امواج حسینی در هیأت قلندران محله خراسان
عموم مستمعین و پامنبریهای هیأت حاج حسین سازور را جوانان بیست سال به بالا و تا حوالی میانسالی تشکیل میدهند و به ندرت چهره نوجوانی را در این هیأت میبینید مگر اینکه همراه بزرگتری آمده باشد.
به گزارش گروه رسانه های خبرگزاری تسنیم، بدون تردید، یکی از شلوغترین هیأتهای محله خراسان و بلوار قیام در جنوب شرق تهران، هیأت «موج الحسین» حاج حسین سازور است. مداح قدیمی و رزمنده 8 سال دفاع مقدس که در نوحههایش سعی میکند به هر بهانهای یادی از همرزمان شهیدش بکند. اینکه حاج حسین در شهادت را بسته ندیده و هنوز به پیوستن به یاران شهیدش امید دارد را میتوان در ترجیع بند زیبایی دید که هر شب، عزاداران و پامنبریهای ثابت هیأت، آن را با شور و احساس خاصی زمزمه میکنند. ترجیعبندی که بخشهایی از آن این دو بیت مرتبط با موضوع شهادت و امیدواری به آن است.
اربابم اربابم فدای تو همه اصل وجود و سرم
بزار باشم شهید مدافع حرم
الهی قلبم ز داغت پر از غصه و غم باشه
شهادت سینهزنهای تو ماه محرم باشه
حاج حسین و یاد شهیدان همرزم
حوالی ساعت 10 شب که مجلس عزاداری حاج محمدرضای طاهری - به دلیل حضور بیشتر خانوادهها و نوجوانان همراهشان در این هیأت- در حسینیه پیروان حضرت مهدی؟عج؟ به اتمام میرسد و عزاداران کم کم به سمت منزل بر میگردند، صدای بلندگوهای حسینیه موج الحسین- را که درست روبهروی هیأت حاج محمدرضا است- میشنویم. ساختمانی که با بنری 10 در 20 متری که عنوان موج الحسین در وسط آن درج شده است و در طرفین آن تصاویر حضرت امام خمینی؟ره؟ و مقام معظم رهبری(مدظله العالی) نقش بستهاند کاملاً مشخص است. طرفین خیابان هفده شهریور را نیز پر از تصاویر شهدا کردهاند.
از شهدای اول انقلاب و حوادث هفتم تیر و هشتم شهریور گرفته تا سرداران جنگ هشت ساله و شهدای هستهای و شهدای مدافع حرم و حتی شهدای معروف لبنانی. شب هر کسی میخواهد باشد، قاسم یا علی اکبر، عبدالله یا علی اصغر، تصاویر شهدا با هر شبی مناسبت دارند. از نوجوانانی که قاسمگونه رفتند یا از علیاکبرهایی که با پیکرهای پارهپاره برگشتهاند تا شهدایی که شش ماهههای خود را گذاشتند و به میدان مبارزه رفتند، همهشان با کربلا نسبت دارند و خون شجاعتشان به کربلاییان میماند.
از ساعت 9:30 دقیقه شب به بعد اگر برسید بعید است بتوانید وارد فضای اصلی حسینیه در طبقه دوم ساختمان مقابل خیابان هفده شهریور هیأت شوید و باید به نشستن روی موکتهای این شبهای کمی سرد، در کوچه کناری هیأت بسنده کنید و منتظر بایستید اگر خوششانس باشید عدهای از عزاداران قصد بیرون آمدن داشته باشند و شما جایگزین آنها شوید.
چند خادم با بیسیم مرتب آمار عزاداران و وضعیت فضای داخلی حسینیه را به خادمان دم در گزارش میدهند که بیشتر از ظرفیت فضا، کسانی را به داخل نفرستند و بیدلیل ازدحام نشود. هر چند این بندگان خدا گاهی در معرض اعتراض برخی از عزاداران دمدرمانده قرار میگیرند.
قلندران شب در هیأت حاج حسین
حکایت بچههای هیأترو در تهران اینگونه است که بعد از رفتن و سرزدن به همه یا بیشتر هیأتهای معروف و حتی گمنام شهر، نهایتاً زلفشان را به یکی از این هیأتها گره میزنند. با هیأتی که بیشترین نزدیکی اخلاقی و شخصیتی را هم با مداح آن و هم بقیه عزاداران هیأت داشته باشند. از این بعد دیگر پای ثابت همه جلسات هیأت هستند و شعرها و زمزمههای اختصاصی هیأت را از بر میشوند و به سان گروه کُر ارکستر سمفونیکی حرفهای، آن را با بهترین وجه همخوانی میکنند. اگر هیأترو حرفهای باشید و با فضا و حال و هوای هیأتهای مشهور تهران و سلوک رفتاریشان آشنا باشید و زمانی چشمبسته شما را وسط هر یک از این هیأتهای مشهور بگذارند بعد از باز کردن چشم و نگاهی به اطراف، حکماً به سرعت متوجه میشوید در کدام هیأت هستید، حتی اگر هیچ بنر و پوستری روی دیوارها نباشد و مداح را نیز نبینید.
عموم مستمعین و پامنبریهای هیأت حاج حسین سازور را جوانان بیست سال به بالا و تا حوالی میانسالی تشکیل میدهند و به ندرت چهره نوجوانی را در این هیأت میبینید مگر اینکه همراه بزرگتری آمده باشد. یکی از دلایل حضور نداشتن نوجوانان علاوه بر جو و فضای به شدت مردانه و بزرگسالانه هیأت، دیر شروع شدن مراسم این هیأت و دیرتر تمام شدن آن است. برنامه هیأت حوالی ساعت 1:30 دقیقه نیمه شب تمام میشود. تا دلتان بخواهد در این هیأت، با لوطی مسلکها و مردانی با ریش و سبیلهای انبوه و پرپشت، روبهرو میشوید که وقت سینه زدن انصافاً کم نمیگذارند و با تمام وجودشان اقامه عزای حسین میکنند. قلندران شب بیداری که ساعتهای انتهایی شب را برای عشقورزی با مولایشان انتخاب کردهاند.
انگار این هیأت جای آنانی است که هنوز روضهای جانشان را سیراب نکرده و امید بستهاند به روضهها و نالهها و زارزدنهای آخر شبِ هیأت حاج حسین که شاید این آخری بتواند آخرین زخم کاری را بر قلبشان بزند، تا مگر اینگونه رگ غیرتشان آرام بگیرد. این را میشود از جانانه نالهزدنهای مردانه مردانش فهمید. مردانی که آدم را یاد رسولترک و پامنبریهای آشیخ رضای سراج میاندازند.
مداح سیاسی
انتقادات تیز و تند و بیپروای حاج حسین سازور به مسائل سیاسی و اجتماعی روز جامعه، دقیقاً انطباق تام دارد با ویژگیهای شخصیتی این مداح انقلابی و رزمنده سابق و روحیه لوطیگری و با مرام مستمعین آن. مداحی که معتقد است عزاداری امام حسین(ع) به ذات یک حرکت سیاسی است و نمیشود ناعدالتیهای جامعه و مظالم را دید و دم نزد.
کنترل و اجرای نوحه در چنین هیأتی، فقط از عهده کسی مثل حاج حسین برمیآید که به قول حاج محمدرضا طاهری، مشتی مداحان است. فقط او میتواند در میانه عزاداری- و بعد از اینکه برای دمگرفتن، یا دو دمه خواندن نوحهای، میکروفن را سخاوتمندانه در اختیار مداحان جوانتری میگذارد که آنها هم نصیبی از این مجلس داشته باشند و هم فرصتی برای رشد و ارتقای مداحیشان در آینده ایجاد شود- میکروفن را دوباره بگیرد و با لحنی جدی هشدار بدهد که او اجازه نمیدهد دودستگی و چند دستگی در هیأتش دیده شود. میگوید: یک هیأت داریم و یک عزادار میخواهیم. همه برای حسین(ع) عزاداریم. میگوید: من اجازه نمیدهم مجلس به سمتی برود که هنگام مداحی من، عدهای سخت سینه بزنند و هنگام مداحی مداحی جوانتر و گمنامتر، شلتر.
وقوع پیشگویی پیامبر از اقامه عزای حسین در آینده
در روایت داریم وقتی امام حسین (ع) به دنیا آمدند پیامبر قسمتی از داستان کربلا را برای حضرت زهرا تعریف کردند و حضرت متأثر شدند. پیامبر فرمودند: دخترم ناراحت نباش، در آینده مردانی میآیند که دور هم مینشینند و برای حسین اقامه عزا میکنند و زنانی میآیند که مانند زنان فرزند مرده، برای حسین تو گریه میکنند. شبی که ما مهمان هیأت موج الحسین حاج حسین بودیم شب ذکر مصیبت حضرت رقیه(سها) بود. شب عجیبی بود. مردانی با هیبت، ایستاده و نشسته برای دختری سه ساله که 1300 سال پیش بر او ظلمی رفته بود اشک میریختند و زار میزدند. اشک و نالههایی که در حالت عادی و در زیر سنگینترین مصیبتها از این مردان نخواهید دید. تعبیر عینی روایت پیامبر مگر غیر از این است؟
منبع: صبح نو
انتهای پیام/