به گزارش خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران تسنیم «پویا»، بزرگی و عظمت مقام عباس بن علی (ع) به گونهای است که امامان معصوم (علیهمالسلام) در موارد متعدد بر فداکاریها، جانبازیها و عظمت شخصیت آن بزرگوار تأکید فرموده اند، امام سجاد (ع) که خود در کربلا حضور داشت و شاهد فداکاریهای عمویش بود، دربارۀ حضرت عباس(ع) میفرماید: «خداوند، عمویم عباس را رحمت کند که با ایثار و جانبازی در راه برادرش جانبازی کرد تا آنکه دستهایش قطع شد و خداوند به جای آن، دو بال به او عطا کرد که با آنها به همراه فرشتگان در بهشت پرواز کند، همانگونه که برای جعفر بن ابوطالب قرار داده شد، عباس را در پیشگاه خداوند منزلتی است که در روز قیامت، همۀ شهدا به آن غبطه میخورند».
متن بیانات رهبر معظم انقلاب را که در این فیلم میبینید، به شرح ذیل است:
وفادارى حضرت اباالفضل العباس (ع) هم از همه جا بیشتر در همین قضیۀ وارد شدن در شریعۀ فرات و ننوشیدن آب است، البته نقل معروفى در همۀ دهانها است که امام حسین (ع) حضرت اباالفضل (ع) را براى آوردن آب فرستاد، اما آنچه که من در نقلهاى معتبر - مثل «ارشاد» مفید و «لهوف» ابنطاووس - دیدم، اندکى با این نقل تفاوت دارد که شاید اهمیت حادثه را هم بیشتر مىکند. در این کتابهاى معتبر اینطور نقل شده است که در آن لحظات و ساعت آخر، آنقدر بر این بچهها و کودکان، بر این دختران صغیر و بر اهل حرم تشنگى فشار آورد که خود امام حسین و اباالفضل (علیهمالسلام) با هم به طلب آب رفتند، اباالفضل (ع) تنها نرفت، خود امام حسین (ع) هم با اباالفضل (ع) حرکت کرد و به طرف همان شریعۀ فرات - شعبهاى از نهر فرات که در منطقه بود - رفتند، بلکه بتوانند آبى بیاورند.
این دو برادر شجاع و قوىپنجه، پشت به پشت هم در میدان جنگ جنگیدند، یکى امام حسین (ع) در سن نزدیک به شصت سالگى است، اما از لحاظ قدرت و شجاعت جزو نامآوران بىنظیر است، دیگرى هم برادر جوان سى و چند سالهاش اباالفضل العباس (ع) است، با آن خصوصیاتى که همه او را شناختهاند، این دو برادر، دوش به دوش هم، گاهى پشت به پشت هم در وسط دریاى دشمن، صف لشکر را مىشکافند، براى اینکه خودشان را به آب فرات برسانند، بلکه بتوانند آبى بیاورند، در اثناى این جنگِ سخت است که ناگهان امام حسین (ع) احساس مىکند دشمن بین او و برادرش عباس فاصله انداخته است، در همین حیص و بیص است که اباالفضل (ع) به آب نزدیکتر شده و خودش را به لب آب مىرساند، آنطور که نقل مىکنند، او مشک آب را پر مىکند که براى خیمهها ببرد، در اینجا هر انسانى به خود حق مىدهد که یک مشت آب هم به لبهاى تشنۀ خودش برساند، اما او در اینجا وفادارى خویش را نشان داد.
اباالفضل العباس (ع) وقتى که آب را برداشت، تا چشمش به آب افتاد، «فذکر عطش الحسین»؛ به یاد لبهاى تشنۀ امام حسین (ع)، شاید به یاد فریادهاى العطش دختران و کودکان، شاید به یاد گریۀ عطشناک على اصغر (ع) افتاد و دلش نیامد که آب را بنوشد، آب را روى آب ریخت و بیرون آمد، در این بیرون آمدن است که آن حوادث رخ مىدهد و امام حسین (ع) ناگهان صداى برادر را مىشنود که از وسط لشکر فریاد زد: «یا اخا ادرک اخاک».
در ادامه میتوانید فیلم بیانات رهبر معظم انقلاب را مشاهده کنید:
انتهای پیام/