوه نیست.
دروغ کم گفتهام و این بزرگترین دروغم است!
از سوسیالیستی که پس از مرگ عموی ثروتمندش میفهمد پول حلال مشکلات است خوشم نمیآید.
از کسانی که واژههای دهاتی و عمله را به جای ناسزا به کار میبرند بیزارم.
انتهای پیام/