به گزارش خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران تسنیم «پویا» در کتاب اللهوف سیدبن طاووس و تسلیة المجالس از حضرت امام جعفربن محمّد الصادق علیهما السّلام روایت شده است: گروههایى از مؤمنین جنّ آمدند و خدمت حضرت اباعبدالله الحسین علیه السّلام عرض کردند: ای ولیّ ما، ما شیعیان و یاران شماییم؛ یَا مَوْلَانَا نَحْنُ شِیعَتُکَ وَ أَنْصَارُک، هرچه خواهید دستور دهید، اگر دستور بدهى که همه دشمنان تو کشته شود و تو از جاى خود حرکت نکنى ما دستور را اجرا مىکنیم.
آن حضرت فرمود؛ "خداوند به شما پاداش نیک بدهد." و فرمود: مگر نخواندهاید قرآنى را که به جدم رسول خدا فرود آمده است که میفرماید؛ اگر میان خانههاى خود باشید آنان که مرگ بر ایشان مقدّر شده است بهسوى بستر مرگ خویش میروند؛ قُلْ لَوْ کُنْتُمْ فِی بُیُوتِکُمْ لَبَرَزَ الَّذِینَ کُتِبَ عَلَیْهِمُ الْقَتْلُ إِلى مَضاجِعِهِمْ (آلعمران154)».
بر اساس این فراز از روایت، طایفهای از اجنّه شیعه و موالیان اهلعترت(ع) وجود دارند که در آن زمان به نصرت امام شتافتند اما امام اذن ندادند و با آیهای از قرآن مانند منازل گذشته، از شهاد خود خبر دادند،
در ادامه امام حسین علیه السّلام فرمودند: «اگر من در وطن خود بمانم پس این مردم نگونسار به چهوسیله آزمایش شوند؛ فَبِمَا یُمْتَحَنُ هَذَا الْخَلْقُ الْمَتْعُوسُ» و چهکسى در قبر من جایگزین خواهد شد؟ جایى که خداوند، آن روز که بساط زمین را گسترش داد (روز دحوالارض) آن جاى را براى من برگزید و «پناهگاه شیعیان و دوستان ما قرار داد تا عملها و نمازهایشان آنجا پذیرفته و دعایشان مستجاب شود و شیعیان ما آنجا سکونت کنند تا در دنیا و آخرت در امان باشند؛ جَعَلَهَا مَعْقِلًا لِشِیعَتِنَا وَ مُحِبِّینَا تُقْبَلُ أَعْمَالُهُمْ وَ صَلَوَاتُهُمْ وَ یُجَابُ دُعَاؤُهُمْ وَ تَسْکُنُ شِیعَتُنَا فَتَکُونُ لَهُمْ أَمَاناً فِی الدُّنْیَا وَ فِی الْآخِرَةِ».
بر اساس این فراز از روایت، امام علیه السّلام بخشی از علت خواست خداوند نسبت به قیامشان را در چند مورد بیان میفرمایند: 1ـ آزمون و امتحان مردم 2ـ بهبرکت قبر مطهرشان اعمال و نماز شیعیان مورد پذیرش واقع و دعایشان مستجاب میشود 3 ـ محل دفن حضرت مکان سکونت و امان شیعیان در دنیا و آخرت خواهد شد.
اما امام حسین علیه السّلام برای اینکه به جنّیان میزان توان الهی خود نسبت به آنها را در مواجهه با دشمن بیان کنند، با استناد به آیهای از قرآن اینطور فرمودند: بهخدا قسم، ما به این کار از شما تواناتریم و لکن مرحلهاى است آزمایشى «تا راه براى هر کس که هلاک شود و یا زندگى جاوید یابد روشن و نمایان شود؛ لِیَهْلِکَ مَنْ هَلَکَ عَنْ بَیِّنَةٍ وَ یَحْیى مَنْ حَیَّ عَنْ بَیِّنَة (انفال42)».
متن روایت:
وَ أَتَتْهُ أَفْوَاجٌ مِنْ مُؤْمِنِی الْجِنِّ فَقَالُوا لَهُ یَا مَوْلَانَا نَحْنُ شِیعَتُکَ وَ أَنْصَارُکَ فَمُرْنَا بِمَا تَشَاءُ فَلَوْ أَمَرْتَنَا بِقَتْلِ کُلِّ عَدُوٍّ لَکَ وَ أَنْتَ بِمَکَانِکَ لَکَفَیْنَاکَ ذَلِکَ فَجَزَاهُمْ خَیْراً وَ قَالَ لَهُمْ أَ مَا قَرَأْتُمْ کِتَابَ اللَّهِ الْمُنْزَلَ عَلَى جَدِّی رَسُولِ اللَّهِص فِی قَوْلِهِ قُلْ لَوْ کُنْتُمْ فِی بُیُوتِکُمْ لَبَرَزَ الَّذِینَ کُتِبَ عَلَیْهِمُ الْقَتْلُ إِلى مَضاجِعِهِمْ فَإِذَا أَقَمْتُ فِی مَکَانِی فَبِمَا یُمْتَحَنُ هَذَا الْخَلْقُ الْمَتْعُوسُ وَ بِمَا ذَا یُخْتَبَرُونَ وَ مَنْ ذَا یَکُونُ سَاکِنَ حُفْرَتِی وَ قَدِ اخْتَارَهَا اللَّهُ تَعَالَى یَوْمَ دَحَى الْأَرْضَ وَ جَعَلَهَا مَعْقِلًا لِشِیعَتِنَا وَ مُحِبِّینَا تُقْبَلُ أَعْمَالُهُمْ وَ صَلَوَاتُهُمْ وَ یُجَابُ دُعَاؤُهُمْ وَ تَسْکُنُ شِیعَتُنَا فَتَکُونُ لَهُمْ أَمَاناً فِی الدُّنْیَا وَ فِی الْآخِرَةِ وَ لَکِنْ تحْضُرُونَ یَوْمَ السَّبْتِ وَ هُوَ یَوْمُ عَاشُورَاءَ وَ فِی غَیْرِ هَذِهِ الرِّوَایَةِ یَوْمُ الْجُمُعَةِ الذِی فِی آخِرِهِ أُقْتَلُ وَ لَایَبْقَى بَعْدِی مَطْلُوبٌ مِنْ أَهْلِی وَ نَسَبِی وَ إِخْوَانِی وَ أَهْلِبَیْتِی وَ یُسَارُ رَأْسِی إِلَى یَزِیدَبْنِ مُعَاوِیَةَ لَعَنَهُمَا اللَّهُ فَقَالَتِ الْجِنُّ نَحْنُ وَاللَّهِ یَا حَبِیبَ اللَّهِ وَ ابْنَحَبِیبِهِ لَوْ لَا أَنَّ أَمْرَکَ طَاعَةٌ وَ أَنَّهُ لَایَجُوزُ لَنَا مُخَالَفَتُکَ لَخَالَفْنَاکَ وَ قَتَلْنَا جَمِیعَ أَعْدَائِکَ قَبْلَ أَنْ یَصِلُوا إِلَیْکَ فَقَالَ لَهُمْع وَ نَحْنُ وَاللَّهِ أَقْدَرُ عَلَیْهِمْ مِنْکُمْ وَ لَکِنْ لِیَهْلِکَ مَنْ هَلَکَ عَنْ بَیِّنَةٍ وَ یَحْیى مَنْ حَیَّ عَنْ بَیِّنَة.
گروههایى از مؤمنین جنّ آمدند و عرض کردند: آقا، ما شیعیان و یاران شماییم هرچه خواهید دستور دهید، اگر دستور بدهى که همه دشمنان تو کشته شود و تو از جاى خود حرکت نکنى ما دستور را اجرا مىکنیم، حضرت فرمود: خداوند به شما پاداش نیک بدهد، و فرمود: مگر نخواندهاید قرآنى را که به جدّم رسول خدا فرود آمده است؟ که میفرماید: اگر میان خانههاى خود باشید آنان که مرگ بر ایشان مقدّر شده است بهسوى بستر مرگ خویش میروند (و گذشته از این) اگر من در هر و وطن خود بمانم پس این مردم نگونسار به چهوسیله آزمایش شوند و چهکسى در قبر من جایگزین خواهد شد؟
جایى که خداوند، آن روز که بساط زمین را گسترد آن جاى را براى من برگزید و پناهگاه شیعیان و دوستان ما قرار داد تا عملها و نمازهایشان آنجا پذیرفته و دعایشان مستجاب شود و شیعیان ما آنجا سکونت کنند تا در دنیا و آخرت در امان باشند، اما شما روز شنبه که روز عاشورا است حاضر شوید (و در روایت دیگر روز جمعه است) روزى که من در پایان آن روز کشته خواهم شد و پس از کشته شدن من، دشمنان من بهدنبال ریختن خون کسى از عائله و فامیل و برادران و خاندان من نخواهند بود و سر بریده من نزد یزیدبن معاویه فرستاده خواهد شد،
جنّیان گفتند: اى حبیب خدا و فرزند حبیب خدا, بهخدا قسم اگر نه این بود که دستورات تو لازم الاجراست و ما را به مخالفت آن راهى نیست، در این مورد مخالفت میکردیم و همه دشمنان تو را پیش از آنکه دسترسى به تو پیدا کنند مىکشتیم، فرمود: بهخدا قسم، ما به این کار از شما تواناتریم و لکن مرحلهاى است آزمایشى تا راه براى هر کس که هلاک شود و یا زندگى جاوید یابد روشن و نمایان شود.
انتهای پیام/+