به گزارش خبرگزاری تسنیم از قم، شاید راهش کمی دور باشد و دور و برش خاکی، اما معنویتش به حدی است که از صدها و هزاران کیلومتر دورتر عاشقانش را به این صحرا میکشاند، تا وقتی گنبد فیروزهای را میبینند، به پرچم یا صاحبالزمانش خیره شوند و بیاختیار نام مقدس یامهدی(عج) را بر زبان جاری سازند.
مسجدی که این روزها مانند نیمه ماه شعبان شلوغ و پرتردد است. چون یکی از پایگاههای اصلی عزاداری مردم در ماه محرم است و هیئت فاطمیون، هیئتی با سابقه از طلاب و بسیجیان مخلص، چندسالی است با انتقال مجلس دهه اول ماه محرمشان به این حریم مقدس و نورانی، مجلسی با شکوه برای سیدالشهدا را تدارک دیدهاند.
خدمت در اوج خستگی
مسافران و زائرانی که مسجدجمکران را به عنوان مقصد سفر خود برگزیدهاند، با دیدن این مجلس پر شور و حال چنان به وجد میآیند که گویی به آرزویی دیرینه دست یافتهاند. قمیها هم که با این مسجد و این جلسه انسی دیرینه دارند، به اتفاق خانواده میآیند.
از ورودی بلوار پیامبراعظم(ع) که به سمت مسجدمقدسجمکران راه میافتی، حرممطهر حضرتفاطمهمعصومه(س) را در پشت سر داری و در مقابل منارههای بلند و گنبد مسجدجمکران در آسمان سرفرازی میکنند. مسجدی که معروف به وعدهگاه منتظران است.
از همان ابتدای مسیر، ایستگاههای معروف به صلواتی برپاست و با شربت و چای و دیگر ندورات از عزاداران پذیرایی می کنند. جوانان و نوجوانانی که از صورتهایشان پیداست که اگرچه هنوز سرشب است اما به دلیل حجم بالا و سختی کار، حسابی خستهاند.
هراز گاهی یکی از خادمان با صدای بلند از جمعیت صلوات میطلبد و آنها هم با صدایی رسا پاسخ میگویند، گروهی از مردم جایشان را به گروهی دیگر میدهند تا از خان کرم سیدالشهدا(ع) بهره گیرند. این وسط کودکان از همه شیرینتر و با اشتیاق بیشتر دیده میشوند.
سیدحسینمروج که یکی از همین خادمان است و سالها افتخار این خادمی را دارد میگوید: از کودکی توفیق این حضور را داشتهام و خدا را بابت این موضوع شاکرم. چون در مکتبی رشد یافتهام که سراسر معرفت و تقرب به درگاه خدایمتعال است.
او ادامه میدهد قبل از شروع محرم با رفقا مقدمات ایستگاه را فراهم میکنیم. از مواد و تجهیزات گرفته تا چادر و داربست و دیگر هزینهها، همه بانی دارد و هر سال بیشتر میشود تا جایی که گاهی شرمنده برخی از مردم بابت قبول نذوراتشان میشویم.
جمعیتی که مانند روز حشر در هم تنیده شدهاند
به راه ادامه میدهم، برخی با کیف کوله هستند که پر واضح است زائراند و راه طولانی پیاده آمدهاند. میخواهم از یکی از آنها سوال کنم که از کجا و چطور آمده است اما پاهای برهنه و پر زخمش، کمر خمیده و قدمهای سنگینش چنان در فکر فرو بردم که دیگر زبانم بسته شد.
خانوادهای که دست برخی فرزندانشان پرچمهای کوچک است و دیگری طبل کوچی دارد و دخترانی که کتاب دعا در دست دارند و زیارتعاشورا قرائت میکنند و میروند، از دیگر صحنههای تمام ناشدنی این مسیر است که تو را به یاد پیاده روی اربعین میاندازد.
بعداز حدود یک ساعت به مسجد میرسم و اوج جمعیت را از همین بیرون میشود به نظاره نشست. جمعیتی که مانند روز حشر در هم تنیده شدهاند و پرچمهای مختلفی که مربوط به کاورانهای شهرستانی است بالاست و تو دیگر به سختی میتوانی راه ورود به مسجد پیدا کنی.
بعداز اهداء دو رکعت نماز به حضرت صاحبالزمان(عج) به سمت شبستان جانبی مسجد که مملو از جمعیتی است که برای ورود به مجلس عزای امامحسین(ع) صف بستهاند میروم. به محض اینکه درها باز میشود، همه وارد میشوند و نوشته بزرگ یا قتیلالعبرات یعنی ای کشته اشک، نظر حاضرین را به خود جلب میکند.
زمان آن است که دل به روضه بسپاری
بلندگوها صدای نوحهخوانیهای حاج مهدی سلحشور را پخش میکنند تا مستمعان جمع شوند و مراسم آغاز شود. پس از دقایقی قاری جوانی آیات نورانی قرآن کریم را قرائت میکند و بعد قدری بیان احکام و مهمانان که یکی پس از دیگری وارد میشوند.
حجتالاسلام والمسلمین سعیدی و حجتالاسلام والمسلمین رحیمیان تولیتهای حرممطهر و مسجدجمکران، سیدمهدی صادقی استاندار قم، احمدامیرآبادی و محمدرضا آشتیانی نمایندگان فعلی و قبلی مجلس شورایاسلامی، سردار جانباز حاجحسین یکتا همه آمدهاند.
حجتالاسلام آقاتهرانی بر منبر قرار میگیرد و در ادامه سلسله جلسات قبلی، با شرح فراز دهم زیارت جامعهکبیره، به معرفتافزایی مستمعین میپردازد و دیگر همه چیز آماده است تا حاجمهدیسلحشور دلهای مشتاقان را راهی کربلا کند.
با شروع روضه، صدای ناله و گریه جوانان است که فضا را پر میکند و دیگر زمان آن است که دل به روضه بسپاری و فارغ از عالم ماده گردی، چون دریای احساسات و عواطفانسانی تاب شنیدن و بیتفاوتی در مقابل این مصائب را ندارد.
انتهای پیام/