محمد پنجعلی کاپیتان پیشین پرسپولیس در آستانه بازی روز جمعه با استقلال، خاطرات جالبی از دربیهایی که در آن حضور داشت را در گفتوگو با خبرگزاری تسنیم به زبان آورد که در زیر میخوانید.
یک امتیاز عالی بود
فکر میکنم در شرایطی که پرسپولیس دربی را در پیش داشت ایجاب میکرد تیم برابر تراکتورسازی با احتیاط بازی کند. این را فراموش نکنید که تراکتورسازی هم یک مدعی قهرمانی است. آنها در زمین خودشان و با تماشاگران پرشورشان بازی میکردند و تحت حمایت بودند به همین خاطر برای پرسپولیس یک امتیاز هم عالی است.
الان وقت تعیین قهرمان نیست
واقعا نمیشود ارزیابی کاملی از لیگ کرد. تیمها 5 هفته بازیکردهاند و این وسط یک تعطیلی هم به لیگ خورد. باید ببینیم تا نیمفصل چه اتفاقاتی در لیگ رخ میدهد اما به نظر من در حال حاضر پرسپولیس و تراکتورسازی مدعیان اصلی قهرمانی هستند.
مشکل گلزنی باید حل شود
بزرگترین مشکلی که پرسپولیس دارد، بحث گلزنی است. خط دفاع و دروازهبان مطمئن هستند اما تیم برخلاف فصل گذشته نمیتواند به راحتی گل بزند. این یک نقص است که باید هر چه زودتر برطرف شود. نباید یک تیم، این همه موقعیت از دست بدهد. البته فکر میکنم چند بازی که بگذرد، مشکل گلزنی حل میشود. هنوز بازیکنان به اندازه کافی هماهنگ نشدهاند و به همین خاطر فرصتها از دست میرود.
از نظر فنی، پرسپولیس برنده دربی است
واقعیت این است که صرفاً اگر بخواهیم پیشبینی کنیم باید بگوییم پرسپولیس برنده دربی است چون از نظر فنی خیلی بهتر از استقلال است. با این حال من که تجربه حضور در دربیها را داشتم، میدانم این بازی شرایط خاص خودش را دارد. هر تیمی بتواند بر اعصاب خود مسلط باشد، کمحاشیه باشد و طبیعی کار کند، بازی را میبرد. از طرفی، دربی توسط تماشاگران هدایت میشود و فقط بازیکنان نیستند که در زمین فعالیت میکنند.
پرشورترین دربی دنیا
شخصاً در هیچ کجای دنیا ندیدم یک دربی از 20 روز قبل تا 20 روز بعد، حرف و حدیث داشته باشد. انگار لیگ ایران صرفاً برای بازی استقلال و پرسپولیس فعالیت میکند. مردم این بازی را خیلی دوست دارند و حتی اگر مساوی شود، تیمشان ببازد و هر اتفاقی رخ بدهد، باز هم عاشق دربی هستند.
دربی 3 بر صفر را خیلی دوست دارم
زمانی که ما بازی میکردیم، یک بار با حساب 3 بر صفر استقلال را شکست دادیم. آن دربی را خیلی دوست دارم. همان دیداری که سال 65 برگزار شد و شاهرخ بیانی و ناصر محمدخانی برای ما گلزنی کردند. آن بازی خیلی به دلم چسبید. در دربیهایی که حضور نداشتم هم دو بازی است که واقعاً دوستش دارم. اول همان پیروزی 6 بر صفر مقابل استقلال و دوم دیداری که 3 بر 2 استقلال را شکست دادیم و ایمون زاید هتتریک کرد. این سه دربی واقعاً برایم جذاب است.
دعوا را خاتمه دادم و محروم شدم!
در همان دیداری که مجتبی محرمی و امیر قلعهنویی کتککاری کردند هم خاطره دارم. دعوا که شد، متوجه شدیم مردم از در و دیوار استادیوم وارد زمین میشوند. من که اصلاً خصلت دعوایی ندارم اما برای آن که جو را آرام کنم، رفتم و 7 - 8 بازیکن را به گوشهای بردم تا روی زمین بنشینند و وارد دعوا نشوند. در فیلم بازی هم مشخص است که من وارد دعوا نشدم و فقط همه را نشاندم روی زمین اما بازی که تمام شد به من گفتند یک سال محروم شدی! احتمالاً آقای مصطفوی که آن زمان رئیس فدراسیون بود، به خاطر اینکه من وارد دعوا نشدم، رأی به محرومیتم داد. او همه پرسپولیسیها را محروم کرد، حتی دکتر تیممان هم محروم شد.
جیبمان را زدند
یک سالی که محروم شدم، خانهنشین بودم. گاه و بیگاه با دوستان به سالن یا زمین چمن میرفتیم و بازی میکردیم. تیم بازنده هم ناهار و شام میداد. آن زمان که درآمد فوتبالیستها مثل امروز، میلیاردی نبود، بالاخره باید به هر شکلی بود، خرجمان را درمیآوردیم. اگر در آن بازیها میباختیم، جیبمان را هم میزدند و اوضاع بدتر میشد به همین علت چند برابر بیشتر از زمانی که در لیگ حضور داشتم، برای کسب برد تلاش میکردم.
خجالت میکشیدیم کری بخوانیم
در زمان ما کریخوانی اینطور نبود که هر چه در ذهنمان آمد، به طرف مقابل بگوییم. واقعاً خجالت میکشیدیم به بازیکنان حریف حرف بزنیم و ناراحت شوند. این طرف و آن طرف به خصوص در اردوهای تیم ملی یکدیگر را میدیدیم و زشت بود اگر کری میخواندیم. هر چه بود، داخل زمین بود. دربی پاک بود و همیشه حرمتها حفظ میشد. توهینی از طرف هواداران هم در بین نبود. فقط 4 تا شعار در مورد داور سرمیدادند! بعدها جو عوض شد و حتی گفتند نتیجه دربیها خارج از زمین تعیین میشود که من میگویم هرگز این طور نبوده است. این شایعات را باور نکنید چون همه دربیها پاک است و اصلاً در فوتبال نمیشود به فکر تعیین نتیجه از بیرون زمین بود.
پروین 17 بار رفت دستشویی
استرس دربیها همیشه وجود داشت. بازیکنی داشتیم که از یک هفته قبل از دربی خوابش نمیبرد. یکبار یادم میآید علی پروین چنان دچار استرس شده بود که قبل از شروع بازی، 17 بار دستشویی رفت! خودم شمردم که شد 17 بار. همه تعجب کرده بودند. بار آخر از دستشویی بیرون آمد و رو به من گفت: پنجی! بازی کی تموم میشه، دیگه توان ندارم!
محرمی بیخیالترین بازیکن بود
همه بازیکنان از دربی میترسیدند. شاید خود من هم استرس داشتم اما مجتبی محرمی بیخیالترین بازیکن قبل از دربیها بود. اصلاً انگار نه انگار که قرار است در یک دربی حضور داشته باشد. با همه شوخی میکرد تا ترس بچهها به خصوص بازیکنان جوانتر بریزد. خیلی بیخیال بود، یادش بخیر. بقیه استرس داشتند، مجتبی حال میکرد!
استپ کردم چند نفر سکته کردند
من هم خیلی از دربی ترسی نداشتم به خصوص وقتی بازی شروع میشد، دیگر استرسی نداشتم و حواسم فقط به بازی بود. یکبار برای اینکه نشان دهم چقدر اعتماد به نفس دارم و بدون استرس بازی میکنم، در محوطه جریمه خودمان سرِتوپ زدم و استپ کردم که دو مهاجم استقلال با همین حرکت من به سمت دیگری رفتند و فریب خوردند. البته بعد از آن صحنه خودم هم ترسیدم. هواداران هم ترسیدند، اصلاً چند نفر هم سکته کردند! بعد از آن روز، چند بار دیگر در محوطه جریمه توپ را استپ کردم تا دیگر ترسم بریزد.
با رضا و مرتضی راحت بودم
در تیم ملی، یک زوج خوب مثل رضا حسنزاده کنارم بازی میکرد و خیلی با هم هماهنگ بودیم. در پرسپولیس هم چون چند سال کنار مرتضی فنونیزاده بودم، دیگر یکدیگر را تحمل میکردیم و زوج خوبی برای هم بودیم. یاد آن روزها بخیر...
انتهای پیام/