«الیزابت مورای» مأمور سابق اطلاعات ملی آمریکا در مصاحبه با خبرنگار خبرگزاری تسنیم در واشنگتن تأکید کرد: ما از این تعجب میکنیم که چرا بخشهایی از تحقیقات 11 سپتامبر از مردم آمریکا مخفی نگه داشته شده است، حتی بخشهایی از گزارش 25صفحهای اخیر درباره عربستان سعودی نیز هنوز در حال بازنویسی است. اگر این تحقیقات آزاد و صادقانه بود، چرا این اطلاعات باید از مردم آمریکا مخفی نگه داشته شود؟
وی در ادامه افزود: البته میدانیم که این تحقیقات صادقانهای نیست و افرادی که متهم به دست داشتن در حوادث 11 سپتامبر هستند، در واقع متحدان بسیار نزدیکی با اعضای دولت آمریکا هستند.
مورای پیش از این بهعنوان معاون اطلاعات ملی برای خاور نزدیک در شورای اطلاعات ملی آمریکا فعالیت میکرده، پیش از آنکه پس از 27 سال فعالیت در دولت آمریکا بازنشسته شود.
وی در ادامه خواستار تحقیقات کاملاً مستقل و غیروابسته به محافل سیاسی در خصوص حملات 11 سپتامبر شد و گفت: در واقع یک کمیته حقیقتیاب باید تشکیل شود تا بفهمد واقعاً در 11 سپتامبر چه اتفاق افتاده است، زیرا میبینیم حوادث 11 سپتامبر جهان و کشور من را به جایی رسانده است که من هرگز آن را درک نمیکنم و این در شرایطی است که بسیاری از کشورها از جمله سوریه هماکنون تنها در حال نابودی هستند. ما باید بهدنبال یافتن منبع اصلی این حادثه باشیم، واقعاً چه اتفاقی در 11 سپتامبر افتاده و چهکسانی از این اتفاقات سود بردهاند؟
مورای در ادامه به جان کریاکو کارمند سابق سیا اشاره کرد که برای نخستین بار بهصورت علنی درباره شکنجههای سازمان سیا صحبت کرد. وی در این باره تأکید کرد: متأسفانه جان تنها فردی بود که مرتبط با مسئله سیا و شکنجههایی بود که مربوط به سازمان سیا میشد. هیچ یک از عاملان اصلی شکنجه در گوانتانامو یا پایگاه هوایی بگرام یا هر مکان سیاه و مخفی، در داخل این زندانها مشاهده نشدهاند. این افراد هنوز آزادانه در خیابانها قدم میزنند، در حالی که جان و خانوادهاش ، خانه خود را از دست داده هزینه نهایی را پرداختند.
وی در ادامه ضمن محکوم کردن سیاست مداخلهجویانه آمریکا در لیبی و عراق، گفت: زمانی که کارم را آغاز کردم، بسیار ایدهآلگرا بودم زیرا بهعنوان سردبیر و تحلیلگر رسانههای خارجی فعالیت میکردم، در واقع، بهعنوان مثال کار من این بود که سخنرانیهای افرادی مثل صدام حسین یا معمر قذافی را از عربی به انگلیسی ترجمه کنم و ما واقعاً بهطور ایدهآلگرایانهای احساس میکردیم که به سیاستگذاران خودمان کمک میکنیم تا بفهمند این رهبران چه میگویند، تا بتوانند از این اطلاعات برای سیاست خارجیشان استفاده کنند، ولی ما درک نمیکردیم که همه کاری که انجام میدهیم در واقع تنها برای اهداف جنگی استفاده میشود یا ابزارهایی برای ضربه زدن یا در نهایت خرابکاری با هدف سرنگونی این رهبران بوده است. البته ما میدانیم که چه اتفاقی برای صدام افتاده است، ما همگی میدانیم برای معمر قذافی چه اتفاقی افتاده است، علاوه بر این شما میتوانید به هر دوی این کشورها نگاه کنید و ببینید این کشورها پس از دخالت آمریکا در حال نابودی و تباهی هستند، بنابراین، چیزی که ذهنیت من را تغییر داده این واقعیت بوده که آیا من واقعاً سهمی در جریان جنگ عراق در سال 2003 داشتهام؟
انتهای پیام/*