تخریب «شخصیت»؛ پروژه‌ای «امنیتی»
«تخریب شخصیت» و ایجاد «تفرقه» شناخته شده ترین ابزار سرویس‌های اطلاعاتی خارجی در خاورمیانه بوده تا از این طریق بتوانند به اهداف خود در یک کشور دست پیدا کنند.
به گزارش گروه رسانه‌های خبرگزاری تسنیم، احسان تقدسی در کانال تلگرامی‌اش تحت عنوان «چرا تخریب شخصیت پروژه ای «امنیتی» است؟ نوشت: «تخریب شخصیت» و ایجاد «تفرقه» شناخته شده ترین ابزار سرویس‌های اطلاعاتی خارجی در خاورمیانه بوده تا از این طریق بتوانند به اهداف خود در یک کشور دست پیدا کنند. این چند روز که چهره‌های انقلابی کشور به تیر «تهمت» گرفتار شده‌اند و شخصا تصور می‌کنم ابعاد این ماجرا بیش از گذشته هم خواهد شد، ذکر چند نکته خالی از لطف نخواهد بود.
1- روزگار قبل از انقلاب مسجد نزدیک سفارت ترکیه بانی نذر کرده بود هرروز به خلفا لعن بفرستد. موضوع از جهت اینکه دیپلمات‌های ترک هر روز برای نماز به آن مسجد می‌آمدند مشکوک بود. بعدها معلوم شد بانی با دو واسطه «سفارت انگلستان» بود.
2- تیمور تاش قدرتمندترین فرد بعد از رضا شاه در دوره پهلوی اول بود. قطعا در تاریخ ایران فرد بدنامی است و ذکر نامش در این بخش صرفا برای یادآوری یک حادثه تاریخی است. در سال 1308 در پی بروز اختلافات بین شرکت نفت انگلیس و ایران، سر جان کدمن، مدیرکل شرکت، پیشنهاد تمدید قرارداد دارسی را مطرح کرد. رضاشاه تیمورتاش را به همراه ولیعهد که برای ادامه تحصیل عازم سوئیس بود به انگلستان فرستاد. در این سفر که در سال 1310 انجام شد تیمورتاش به گفتگو با سر جان سایمون وزیر امور خارجه انگلیس و سایر مقامات دولتی پرداخت. انگلیسی‌ها نتوانستند تیمورتاش را متقاعد کنند. مذاکرات شکست خورد. از فردای بازگشت تیمورتاش به تهران، روزنامه‌های انگلیسی شروع کردند به تمجید و تعریف از درایت، هوش، ذکاوت و توان تیمورتاش در اداره مملکت. این تعریف‌ها خیلی زود تیمورتاش را از چشم رضا شاه انداخت و چندی بعدی شاه وقت ایران وی را برکنار و مدتی بعد هم در زندان دستور قتلش را داد.
3- به تازه ترین تخریب نگاه کنید: چند چک 20 میلیون تومانی برای چند مداح شناخته شده ( و البته کسانی که مردم بخصوص جوانان حرف هایشان را می شنوند) صادر شده که همگی شان گفته‌اند چکی دریافت نکرده‌اند و اگر قرار بر دریافت چک یا نیت خیر بانی برای هیئت‌ها بود چه نیاز به رسانه‌ای کردن آن؟
4- بنده توهم دایی جان ناپلئونی ندارم و تا روشن شدن ابعاد این قبیل ماجراها قضاوتی نمی‌کنم. فقط تاریخ را بازخوانی می‌کنم و بس.
5- ذات «تهمت» همین است که بخصوص درباره افراد مشهور و شناخته شده با این حجم از رسانه و ماهواره عملا فرصتی برای دفاع پیدا نمی‌شود. میزان نفوذ رسانه و شیوع تهمت هم آن قدر زیاد است که عملا دفاعی هم بشود برد و نفوذ چندانی نمی یابد.
6- پروژه «تخریب» سربازان نظام جدی‌تر از قبل و در پوشش‌های دلسوزانه‌ای که شک کسی هم برانگیخته نشود پیگیری می‌شود. بی در و پیکر بودن فضای مجازی بخصوص کانال های تلگرامی سبب شده تا هرکس با هر سطح سوادی در هرکجای دنیا بتواند با ایجاد یک کانال به نام مبارزه با فساد، به نام خدا، به نام مردم و به نام ایران هرچه دلش بنویسد و کسی هم متعرض او نشود.
7- پروژه «تخریب»، پروژه ای امنیتی با ابعاد بسیار است. ارتباطی هم با آزادی رسانه هم ندارد که این موضوع پوشش آن شده است. سرچشمه آن هم یا عده‌ای جاهل دوره گرد سیاسی هستند و یا همان هایی که اول شاهد تاریخی اش ذکر شد.
انتهای پیام/
