به گزارش خبرنگار سلامت خبرگزاری تسنیم, اهمیت حفظ تندرستی و پیشگیری از بیماری در فرهنگ ایرانی بهحدی بوده است که در زمانهایی از تاریخ این کشور مردم یا حکومت به پزشکان حتی ویزیت پرداخت میکردند تا اصول حفظ سلامتی را به آنها بیاموزند و در صورت بیمار شدن افراد، پزشک وظیفه داشته است آنها را بهصورت رایگان ویزیت کند!
از طرفی یک تفاوت بارز طب ایرانی با طب نوین این است که برای یک بیماری در افراد مختلف یک نسخه نمیپیچد، بهعنوان مثال طب نوین برای پایین آوردن چربی خون دو یا سه دسته داروی اساسی از جمله خانواده استاتینها، رزینها و اسیدفیبریکها را تجویز میکند، در حالی که در طب ایرانی ممکن است با توجه به شرایط فرد بیش از 10 نوع پروتکل درمانی در این زمینه ارائه شود.
اما متأسفانه این مسئله از طرف برخی علاقمندان یا مدعیان طب ایرانی هم مورد غفلت قرار میگیرد و کم نیستند مواردی که در رسانههای جمعی از جمله رادیو و تلویزیون نسخههای ثابت برای همگان پیچیده میشود.
در بسیاری موارد دیگر طب ایرانی را با گیاهدرمانی نوین یکسان معرفی میکنند، در صورتی که تفاوتهای بنیادینی بین این دو وجود دارد و اصول حکمی موجود در طب ایرانی به هیچ وجه در گیاهدرمانی رایج موجود نیست، در واقع ارائه راهکارهای یکسان با استفاده از گیاهان دارویی یا داروهای گیاهی زیرمجموعه گیاهدرمانی است نه طب ایرانی.
گرچه طب ایرانی نیز از این دستورالعملها در مواردی استفاده میکند، در نتیجه مواردی اینچنینی که متأسفانه با نام طب سنتی ایرانی معرفی میشوند متأسفانه با اقبال روزافزون مردم به طب ایرانی باب سوءاستفاده از طب سنتی برای بسیاری باز شده و کم نیستند بیمارانی که بهراحتی فریب این گونه افراد را میخورند و دچار عوارض جبران ناپذیر میشوند.
از جمله اقدامات عجیب برخی مدعیان طب سنتی ویزیتهای اینترنتی, تلفنی و نسخهپیچی از راه دور (که بیشتر برای دریافت حق ویزیتهای نامتعارف است) بوده که اصولاً با مبانی طب سنتی در تضاد است زیرا طبیب باید بیمار و تمام شرایط فیزیکی و روحی وی را در درمان دخالت دهد که چنین کاری به هیچ وجه از طریق اینترنت و ارسال شرح حال و عکس و غیره ممکن نیست.
علاوه بر آن، در بسیاری از موارد ویزیتهای اینترنتی اصولاً خود فرد مدعی اقدام به مطالعه مدارک و نسخهپیچی نمیکند و فرد دیگری را برای این کار قرار میدهد، از طرفی باید آگاه باشند که هرکس دم از غلبه صفرا و سودا و غلظت خون زد، الزاماً شناخت صحیحی از طب ایرانی ندارد.
انتهای پیام/*