به گزارش خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران تسنیم«پویا»؛ روزگاری رهبر کبیر انقلاب اسلامی(ره) در مورد وصیت نامه شهدا میفرمود:«این وصیتنامههایى که این عزیزان مینویسند مطالعه کنید. پنجاه سال عبادت کردید، و خدا قبول کند، یک روز هم یکى از این وصیتنامه ها را بگیرید و مطالعه کنید و تفکر کنید.» چند سال پیش بود که رهبر معظم انقلاب هم در یکی از دیدارهای رسمیشان به خواندن وصایای شهدا توصیه داشتند.
ایشان در این زمینه فرمودند: «این وصیتنامههایی که امام میفرمودند بخوانید، من به این توصیه ایشان خیلی عمل کردهام. هرچه از وصیتنامههای همین بچهها به دستم رسیده - یک فتوکپی، یک جزوه - غالباً من اینها را خواندهام؛ چیزهای عجیبی است. ماها واقعاً از این وصیتنامهها درس میگیریم. اینجا معلوم میشود که درس و علم و علم الهی، بیش از آنچه که به ظواهر و قالبهای رسمی وابسته باشد، به «حکمت معنوی» - که ناشی از نورانیت الهی است - وابسته است. آن جوان خطش هم بزور خوانده میشود، اما هر کلمهاش برای من و امثال من، یک درس راهگشاست و من خودم خیلی استفاده کردهام...وقتی معنویت هست، دلها مجذوب آن میشود. وقتی دلها مجذوب شد، نیروها به دنبال دلها و ارادهها حرکت میکند. وقتی اینطور شد، بزرگترین قدرتها نمیتوانند یک ملت را شکست بدهند. برادران! این واقعیت در ایران اتفاق افتاد؛ بزرگترین قدرتهای دنیا نتوانستند ایران را شکست بدهند.» اعجازهای نهفته در کلام این مردان خدا گنجینهای از حکمت آنهاست که میدان جهاد در راه خدا به آن دست یافتند. مرور خطوط این وصایا ضروری است.
شهید داریوش لقمانی متولد سال 48 از رزمندگان لشکر10سیدالشهدا بود که در عملیات والفجر8 سال 65 در فکه به فیض شهادت نائل شد.شهید لقمانی وصیت نامه خود را چنین مینویسد:
با عرض سلام به پیشگاه حضرت ولیعصر امامزمان(عج) و نایب برحقش امام خمینی و با عرض سلام و درود به مجروحین و معلولین. و با عرض سلام خدمت مردم حزبالله و مردم شهید پرور ایران.اول از همه باید از پدر و مادر عزیزم تشکر کنم برای اینکه در طول این چند سال برای من زحمت کشیدهاند و مرا به این سن رسانده و تا این سن من را در راه خدا تربیت کردند تا در راه خدا و در راه اسلام قدم بردارم و امیدوارم که خداوند این خدمت کوچک را در راه اسلام از من قبول کند.امیدوارم که در این سن که عمرم دیگر به پایان رسید از من راضی باشید و خواهش دیگری که از شماها دارم از شما میخواهم که در مرگ من گریه نکنید. من میدانم که این کار برای شماها مشکل است ولی ای پدر و مادر عزیز من میخواهم که با مرگ من دشمن شاد نشود و اگر گریه هم کردید برای مظلومیت آقا اباعبدالله الحسین(ع) گریه کنید و تقاضای آخری که از شماها دارم این است که در هر حالی و در هر وضعی که هستید دست از پیروی از امام و پیروی از دین اسلام برندارید.
و شما ای مردم سعی کنید که با عمل صالح انجام دادن و با کمک کردن به افراد ضعیف و با یاری دادن امام امت آخرت را برای خود بخرید تا انشاءالله خداوند شماها را از کسانی قرار دهد که اعمالشان دست راست آنها باشد و جزء بهشتیان باشید.
و تو ای خواهر من با حجاب خود مشت محکمی بدهان ضد انقلاب و منافقین بزن و سعی کن که همیشه زینبوار زندگی کنی. و تو ای برادر عزیزم از تو میخواهم که تو هم پیرو امام عزیزمان باشی و تا وقتی که دین اسلام و مملکت خود احتیاج به جانباز و رزمنده دارد حتماً برای کمک کردن به رزمندگان و مملکت خود پیش قدم شو و در راه اسلام خدمت کن و امیدوارم که بعد از من تو راه من را ادامه بدهی.
و خواهش دیگری که از خانواده خود و دوستان خود دارم این است کسانی که بیحجاب هستند و ضد انقلاب هستند دوست ندارم که در مراسم دفن و ختم من شرکت کنند و از شماها میخواهم که جلوی آنها را بگیرید و با آنها صحبت کنید بلکه انشاءالله خداوند آنها را به راه راست هدایت کند.
و در آخر از دوستان و برادران بسیج مسجد امام جعفر صادق (ع) بابت کارهایی که میکنند تشکر میکنم و امیدوارم که همیشه جلوی ضد انقلاب و منافقین و کسانی که به این انقلاب ضربه میزنند بایستند و وحدتی که با هم دارند آنها را سرنگون کنند.
و در آخر برای دوستان و آشنایان خود پیام تمام کسانی که در راه خدا جان میدهند و میگویند آنها که جز برای رضای خدا به پیکار نمیایستند عاقبت با قلبی آکنده از عشق با سینهای خونین و سری شکافته بسوی معبود خود میشتابند و رسیدن به مقصود برایشان چه آسان است که خود میدانند خدای گونه شدن چه لذتی دارد: خدایا به مظلومیت امام حسین(ع) قسمت میدهم که رهبر عزیزمان را تا انقلاب حضرت مهدی (عج) حفظ فرما.
بنده حقیر خداوند داریوش لقمانی 27/11/1364
انتهای پیام/